جلیل رحیمی جهان آبادی
کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس
دولت باید راهکاری به مردم برای تامین هزینه‌های زندگی‌شان نشان دهد بعد ما از هر جراحی اقتصادی و نظام عادلانه‌ای حمایت می‌کنیم. تقریبا از اوایل انقلاب تا ورود به دوران جنگ نظام اقتصاد دولتی و اقتصاد مبتنی بر یارانه را در کشور اجرا کردیم چون چاره‌ای هم وجود نداشت ما بابت هزینه‌های مختلف مردم یارانه در حوزه‌های مختلف پرداخت می‌کردیم. اما با توجه به تحریم‌ها و مشکلات و کمبود منابع ارزی و گرفتاری‌های به وجود آمده در کشور توان دولت در پرداخت یارانه کاهش پیدا کرده است به طوری که اکنون در شرایطی هستیم که درآمد ارزی کشور به شدت پایین آمده است. ما تا اینجا دولت را درک می‌کنیم اما به عنوان نماینده ملت یک سوال خیلی ساده داریم؛ آیا وقتی یارانه حذف می‌شود مردم توان خرید کالاها با نرخ فعلی را دارند مثال می‌آورند که قیمت بنزین، آرد، روغن و خدمات در کشورهای همسایه فلان مقدار است و در کشور ما با یارانه فلان مقدار است. اما آیا درآمد یک ایرانی با درآمد کشور همسایه یکی است؟ برای فهمیدن این موضوع فقط کافی است حداقل حقوق و دستمزد یک هفته کارگر با کشورهای همسایه را مقایسه کنید. در حال حاضر نرخ مسکن، اجاره، خودرو و خیلی از کالاهای مورد نیاز معیشت مردم مثل برنج، روغن و قند همسطح با کشورهای پیشرفته دنیا است. حرف ما این است که دولت راهکاری برای زندگی به مردم نشان دهند آن زمان ما از هر جراحی اقتصادی و نظام عادلانه‌ای حمایت می‌کنیم البته که عادلانه بودن هم فقط در پرداخت یارانه نیست و باید عدالت در پرداخت حقوق و دستمزد و یک زندگی ایده‌آل وجود داشته باشد. ما قبول داریم بخشی از این وضعیت به دلیل تحریم‌های دشمن است اما مثلا این تحریم‌ها چه ارتباطی به واردات خودروی راه‌سازی، معدنی، آتش‌نشانی و حتی خودروی مناسب برای سواری دارد؟ من در زمان دولت آقای روحانی از حامیان یارانه بودم اما از همان زمان تاکید بر این بود که باید ابتدا ساختار پرداخت یارانه مشخص شود؛ بخش عمده‌ای از مردم به ما مراجعه می‌کنند که کار، درآمد و ملکی ندارند اما مشمول یارانه نمی‌شوند. پاسخی هم به نامه‌نگاری‌های ما نمی‌دهند. در شرایط فعلی باید دولت به تمامی افراد به جز درصد اندکی یارانه بدهد مبلغ یارانه هم متناسب با هزینه‌های فعلی باشد. دولت بداند از طریق حذف یارانه از ملت نمی‌توان درآمد داشت. مردم به کمک مالی نیاز دارند. به عنوان یک کشور نفت‌خیز و دارنده گاز و با پتانسیل و با خاک مرغوب برای کشاورزی و فرصت‌های زیاد برای رشد اقتصادی نباید وضعیت اقتصادی‌مان به گونه‌ای باشد که مردم توان خرید مسکن نداشته باشند. آقای رئیس جمهور ما شما را دوست داریم اما سوال‌مان این است که با این درآمدها و هزینه‌ها ملت چه طور باید زندگی کنند؟ اقتصاد رانتی است که اگر این طور نبود نباید جلوی واردات کالایی گرفته می‌شد که ما تولید کننده آن نیستیم بهانه هم نبود ارز است مردم دیگر طاقت گرانی و هزینه‌های بیشتر از این را ندارند.
