احمد انارکي محمديعضو کميسيون اقتصادي مجلس شوراي اسلامي
بايد بپذيريم صنايع کشور با سختترين شرايط به کار خود ادامه ميدهند و احوال توليد به هيچ وجه خوب نيست. توليدکنندگان با انواع مشکلات دست به گريبان هستند. يا مواد اوليه ندارند، يا بازار فروش را از دست داده اند، يا ماشين آلاتشان فرسوده و قديمياست و در کنار اين همه مشکلات، بدهيها بلان جانشان شده به ويژه آنکه به اين بدهيها جريمه هم تعلق ميگيرد. نبود ثبات در بازار نيز معضل ديگري است و افزايش شديد ارز و بي ارزش شدنپول ملي باعث شده تا توليدکنندگان براي تامين مواد اوليه با چالشهاي جدي رو به رو باشند.
در اين شرايط اگر بخواهيم جرايم را هم به کارفرمايان تحميل کنيم، بي شک توليد زمين خواهد خورد.
از سوي ديگر عدهاي اقدام به تخريب جايگاه توليدکننده کرده اند. اين چه حرفهايي است که گاهي زده ميشود که اگر کارفرمايي نباشد، کاري وجود ندارد که کارگر بخواهد انجام دهد. البته نميخواهيم منکر جايگاه رفيع کارگران بشويم، اما بحث بر سر اين است که نبايد همه چيز را يک طرفه ببينيم. تمام اهميت يک بنگاه اقتصادي به گردش مالي است. به راستي کدام بخش را سراغ داريم که بتواند بدون نقدينگي به کار خودش ادامه دهد. از يک مغازه کوچک تا يک بنگاه اقتصادي بزرگ، هر کدام در جايگاه خودشان به نقدينگي نياز دارند. يکي ديگر از معضلات کشور آمار بالاي بيکاري و اخراجهايي است که صورت ميگيرد. اگر صنعتگر گردش مالي و توليد داشته باشد و بتواند به کارخود ادامه بدهد، دليلي ندارد که کارگرش را اخراج کند يا تعديل نيرو داشته باشد. تنها زماني مشکل پيش ميآيد که کارگاه توان ادامه کار نداشته باشد. بهترين راهکار در شرايط کنوني، درک شرايط کارفرمايان است.