٥٥ سال پیش و در کنفرانسی که در روزهای ۱۰ تا ۱۴ سپتامبر سال ۱۹۶۰ در بغداد با حضور نمایندگان کشورهای ایران، عراق، کویت، عربستان و ونزوئلا برگزار شد سازمانی پا به عرصه حیات گذاشت که قرار شد ضمن مبارزه با انحصار شرکتهای نفتی بزرگ، میان کشورهای صادرکننده نفت نیز وحدت ایجاد کند.
به
گزارش شانا، تاسیس اوپک (سازمان کشورهای صادرکننده نفت) زمانی مطرح شد که
شرکتهای چندملیتی نفت خام و خریداران اصلی نفت خاورمیانه بدون مشورت با
تولید کنندگان، قیمت نفت را پایین آورده بودند و قیمتها روند کاهشی در پیش
گرفته بود، از این رو، وزیران نفت دو کشور بزرگ تولیدکننده نفت در جهان،
یعنی عربستان و ونزولا نشستی دوجانبه برگزار و ایده تشکیل سازمانی متحد از
تولیدکنندگان نفت را مطرح کردند.
نخستین کنفرانس اوپک، ١٠ تا ١٤ سپتامبر سال ١٩٦٠ میلادی (١٣ تا ٢٣ شهریورماه سال ١٣٣٩ شمسی) با حضور پنج کشور ایران، عربستان، عراق، ونزوئلا و کویت در بغداد برگزار و بیانیه ای درباره خط مشی و اهداف این سازمان صادر شد، شرائط لازم برای عضویت در اوپک تعیین و قرارداد تاسیس اوپک در ٢٤ سپتامبر همین سال در بغداد، کاراکاس، ریاض و تهران نیز منتشر شد.
بلافاصله پس از تاسیس اوپک، دکتر فواد روحانی از ایران به عنوان نخستین دبیر کل این سازمان انتخاب شد و چهار سال در این سمت فعالیت کرد.
اعضای اوپک در چهارم دسامبر سال ١٩٦٠ میلادی به منظور بحث درباره بودجه، اساسنامه و مقر اوپک یک کمیته فرعی تشکیل دادند.
این سازمان در بازه زمانی سالهای ١٩٦٠ تا ١٩٧٥ گسترش یافت. در طول این سالها، قطر (١٩٦١)، اندونزی (١٩٦٢)، لیبی (١٩٦٢)، امارات (١٩٦٧)، الجزایر (١٩٦٩) و نیجریه (١٩٧١) به جمع اعضای اوپک پیوستند. اکوادور و گابن از دیگر کشورهایی بودند که بعدها به عضویت اوپک در آمدند، اما اکوادور در دسامبر ١٩٩٢ و گابن در ژانویه ١٩٩٥ از جمع کشورهای عضو اوپک خارج شدند.
البته اکوادور که عضویتش را از تاریخ ٣١ دسامبر ١٩٩٢ به حال تعلیق در آورده بود، دوباره در سال ٢٠٠٧ میلادی خواستار عضویت در اوپک شد. در خواست اکوادور در نشست فوق العاده اوپک در دسامبر ٢٠٠٧ در ابوظبی مورد بررسی و برمبنای بند هفت اساسنامه اوپک، مورد پذیرش وزیران نفت کشورهای عضو اوپک قرار گرفت.
اندونزی که در یکم ژانویه سال ٢٠٠٩ عضویت خود را در اوپک به حال تعلیق درآورده بود، به تازگی طی درخواستی به طور رسمی از دبیرخانه این سازمان خواهان بازگشت به این نهاد بین المللی شد و اوپک نیز این درخواست را پذیرفت.
درخواست اندونزی میان اعضای سازمان، گردش داشته است و هر کدام از آنها، آن را مورد بررسی قرار داده و تأیید کرده اند.
با تشکیل اوپک، وزیران نفت این سازمان هر سال طی دو نشست عادی گردهم می‌آیند تا با بررسی تحولات بازار جهانی نفت سیاستهای خود را در زمینه تولید تعیین کنند، اعضای اوپک همچنین در مواقع اضطراری به صلاحدید کشورهای عضو، نشست فوق العاده برگزار می کنند.
ایران، عراق، کویت، عربستان و ونزوئلا از اعضای موسس اوپک به شمار می آیند؛ این سازمان در بدو تاسیس با مشکلات ذاتی یک نهاد تازه تاسیس روبرو بود اما هیچیک از این مشکلات مانع اجرای اهداف اصلی و بنیادین اوپک نشد.
اوپک با پشت سرگذاشتن چالشهای بسیاری که از بدو تاسیس با آنها روبرو بوده است امروزه افزون بر تضمین منافع اعضای خود، با دیگر کشورهای تولیدکننده جهان که پیش از این مخالف تاسیس این سازمان بودند و وجود این نهاد را به زیان خود می دیدند، همکاری می کند.
تولیدکنندگان غیر عضو اوپک هم اکنون به تاثیر گذاری این سازمان پی برده اند و در مواردی که بازارهای جهانی با بی ثباتی روبرو می شود خواستار اقدامهای این سازمان با هدف برقراری امنیت انرژی و ثبات در بازارهای جهانی نفت خام هستند، هرچند که عده ای همچنان اوپک را یک کارتل نفتی می پندارند. در حقیقیت گامهای اوپک برای تامین امنیت عرضه انرژی از جمله تعهدهای این سازمان برای برقراری ثبات در بازارهای جهانی است.
اوپک همچنان در حال توسعه فعالیتهای خود در زمینه تضمین امنیت انرژی است و همچنان که بارها در اجلاس وزیران نفت و سران کشورهای این سازمان تاکید شده است، بر راهکارها و فرآیندهایی که سبب ثبات در بازار جهانی نفت شود، پافشاری می کند.
دبیرخانه دائمی اوپک از سال ١٣٤٤ هجری شمسی در وین پایتخت اتریش قرار دارد؛ پیشتر مقر دبیرخانه این سازمان در ژنو سوییس قرارداشت.
توافقنامه میزبانی وین درباره مقر دائمی اوپک، یکم سپتامبر سال ١٩٦٥ میلادی (١٠ شهریورماه سال ١٣٤٤ هجری شمسی) میان اوپک و دولت فدرال اتریش امضا شد، از آن زمان تاکنون دبیرخانه اوپک از روابطی مثبت و ثمربخش با دولت اتریش بهره مند بوده و وین میزبانی خوب برای نشستهای سالانه وزیران نفت این سازمان بوده است.
امضای توافقنامه میزبانی وین از اوپک میان دبیرکل وقت اوپک و وزیر امور خارجه وقت دولت فدرال اتریش
عبدالله سالم البدری، دبیرکل کنونی اوپک درباره میزبانی وین می گوید: در ٥٠ سال گذشته اوپک با چالشهای بسیاری روبرو بوده و برآنها فائق آمده است و در طول این مدت از سوی میزبان عالی خود یعنی وین حمایت شده است.
وی با بیان این که شهر وین همواره همراه و یاور اوپک بوده و در بسیاری از موقعیتها با دبیرخانه همکاری کرده است، تصریح می کند: وین همیشه در تسهیل برنامه ریزیهای اوپک به منظور فعالیتها و برگزاری نشستهای اوپک کمک رسان بوده است.
توافق رسمی میزبانی وین از دبیرخانه اوپک توسط اشرف لطفی، دبیرکل وقت اوپک در سال ١٩٦٥ میلادی و برونو کرایسکی، وزیر امور خارجه وقت اتریش امضا شد و این توافقنامه سرآغاز روابط اوپک و این کشور اروپایی شد.
البدری با بیان این که در زمان نقل مکان دبیرخانه اوپک به وین در سال ١٩٦٥ میلادی، اوپک هنوز بسیار جوان و پنج ساله بود، می گوید: تقویت روابط با دولت اتریش در طول این سالها برای ما بسیار ارزشمند است.
دبیرخانه اوپک در یک شهر فرهنگی و تاریخی واقع شده است و وین همه ساله از لحاظ کیفیت زندگی در رده بندی جهانی در میان برترینهای دنیا قرار می گیرد؛ کارکنان اوپک و اعضای بازدیدکننده از کشورهای عضو همواره قدردان میزبانی وین بوده اند.
اوپک پس از ٥٠ سال فعالیت در وین، از طرف ١٢ عضو این سازمان و کارکنان دبیرخانه همواره قدردان میزبانی مطلوب وین و استقبال گرم دولت اتریش بوده است و انتظار می رود سالهای سال دبیرخانه اوپک به فعالیت خود در این شهر زیبا ادامه دهد.
دبیرخانه اوپک در طول اقامت ٥٠ ساله اش در وین، در محلهای مختلفی حضور داشته است، نخستین دبیرخانه اوپک در دو ساختمان کوچک در شماره ٥ میدان مولوالد در منطقه ٤ شهرداری وین بوده است.
پس از آن، دبیرخانه اوپک به ساختمان شماره ١٠ خیابان دکتر کارل رینگ که در سال ٢٠١٢ به یونیورسیتاتسرینگ تغییر نام داد، واقع در منطقه یک شهرداری وین نقل مکان کرد، سپس در سال ١٩٧٧ میلادی، ساختمان دبیرخانه به شماره ٩٣ اوبر خیابان دونا در کنار رود دانوب در منطقه ٢ شهرداری وین انتقال داده شد.
سرانجام ساختمان جدید دبیرخانه اوپک در سال ٢٠٠٩ میلادی به محله تاریخی شهر وین واقع در منطقه یک واقع در نزدیکی مقر پیشین سازمان بورس اوراق بهادار وین در شماره ١٧ خیابان هلفرشتورفر، مستقر شد.
نخستین کنفرانس اوپک، ١٠ تا ١٤ سپتامبر سال ١٩٦٠ میلادی (١٣ تا ٢٣ شهریورماه سال ١٣٣٩ شمسی) با حضور پنج کشور ایران، عربستان، عراق، ونزوئلا و کویت در بغداد برگزار و بیانیه ای درباره خط مشی و اهداف این سازمان صادر شد، شرائط لازم برای عضویت در اوپک تعیین و قرارداد تاسیس اوپک در ٢٤ سپتامبر همین سال در بغداد، کاراکاس، ریاض و تهران نیز منتشر شد.
بلافاصله پس از تاسیس اوپک، دکتر فواد روحانی از ایران به عنوان نخستین دبیر کل این سازمان انتخاب شد و چهار سال در این سمت فعالیت کرد.
اعضای اوپک در چهارم دسامبر سال ١٩٦٠ میلادی به منظور بحث درباره بودجه، اساسنامه و مقر اوپک یک کمیته فرعی تشکیل دادند.
این سازمان در بازه زمانی سالهای ١٩٦٠ تا ١٩٧٥ گسترش یافت. در طول این سالها، قطر (١٩٦١)، اندونزی (١٩٦٢)، لیبی (١٩٦٢)، امارات (١٩٦٧)، الجزایر (١٩٦٩) و نیجریه (١٩٧١) به جمع اعضای اوپک پیوستند. اکوادور و گابن از دیگر کشورهایی بودند که بعدها به عضویت اوپک در آمدند، اما اکوادور در دسامبر ١٩٩٢ و گابن در ژانویه ١٩٩٥ از جمع کشورهای عضو اوپک خارج شدند.
البته اکوادور که عضویتش را از تاریخ ٣١ دسامبر ١٩٩٢ به حال تعلیق در آورده بود، دوباره در سال ٢٠٠٧ میلادی خواستار عضویت در اوپک شد. در خواست اکوادور در نشست فوق العاده اوپک در دسامبر ٢٠٠٧ در ابوظبی مورد بررسی و برمبنای بند هفت اساسنامه اوپک، مورد پذیرش وزیران نفت کشورهای عضو اوپک قرار گرفت.
اندونزی که در یکم ژانویه سال ٢٠٠٩ عضویت خود را در اوپک به حال تعلیق درآورده بود، به تازگی طی درخواستی به طور رسمی از دبیرخانه این سازمان خواهان بازگشت به این نهاد بین المللی شد و اوپک نیز این درخواست را پذیرفت.
درخواست اندونزی میان اعضای سازمان، گردش داشته است و هر کدام از آنها، آن را مورد بررسی قرار داده و تأیید کرده اند.
با تشکیل اوپک، وزیران نفت این سازمان هر سال طی دو نشست عادی گردهم می‌آیند تا با بررسی تحولات بازار جهانی نفت سیاستهای خود را در زمینه تولید تعیین کنند، اعضای اوپک همچنین در مواقع اضطراری به صلاحدید کشورهای عضو، نشست فوق العاده برگزار می کنند.
ایران، عراق، کویت، عربستان و ونزوئلا از اعضای موسس اوپک به شمار می آیند؛ این سازمان در بدو تاسیس با مشکلات ذاتی یک نهاد تازه تاسیس روبرو بود اما هیچیک از این مشکلات مانع اجرای اهداف اصلی و بنیادین اوپک نشد.
اوپک با پشت سرگذاشتن چالشهای بسیاری که از بدو تاسیس با آنها روبرو بوده است امروزه افزون بر تضمین منافع اعضای خود، با دیگر کشورهای تولیدکننده جهان که پیش از این مخالف تاسیس این سازمان بودند و وجود این نهاد را به زیان خود می دیدند، همکاری می کند.
تولیدکنندگان غیر عضو اوپک هم اکنون به تاثیر گذاری این سازمان پی برده اند و در مواردی که بازارهای جهانی با بی ثباتی روبرو می شود خواستار اقدامهای این سازمان با هدف برقراری امنیت انرژی و ثبات در بازارهای جهانی نفت خام هستند، هرچند که عده ای همچنان اوپک را یک کارتل نفتی می پندارند. در حقیقیت گامهای اوپک برای تامین امنیت عرضه انرژی از جمله تعهدهای این سازمان برای برقراری ثبات در بازارهای جهانی است.
اوپک همچنان در حال توسعه فعالیتهای خود در زمینه تضمین امنیت انرژی است و همچنان که بارها در اجلاس وزیران نفت و سران کشورهای این سازمان تاکید شده است، بر راهکارها و فرآیندهایی که سبب ثبات در بازار جهانی نفت شود، پافشاری می کند.
دبیرخانه دائمی اوپک از سال ١٣٤٤ هجری شمسی در وین پایتخت اتریش قرار دارد؛ پیشتر مقر دبیرخانه این سازمان در ژنو سوییس قرارداشت.
توافقنامه میزبانی وین درباره مقر دائمی اوپک، یکم سپتامبر سال ١٩٦٥ میلادی (١٠ شهریورماه سال ١٣٤٤ هجری شمسی) میان اوپک و دولت فدرال اتریش امضا شد، از آن زمان تاکنون دبیرخانه اوپک از روابطی مثبت و ثمربخش با دولت اتریش بهره مند بوده و وین میزبانی خوب برای نشستهای سالانه وزیران نفت این سازمان بوده است.
امضای توافقنامه میزبانی وین از اوپک میان دبیرکل وقت اوپک و وزیر امور خارجه وقت دولت فدرال اتریش
عبدالله سالم البدری، دبیرکل کنونی اوپک درباره میزبانی وین می گوید: در ٥٠ سال گذشته اوپک با چالشهای بسیاری روبرو بوده و برآنها فائق آمده است و در طول این مدت از سوی میزبان عالی خود یعنی وین حمایت شده است.
وی با بیان این که شهر وین همواره همراه و یاور اوپک بوده و در بسیاری از موقعیتها با دبیرخانه همکاری کرده است، تصریح می کند: وین همیشه در تسهیل برنامه ریزیهای اوپک به منظور فعالیتها و برگزاری نشستهای اوپک کمک رسان بوده است.
توافق رسمی میزبانی وین از دبیرخانه اوپک توسط اشرف لطفی، دبیرکل وقت اوپک در سال ١٩٦٥ میلادی و برونو کرایسکی، وزیر امور خارجه وقت اتریش امضا شد و این توافقنامه سرآغاز روابط اوپک و این کشور اروپایی شد.
البدری با بیان این که در زمان نقل مکان دبیرخانه اوپک به وین در سال ١٩٦٥ میلادی، اوپک هنوز بسیار جوان و پنج ساله بود، می گوید: تقویت روابط با دولت اتریش در طول این سالها برای ما بسیار ارزشمند است.
دبیرخانه اوپک در یک شهر فرهنگی و تاریخی واقع شده است و وین همه ساله از لحاظ کیفیت زندگی در رده بندی جهانی در میان برترینهای دنیا قرار می گیرد؛ کارکنان اوپک و اعضای بازدیدکننده از کشورهای عضو همواره قدردان میزبانی وین بوده اند.
اوپک پس از ٥٠ سال فعالیت در وین، از طرف ١٢ عضو این سازمان و کارکنان دبیرخانه همواره قدردان میزبانی مطلوب وین و استقبال گرم دولت اتریش بوده است و انتظار می رود سالهای سال دبیرخانه اوپک به فعالیت خود در این شهر زیبا ادامه دهد.
دبیرخانه اوپک در طول اقامت ٥٠ ساله اش در وین، در محلهای مختلفی حضور داشته است، نخستین دبیرخانه اوپک در دو ساختمان کوچک در شماره ٥ میدان مولوالد در منطقه ٤ شهرداری وین بوده است.
پس از آن، دبیرخانه اوپک به ساختمان شماره ١٠ خیابان دکتر کارل رینگ که در سال ٢٠١٢ به یونیورسیتاتسرینگ تغییر نام داد، واقع در منطقه یک شهرداری وین نقل مکان کرد، سپس در سال ١٩٧٧ میلادی، ساختمان دبیرخانه به شماره ٩٣ اوبر خیابان دونا در کنار رود دانوب در منطقه ٢ شهرداری وین انتقال داده شد.
سرانجام ساختمان جدید دبیرخانه اوپک در سال ٢٠٠٩ میلادی به محله تاریخی شهر وین واقع در منطقه یک واقع در نزدیکی مقر پیشین سازمان بورس اوراق بهادار وین در شماره ١٧ خیابان هلفرشتورفر، مستقر شد.
آخرین اخبار