با احتساب صرفا بازیهای لیگ و حداقل یک بازی از جامحذفی هرکدام از تیم های پرسپولیس و استقلال ۳۰ بازی و در مجموع ۶۰ بازی برگزار میکنند که از تلویزیون پخش زنده میشود.
۶۰ بازی را ضرب در ۳۰ دقیقه آگهی میکنیم. عدد ۱۰۸هزار ثانیه بهدست میآید. حالا این عدد را ضرب در میانگین تعرفههای شبکه سه میکنیم و عدد ۱۶,۹۵۶,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ بهدست میآید. حق دارید، خواندنش کمی سخت است.
اجازه دهید اینبار عدد ۱۰۸هزار ثانیه را ضرب در میانگین تعرفه برنامه فوتبال برتر کنیم. عدد بهدست آمده هم عجیبوغریب است. ۳۱,۷۵۲,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان رقم قابلتوجهی است. میشود در حدود ۳۱ هزار میلیارد تومان برای ۶۰ بازی و فقط پخش زنده آنها.
اجازه دهید برگردیم به عددی که سازمان صداوسیما مدعی است به خزانه واریز کرده است. هفتونیم میلیارد تومان بود؟ من و شما هم اگر جای مدیران این دو تیم بودیم، هم تلاش میکردیم حقمان را بگیریم و هم از این حق ضایعشده فریادمان بلند میشد و گوش فلک را کر میکرد.
ازسوی دیگر شاید اگر شما هم جای سازمان صداوسیما بودید کادر را از این کوچکتر میکردید و تمام تلاشتان را به طرق مختلف میکردید که دستتان از این چاه نفت بدون زحمت، بریده نشود.
بهطورکلی سه نوع حق پخش تلویزیونی رقابتهای ورزشی در رسانههای جهان وجود دارد: حق پخش زنده، حق پخش غیرزنده (که در این نوع حق پخش، زمان گذشته از ساعت این بازیها عامل مهمی برای قیمتگذاری است) و حق پخش خلاصه یا صحنههای مهم بازی «Highlights». از طرفی شبکههای خبریای که حق پخش نوع سوم را نخریده باشند، حتی گلهای بازیها را هم نمیتوانند پخش کنند و باید تنها به نشان دادن چند عکس یا حتی صرفا درج نتایج اکتفا کنند. شبکهای که حق پخش یک مسابقه ورزشی زنده را خریده باشد، حق پخش بازیها را به دو شکل دیگر دارد. آنها علاوهبر بازارهای داخلی، فدراسیونها و سازمانهای لیگ فوتبال میتوانند حق پخش مسابقاتشان را در بازارهای خارجی نیز بهصورت جداگانه بفروشند.
بعد از اینکه به انواع حق پخش در رسانههای مختلف جهان اشاره کردیم خوب است بدانید که پس از تصویب قانون بودجه سال ۹۹ اعلام شد که درآمد حاصل از تبلیغات ناشی از پخش مسابقات ورزشی باید به نسبت ۳۰ به ۷۰ بین وزارت ورزشوجوانان و سازمان صداوسیما تقسیم شود.
در ادامه میزان تعرفه تبلیغات صدا و سیما را برای برنامه های مختلف می بینید:
منبع: فرهیختگان