رئیس‌جمهور در جلسه هیئت دولت گفته «اگر بخواهند همین امروز ما می‌توانیم تحریم‌ها را تمام کنیم نه فردا، همین امروز، همین امروز دوم تیرماه، برویم همین الآن اختیارات بدهیم به آقای عراقچی، پا شود برود وین در عرض چند روز توافق را نهایی کند و اعلام شود تحریم‌ها برداشته شده است». دکتر روحانی در ادامه از ایستادگی مجلس شورای اسلامی در برابر زورگویی و عهدشکنی امریکا و غرب تحت عنوان بروکراسی پارلمانی یاد کرده و مجلس را در رفع نشدن تحریم‌ها مقصر معرفی و می‌گوید: «اگر بروکراسی پارلمانی (مجلس) نبود تحریم‌ها تمام شده بود... درباره تحریم، دولت کار را تمام کرده و فعلاً افتاده در بروکراسی، خداوند ان‌شاءالله ما را از شر بروکراسی در همه قسمت‌ها نجات بدهد» اگر چه در نقد سخنان رئیس‌جمهور سخن بسیار است، اما به اختصار به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:
۱ - مردم از آقای روحانی که در آخرین روز‌های دولت خود از شفافیت و صداقت با مردم سخن می‌گوید و اینک مدعی است در رفع تحریم، کار را تمام کرده است انتظار دارند به صورت شفاف گزارش بدهد که از کدام توافق سخن می‌گوید که نه تنها هیچ‌کس از آن اطلاعی ندارد بلکه همه قرائن و شواهد و موضع‌گیری‌های رسمی و غیر رسمی مسئولان ارشد دولت‌های غربی، خلاف ادعای رئیس‌جمهور را نشان می‌دهد.
۲ - آقای رئیس‌جمهور از کدام اختیارات اظهار گله مندی می‌کند و کدام اختیارات جدید را مطالبه می‌کند که در ۸ سال گذشته در اختیار نداشته است. مگر نه این است که (در شرایطی که منطق عقلی و تجربی این فرمایش رهبری که «ارتباط و مذاکره با آن، هم خیانت و هم حماقت است!» را تأیید می‌کرد)، ایشان در سال ۹۲ پرچم ارتباط و مذاکره با کدخدا را به منظور رفع بالمره تحریم‌ها و چرخیدن چرخ اقتصاد برافراشته و با اختیارات تام و زیر نظر مستقیم خودش (حذف جایگاه دبیر شورای امنیت ملی در مذاکرات) وارد میدان مذاکره با شیطان بزرگ شد. حاصل آن اختیارات مطلق و تام چه شد؟ کدام تحریم برداشته شد؟ چرخ کدام صنعت به گردش درآمد؟ مگر نه این است که مقام معظم رهبری بنا به درخواست آقای ظریف یک به یک از تمام خطوط قرمز ابلاغی گذشتند تا مبادا خدای ناکرده زلف نافرجام ماندن برجام به فلان خط قرمز گره زده شود. حاصل این مدارا و انعطاف نشان دادن رهبری چه شد؟ چرا درخت گلابی برجام به بار ننشست؟
۳ - جناب روحانی به استناد کدام منطق عقلی و قانونی از حق صیانت مجلس شورای اسلامی از حقوق ملت تحت عنوان بروکراسی پارلمانی یاد می‌کند؟. آیا ایشان از مجلس حاضر نیز انتظار دارد که مانند مجلس پیشین توافق ادعایی رئیس‌جمهور را که هیچ‌کس هیچ اطلاعی از آن ندارد در کمتر از ۲۰ دقیقه به تصویب برسانند و یا اینکه این ۲۰ دقیقه را هم بروکراسی پارلمانی می‌داند؟
٤ - مگر نه این است که طبق اصل هفتاد و هفتم عهدنامه ها، مقاوله نامه ها، قرارداد‌ها و موافقت نامه‌های بین المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.
با توجه به این که جناب روحانی خود را یک مجلسی با سابقه ۲۰ ساله می‌داند انتظار منطقی این است که روش پیشنهادی خود را برای تحقق اصل هفتاد و هفتم درباره توافق ادعایی صورت گرفته با طرف غربی به گونه‌ای که درگیر بروکراسی پارلمانی مورد نظر ایشان نشویم بیان کند تا مورد نقد و بررسی نخبگان و خبرگان و اهل نظر قرار گرفته و نوعی وفاق جمعی به دست آید.
۵ - جناب روحانی مدعی است اگر بروکراسی پارلمانی نبود تحریم‌ها لغو شده بود. آقای روحانی توجه دارد این گونه سخن گفتن اولاً چند صدایی در جمهوری اسلامی را به جهان مخابره می‌کند و وحدت و انسجام درونی نظام را مخدوش می‌کند، ثانیاً پایه‌های قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملت ایران» را تضعیف کرده و زیر سؤال می‌برد و ثالثاً طرف غربی را به تشدید فشار‌های سیاسی و اقتصادی برای درهم شکستن مقاومت ایران تشویق می‌کند.
۶ - جناب روحانی مدعی است دولت کار رفع تحریم را تمام کرده و اگر اختیارات داده شود و بروکراسی پارلمانی نباشد همین امروز، دقیقاً همین امروز (دوم تیرماه) تحریم‌ها لغو خواهد شد. مگر نه این است که طی ۸ سال گذشته، دولت اختیار تام و مطلق داشته و تقریباً تمام ظرفیت‌های کشور در اختیار مذاکرات هسته‌ای قرار گرفت، اما جز فرصت‌سوزی و تحمیل خسارت‌های عظیم و بعضاً غیرقابل جبران نداشته و نه تنها هدف مذاکرات بعنی رفع تحریم‌ها و چرخیدن چرخ اقتصاد حاصل نشد بلکه وخامت اوضاع و تشدید فشار‌های غرب به حدی رسید که از آن تحت عنوان تروریسم اقتصادی یاد می‌کنید. اینک سؤال و مطالبه جدی مردم از آقای روحانی این است که به طور شفاف بگوید که چه تضمینی برای تحقق یکی دیگر از گفتار درمانی‌های ایشان درباره رفع بالمره همه تحریم‌ها طبق قانون ۹ ماده‌ای مجلس ارائه می‌دهد؟ وقتی مردم آشکارا می‌بینند که دولت به جای عذرخواهی از ملت به خاطر برجام زدگی، عدم اعتنا و اعتماد به پیش‌بینی‌های صحیح کارشناسان درباره عواقب برجام نافرجام و همه فرصت‌سوزی‌ها و خسارات مادی و معنوی، در مقام طلبکار ظاهر شده و اینک نیز دیگران را به عنوان مقصر معرفی می‌کند چرا باید به گفتار درمانی جدید او اعتماد کنند. نکند در پایان این دور از مذاکرات نیز قرار است به جای رفع تحریم ها، یکبار دیگر غرب به ریش سیاستمداران ما بخندد و حاصل این مذاکرات کاپ اخلاق دوم باشد.
۷ - رئیس‌جمهور می‌گوید «اگر بخواهند همین امروز می‌توانیم تحریم‌ها را تمام کنیم نه فردا». تردیدی نیست که غرب و مشخصاً امریکا کاسب اصلی و بلامنازع تحریم‌ها بوده و از طریق شبکه نفوذی خود همواره در مسیر رفع تحریم‌ها کارشکنی کرده و مانع از رفع تحریم‌ها شده است. حال سؤال جدی مردم این است که آقای روحانی در آخرین روز‌های دولت خود به طور شفاف به مردم گزارش بدهد که برای شناسایی، کشف و برخورد با شبکه نفوذی‌های دشمن در دستگاه اجرایی به‌عنوان کاسبان تحریم چه اقدامات مؤثری انجام داده است تا مردم تکلیف خود را با مانع تراشان بر سر لغو تحریم‌ها روشن کنند.
۸ - با تصویب قانون ۹ ماده‌ای «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملت ایران» در آذرماه سال ۱۳۹۹ اینک توپ در زمین مستکبران و زیادخواهان غربی است و دست برتر در اختیار جمهوری اسلامی بوده و نظام اسلامی ایران رسماً اعلام کرده که اولاً ایران خواستار لغو (نه تعلیق) تمامی تحریم‌های غیرقانونی و ظالمانه امریکا و اروپا (بی استثنا) و جبران خسارات حاصل از شش سال بدعهدی طرف غربی است، ثانیاً هر گونه مذاکره در این باره را فاقد وجاهت و اهمیت می‌داند، ثالثاً بازگشت یا عدم بازگشت امریکا به برجام برای ما مطلقاَ موضوعیت نداشته و فاقد هر گونه جذابیت است، رابعاً باید لغو تحریم‌ها در بازه زمانی منطقی در قرارداد‌های تجاری و بازرگانی (حداقل حدود شش ماه) از طرف ایران مورد راستی آزمایی قرار گیرد، خامساً طرف غربی درباره پیشگیری از قصد هرگونه فریب‌کاری و عهدشکنی احتمالی باید تضمین معتبر و قابل قبول بین‌المللی ارائه نماید، و تنها در این صورت است که جمهوری اسلامی طبق برجام به تعهدات برجامی باز خواهد گشت.
خلاصه کلام اینکه مردم بر اساس قاعده «گذشته چراغ راه آینده» خواهان دیپلماسی مقاومت و ایستادگی در برابر دشمن عهدشکن، زورگو و بی منطق بوده و در انتخابات اخیر با رأی و بدون رأی با اعتراض به وضع موجود خواهان تغییر وضع موجود و تشکیل دولت انقلابی و حزب‌اللهی شده‌اند و از این رو است که این روز‌ها این جمله نقل محافل و مجالس مردمی است که «ما را به خیر تو امیدی نیست، شر مرسان»
