پیرمحمد ملازهی
کارشناس مسائل شبه قاره
قبل از هر چیز باید توجه داشت که هند یک کشور بزرگ با مسائل بزرگ‌تر است و یک دموکراسی مشخص را درون خود جای داده است. در این راستا احزاب ملی و محلی در انتخابات پارلمانی این کشور روبه‌روی یکدیگر قرار می‌گیرند و حالا حزب بهاراتیا جاناتا (BJP) که متعلق به ارندا مودی، نخست‌وزیر این کشور بوده چندین سال است که قدرت را در دست دارد. این حزب به نوعی هند را در سطح جهانی به یک قدرت تبدیل کرده و توسعه اقتصادی و رفاه را به نقطه مطلوب رسانده است اما مشکل جدی مودی دیدگاه هندوئیسم او است. توجه داشته باشید که حدود ۱۲۰ میلیون مسلمان در هند زندگی می‌کنند و رفتارهای مودی به نوعی مسلمانان را از خود آزرده کرده است.
در هندوستان مناطق آسام و تامیل بودایی مذهب هستند و پنجاب هم محل تجمع سیک‌ها به حساب می‌آید و این دو طیف هم با نگاه کردن به رفتار مودی در قبال مسلمانان نگران اوضاع و احوال و وضعیت خود در آینده هستند. لذا اشکال اصلی مودی به نوعی رفتار وی در قبال برخی احزاب و مذاهب است و یک تضاد را در این میان شاهد هستیم. به همین دلیل مودی و حزب وی شاید بخشی از کرسی‌ها را در انتخابات پارلمانی به همین دلیل از دست بدهد. توجه کنید که یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفر در هند حضور دارند و از قبل هم فقر و بیکاری وجود داشته است و بر همین اساس یک راه سخت پیش‌روی مودی وجود دارد اما در مقابل، او و حزبش برنامه‌های مشخص و مهم اقتصادی دارند.
او معتقد به رشد اقتصادی است و در سال ۲۰۲۳ میلادی چیزی حدود هشت درصد رشد اقتصادی را در هند شاهد بودیم. در این بین در بخش کشاورزی باید توجه داشت که کشاورزان اعتراضات زیادی علیه مودی داشته‌اند. در زمان نخست‌وزیری ایندیرا گاندی هم بحث اعتراض کشاورزان مطرح بود و او پیشنهاد داد که دولت هند کشاورزی مدرن را به روستاها ببرد و سپس محصولات کشاورزی توسط دولت حاکم بر دهلی‌نو خریداری شود. این اتفاق باعث شد تا کشاورزان اعتراضات خود را کنار بگذارند اما مودی اعلام می‌کند که اولویت‌های هند صرفاً مسائل مربوط به بخش کشاورزی نیست و باید مسائل دیگر هم در دستور کار قرار بگیرند و تقویت شوند اما به هر ترتیب دولت دهلی یک فرمول جدید را در مورد مسائل بخش کشاورزی و مسائل مربوط به کشاورزان پیدا خواهد کرد.
سیاست خارجی هند یک سیاست تثبیت شده است و یک توازن مشخص را پیش می‌گیرند؛ به گونه‌ای که آنها هم با ایالات متحده کار می‌کنند و هم با روسیه و اروپا در ارتباط مستقیم هستند. از سوی دیگر باید توجه شود که هند با اسرائیل روابط بسیار مهمی را در دستور کار دارد و در این راستا دهلی هم به دنبال حفظ روابط و تعادل با اعراب حاشیه خلیج فارس است که البته باید گفت روابط نظامی و تسلیحاتی این کشور با روسیه هم تقویت شده است. به همین جهت باید گفت که پیروزی مودی و حزب زیرنظر او نمی‌تواند بر سیاست خارجی دهلی تاثیر خاصی بگذارد.
