آينده بازار بورس از چند منظر

تجارت آنلاین-اگرچه در یک بازه زمانی میان مدت عوامل مربوط به بازار سهام به ویژه عواملی مانند ثبات فضای کسب و کار، ثبات برخورد قانونگذاران با مسائل مربوط به بازار سرمایه، افشای صحیح اطلاعات و شاخصهای بازار، کاهش نرخ سود سپرده‎های بانکی و سیاست دولت در قبال کسری بودجه احتمالی که همگی اقتصادی هستند، می‎توانند تاثیر بیشتری در چگونگی حرکت بازار داشته باشند اما در کوتاه‎مدت، گره بیش از 10 ساله هستهای که ابعاد سیاسی، اقتصادی، روانی، اجتماعی و... دارد، تاثیر غیرقابل اجتنابی نه تنها بر بازار سرمایه که بر کل بازارهای کشورمان دارد؛ به این ترتیب سرمایه‎گذاران هم چاره‎ای جز چشم دوختن به عمان ندارند.

بعضی با خوشبینی به مسقط نگاه میکنند و برخی هم نسبت به مذاکرات بدبین هستند اما در نهایت تعیین کننده نهایی معادلات، نه خوشبینی و بدبینی سرمایه گذاران که گفتگوهای دیپلماتیکی است که پیش روی تیم مذاکره کننده قرار دارد.

شکست مذاکرات سناریوی بعیدی به نظر می‎رسد، اما  در صورت وقوع این سناریو شاهد چرخش بازار به سمت صنایعی خواهیم بود که از رشد قیمت دلار منتفع می‎شوند، اما به طور کلی ریسک سیستماتیک بازار افزایش یافته و شاهد خروج پول از بازار سرمایه خواهیم بود.

تمدید مذاکرات همراه با یک توافق جدید را سناریوی محتمل دیگری است اگر تمدید مذاکرات در صورتی که در برگیرنده امتیازهای تازهای برای گشایش در فضای اقتصادی ایران باشد، می‎تواند فضای امید را در بازار سرمایه زنده نگه دارد و بازار به رشد منطقی همزمان با فروکش کردن هیجان ادامه دهد.

امضای توافقنامه جامع گزینه ای است که می‎تواند رشد هیجانی و کوتاه مدت اما پر قدرتی را برای بازار سهام به همراه داشته باشد که در این صورت صنایعی که از تحریم‎ها آسیب بیشتری را متحمل شده اند، برای رشد در اولویت خواهند بود.

بازار سرمایه نیازمند شفافیت است چرا که سرمایه گذاری در بازارهای مالی به وضعیت با ثبات و چشم انداز شفافی نیاز دارد که هماکنون امکان این شفافیت در بورس تهران در فضای بین المللی آرزویی است که برآورده شدن آن با دشواری های زیادی مواجه است و بازار همچنان چشم به راه مسقط و نشست آتی است برای اطلاق فضای رونق به بازار سرمایه باید شاهد رشد همه نمادها و به ویژه شرکت های بزرگ بازار باشیم.

به علت بسته نگه داشتن طولانی مدت شرکت های مرتبط با صنعت پالایشگاه به دلایلی مثل ارتباط آنها با شرکت ملی پخش و پالایش و مسائل مبهمی نظیر کیفی سازی و تاثیر آن بر سودآوری این شرکت ها و همچنین مساله افت قیمت نفت و توجه به قیمت جهانی فلزات و وضعیت شرکت های مرتبط در ایران، فعلا شاهد تحرک خاصی در این گروه نیز نیستیم و احتمال می‎رود این امر دست کم تا پایان سال هم ادامه داشته باشد.

در این شرایط بیشتر نگاه ها به صنایعی نظیر خودروسازی، لیزینگ، بانکداری و تا حدودی هم ساختمان و سیمان است.البته در گروه پتروشیمی هم برخی نمادهای خاص به دلیل پتانسیل‎هایی که دارند، مورد توجه قرار خواهند گرفت.

در بازار سرمایه علاوه بر توجه به نسبت قیمت به درآمد هر سهم (P/E)، نرخ رشد سود هر سهم برای سال های آتی نیز مهم است، بنابراین سرمایه گذاران به این نکته مهم توجه می‎کنند که کدام گروه از شرکت‎ها می‎توانند برای سال آینده سود افزایشی داشته باشند؛ بنابراین در چنین شرایطی حتی عمده فعالیت و تمرکز صندوق های سرمایه گذاری و بازیگران حقوقی بازار هم بر صنایعی است که احتمال افزایش سودآوری آنها برای سال های آتی وجود دارد.

تحلیلگران بازار از لحاظ بنیادی با محاسبه خالص ارزش درآمدهای آتی هر شرکت ارزش ذاتی شرکت را به دست آورده و شرکتهایی را که در شرایط کنونی زیر ارزش ذاتی معامله می‌شوند از بازار خریداری می‎کنند، بنابراین سرمایه گذاران حقیقی هم باید گوشه چشمی به این تحولات داشته باشند تا صنایع سودده برای سالهای آینده را به سبد خود اضافه کنند.

انتهای پیام/