محمد صادق زاده
آقاي محمدباقر
قاليباف شهردار تهران كه يك دهه است بر كرسي شهرداري تكيه زده و تلاش دارد چهره اي
مثبت در افكار عمومي از خود نشان دهد، گاه با توجه به صبغه و خاستگاه سياسي خود
وارد اين حوزه مي شود كه حاصلش تاكنون يا شكست در انتخابات بوده – همچون انتخابات
رياست جمهوري 92 – يا طرح مسايلي كه تمام تلاشهاي او را براي جلوه دادن خود به
عنوان شخصيتي مستقل و مردمي كمرنگ ساخته است. آقاي قاليباف اواخر هفته گذشته به
طور صريحي به انتقاد از دولت پرداخت و از جمله گفت كه هدف دولت از مذاكرات هسته
اي، نه رفع تحريمها، بلكه انتخابات آتي است. او همچنين با اشاره به مذاكرات هسته
اي گفت كه ما باید تاریخ را آینه عبرت خود کنیم؛ تاریخی که به ما می‌گوید گره زدن همه
امورات کشور به راضی کردن بیگانگان نتیجه‌ای جز سرنگونی دولت ملی مصدق نداشت. طرح چنين مسايلي از زبان فردي كه
در شرايط فعلي، نه يك فعال سياسي يا حزبي، بلكه شهردار پايتخت ايران است، بسيار
سوال برانگيز به نظر مي رسد. اينكه فردي از شهرت خود به عنوان شهردار تهران
استفاده كند و تريبونهاي متعددي كه امكانات شهرداري در اختيار او گذاشته به كمك او
بيايد تا ديدگاههاي سياسي و جناحي خود را مطرح كند و از جمله در زماني كه مذاكرات
هسته اي به روزهاي سرنوشت سازي رسيده، صريحا به انتقاد از دولت در اين حوزه
بپردازد، از هر منظري كه به آن بنگريم قابل توجيه نيست. هرچند كسي منكر خدمات آقاي
قاليباف و تيم همراه او در شهرداري تهران براي آباداني و توسعه شهر تهران نيست،
اما اينكه اين خدمات را – با وجود كاستي ها و نقدهايي هم كه به آن وارد است -
عاملي براي محبوبيت و پلي براي پيروزي در عرصه هاي سياسي قلمداد كنند، يك استراتژي
شكست خورده است كه دو سال پيش در همين روزها مردم ايران به آن پاسخ منفي دادند.
هنوز افكار عمومي، كنايه محمدباقر قاليباف به حسن روحاني را در مناظره تلويزيوني
فراموش نكرده اند كه با پاسخ مستدل روحاني، به زعم كارشناسان به يكي از عوامل
تسريع كننده ريزش آراي قاليباف در آن انتخابات منجر شد چرا كه مردم صداقت در مشي
سياسي را بيشتر مي پسندند. به نظر مي رسيد آقاي قاليباف پس از شكست در انتخابات
اخير رياست جمهوري كه براي دومين بار در دوران فعاليت سياسي ايشان رخ داده، اندكي
با ملاحظه بيشتري سخن بگويند و به جاي ورود به فعاليتهاي علني سياسي، در حوزه كاري
غيرسياسي خود فعاليت كنند و اگر هم تصور مي كنند يك دهه حضور در راس شهرداري تهران
موجب ايجاد وقفه در فعاليتهاي سياسي ايشان شده، ابتدا از شهرداري تهران خارج شوند
و سپس فعاليتهاي علني سياسي خود را پيگيري كنند. اما گويي شهردار تهران نه قصد ترك
شهرداري را دارد و نه تمايلي به سكوت در عرصه سياسي از خود نشان مي دهد. اي كاش آقاي قاليباف با دقت بيشتري به فضاي
سياسي – اجتماعي و وضعيت افكار عمومي مي نگريست و خود را از پيله جمعي از مشاوران
محدود خلاص مي كرد تا اين تلقي ايجاد نشود كه شهردار تهران پس از دو شكست در دو
دوره از انتخابات رياست جمهوري باز هم سوداي سياست دارد.
آخرین اخبار
پرطرفدارترین عناوین