مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی در گزارش فصلی خود، پایبندی کامل ایران به تعهداتش در چارچوب برنامه اقدام مشترک(برجام) را تایید کرد.
در بخشهایی از گزارش یوکیا آمانو مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی درخصوص فعالیت های مربوط به راکتور آب سنگین و بازفراوری آمده است: ایران ساخت راکتور موجود تحقیقاتی آب سنگین اراک را بر اساس طرح اولیه آن پیگیری نکرد. ایران هیچ قرص اورانیوم طبیعی، میله سوخت یا مجموعه های سوخت با طرح اختصاصی که در اصل برای پشتیبانی از راکتور اراک طراحی شده بود، تولید یا آزمایش نکرد و همه قرص های اورانیوم طبیعی موجود و مجموعه های سوخت همچنان در انبار و تحت نظارت مستمر آژانس قرار دارند.
در ادامه آمده است: ایران کماکان آژانس را در جریان موجودی آب سنگین در ایران و تولید آب سنگین در تاسیسات تولید آب سنگین (HWPP) قرار داده است و به آژانس اجازه داده است بر مقدار ذخایر آب سنگین تولید شده درHWPP نظارت کند. آژانس در 30 اوت 2016 راست آزمایی کرد که ذخیره آب سنگین ایران به 126.5 تن رسیده است. در طول این دوره گزارش، ایران بیش از 130 تن آب سنگین نداشت.ایران در راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تاسیسات تولید رادیوایزوتوب ملیبدوم (MIX)، ید و زنون و هیچ یک از تاسیست دیگر فعالیت های مرتبط با بازفراوری انجام نداد.
در خصوص فعالیت های مرتبط با غنی سازی و سوخت نیز آمده است: در تاسیسات غنی سازی سوخت (FEP) در نطنز، 5060 سانتریفیوژ IR-1نصب شده در 30 آبشار و به همان شکل توافق شده در برجام وجود دارد. ایران 96 سانتریفیوژ IR-1 نگهداری شده در انبار را برای جایگزین کردن سانتریفیوژهای خراب این تاسیسات خارج کرده است. ایران به غنی سازی UF6 در FEP ادامه داده است. ایران در طول دوره گزارش، اورانیوم بالای 3.67 U-235غنی سازی نکرد.
همچنین در ادامه آمده است: ایران در نامه مورخ 27 ژوئیه 2016 ، گزارشی را در ارتباط با مقدار اورانیوم غنی شده در خطوط فرآوری تاسیسات پودر غنی شده (EUPP)UO2 در اصفهان در اختیار آژانس قرار داد. آژانس گزارش ایران را بررسی و مشخص کرد که ایران میزان اورانیوم غنی شده در خطوط فراوری EUPP را بیشتر ارزیابی کرده بود. آژانس در نامه مورخ 23 اوت 2016 از ایران خواست این مقدار را دوباره بررسی کند و طبق آن، گزارش خود را اصلاح کند. گفت وگوهای فنی درباره این مساله بین آژانس و ایران در جریان است.
در ادامه با تاکید بر اینکه کل ذخیره اورانیوم غنی شده ایران فراتر از 300 کیلوم گرم UF6 غنی شده تا 3.67 درصد U-235 نبود، آمده است: در تاسیسات غنی سازی سوخت فردو، 1044 سانتریفیوژ IR-1 نصب شده در شش آبشار در یک بال وجود دارد. در تاریخ 13 اوت 2016، دو سانتریفیوژ IR-1 از شش آبشار جدا، اصلاح و به صورت جداگانه در همان بال و به منظور انجام فعالیت های اولیه تحقیق و توسعه مربوط به تولید ایزوتوپ ثابت نصب شد. ایران در طول دوره گزارش، هیچ فعالیت غنی سازی اورانیوم و یا مربوط به فعالیت های تحقیق و توسعه انجام نداد و هیچ گونه ماده هسته ای در این تاسیسات وجود ندارد.
در ادامه تایید شده است: همه سانتریفیوژها و زیرساخت های مرتبط در انبار همچنان تحت نظارت مستمر آژانس قرار دارد. آژانس همچنان به ساختمان های نطنز، از جمله FEP و تاسیسات آزمایشی غنی سازی سوخت(PFEP) به طور منظم دسترسی دارد.
در ادامه با تاکید بر اینکه ایران فعالیت های غنی سازی اش را در راستای برنامه غنی سازی اش انجام داده است آمده است: ایران هیچ یک از تاسیسات اعلام شده را به منظور تبدیل مجدد صفحه های سوخت یا تبدیل ضایعات به UF6 عمیلیاتی نکرده است و احداث تاسیساتی جدید برای این منظور را به آژانس اطلاع نداده است.
در خصوص تحقیق و توسعه، تولید، ساخت و موجودی نیز آمده است: هیچ اورانیوم غنی شده ای در فعالیت های تحقیق و توسعه انباشت نشده است و تحقیق و توسعه با و بدون اورانیوم ایران با استفاده از سانتریفیوژهایی با محدودیت های تعیین شده در برجام انجام شده است.
در بخش دیگری آمده است: ایران اطلاعاتی درباره تولید و موجودی 'تیوب' ها و 'بیلو'های روتور سانتریفیوژ در اختیار آژانس قرار داد و به آژانس اجازه داد که این موارد را در موجودی ها راست آزمایی کند. آژانس با استفاده از اقدامات نظارتی و مراقبتی، به طور مداوم نظارت داشت و راست آزمایی کرد که تجهیزات اعلام شده برای تولید تیوب ها و بیلوهای روتور برای ساخت سانتریفیوژها فقط برای فعالیت های مشخص شده در برجام استفاده شده است. ایران هیچ سانتریفیوژ IR-1 به منظور جایگزینی آنهایی که خراب و یا آسیب دیده بودند، تولید نکرد.
همچنین آمده است: همه تیوب ها، بیلوهای روتور و مجموعه روتر، از جمله تیوب ها و بیلوهای ساخته شده از زمان اجرای برجام، تحت نظارت مستمر آژانس است. همانگونه که قبلا گفته شد، ایران در 2 مه 2016 به آژانس اطلاع داد که قصد دارد ساخت تیوب های روتور را از سر بگیرد. آژانس راست آزمایی کرد که ایران در 26 ژوئن 2016 ساخت این موارد را از سرگرفت. بحث های فنی مربوط به مساله بین آژانس و ایران در جریان است.
در ادامه این گزارش در مورد اقدامات شفاف سازی آمده است: ایران کماکان به آژانس اجازه داده تا از مونیتورهای آنلاین و مهر و موم های الکترونیکی غنی سازی استفاده کند که وضعیت داخل تاسیسات هسته ای را به اطلاع بازرسان آژانس می رساند و با وسایل اندازه گیری نصب شده، به جمع آوری خودکار دستگاه های ثبت کننده آژانس کمک می کند. طبق درخواست آژانس، ایران روادیدهای بلند مدت برای بازرسان معرفی شده آژانس صادر کرد و فضای کاری مناسبی برای آژانس در تاسیسات هسته ای اش فراهم کرد و استفاده از فضای کاری در مناطق نزدیک سایت های هسته ای در ایران را تسهیل کرد. ایران با بازرسان اضافی که آژانس برای ایران تعیین کرد، موافقت کرد.
در بند 20 این گزارش آمده است: ایران کماکان به آژانس اجازه داده تا در چارچوب اقدامات مورد توافق ایران، از جمله اقدامات مراقبتی و نظارتی، بر تمامی کنستانتره سنگ اورانیوم تولید شده در ایران و یا به دست آمده از سایر منابع نظارت کند. ایران همچنین همه اطلاعات لازم برای اینکه آژانس بتواند تولید UOC و موجودی UOC تولید شده در ایران یا به دست آمده از سایر منابع را راست آزمایی کند، در اختیار آژانس قرار داد.
در بند 21 نیز آمده است:ایران طبق ماده 17 پروتکل الحاقی عجالتا به اجرای پروتکل الحاقی توافقنامه پادمان ها ادامه می دهد. ایران در 13 ژوئیه 2016، موارد اعلامی اش را در چارچوب پروتکل الحاقی در اختیار آژانس قرار داد. آژانس در حال ارزیابی این موارد است. آژانس در چارچوب پروتکل الحاقی همچنان به دسترسی تکمیلی به تاسیسات و سایر مناطق در ایران ادامه داده است.
