اصغرنعمتی

پیروزی اصلاح طلبان درانتخابات شورای شهرموجب وزیدن نسیم خوش تغییردرمدیریت شهری شد.درپی این پیروزی قاطع، دکترمحمدعلی نجفی، مردی که قریب 4 دهه ازعمرانقلاب نقشی بی بدیل درعرصه های کلان مدیریتی داشت، سکان دارشهرداری پایتخت شد. درطول 14 سال گذشته به رغم همه تلاش هایی که برای آبادانی این شهرصورت گرفته اما حلقه ای بسته درنظام مدیریت شهری شکل گرفته بود که هم موجب نفوذ مفاسد متعدد شد وهم انگیزه رشد واعتلای کارکنان دربدنه شهرداری تهران را کم فروغ و گاه کاملا بی فروغ کرد.عمده جوانان و زنان که درطول یک دهه گذشته توانسته بودند درعرصه کارکارشناسی و تحصیل به مدارج قابل اتکا دست پیدا کنند، انگیزه ای جز افزایش میزان حقوق ودرآمد درادامه تحصیل یا کار بیشتر نداشتند.درصورتی که درعلم مدیریت، شاهرگ حیاتی و رشد و اعتلای نظام توسعه برمحور رشد کارکنان و احراز سمت های مدیریتی استوار گشته است. دکترنجفی اگرچه درعرصه مدیریت شهری دارای سوابق اجرایی نبود، اما ویژگی منحصربه فردی دارد که کمتر مدیر ارشدی با این نگاه و رویکرد درسال های اخیردیده شده است.اعتماد بسیار او به جوانان وزنان. هنوز یک هفته ازورود او به خیابان بهشت نگذشته بود که دو جوان را در معاونت های خود منصوب کرد. سپس با برگزیدن مدیران میانی جوان و همچنین چند تن از زنان کارشناس و با سابقه کاراجرایی درشهرداری های مناطق، به مطالبه بزرگ جامعه زنان پاسخ داد. البته برخی ازفعالان حوزه شهری و اعضای شورای شهر انتقاداتی را به این نوع انتصابات وارد کردند. لیکن اگر زاویه ودیدگاه خود را دچارتحول توسعه ای کنیم؛ می بینیم که درعصر حاضرعرصه های مدیریت میانی در دست جوانان و زنان نخبه و البته مجرب به نسبت سن و سابقه کاری قرارگرفته و مدیران ارشد و تصمیم سازان چهره های استخوان خرد کرده و دارای سوابق مدیریتی کلان هستند.این نوع مدیریت و نگاه استراتژیک پاسخگوی آینده اصلاح طلبی وحتی کشوراست.نسل مدیران اول انقلاب به بازنشستگی و گاها خانه نشینی به دلیل کهولت سن رسیده اند. ناگزیر باید ازهم اکنون در اندیشه جایگزینی برای آنان بود. خوب به خاطر داریم که مهندس نعمت زاده وزیر وقت صنعت،معدن و تجارت درسال 92 دریک سخنرانی اعلام کرد که باید مدیراز خارج وارد کنیم. درآن ایام بسیاری از منتقدان دولت به سخن او ایراد گرفتند اما مهندس نعمت زاده از یک بحران بزرگ سخن گفت. بحرانی که تا امروزهنوز خوب و درست به آن نگاه نشده است. به طورمثال شهردارتهران دریکی ازمناطق شهرداری پزشکی را که سابقه کار در شهرداری و مدیریت نواحی درکارنامه خود داشت را به عنوان شهردار منطقه برگزید.انتقادات و هجمه ها آغازشد اما به فاصله کوتاهی همگان دریافتند که انتخاب دکترنجفی انتخابی مناسب بود.چراکه فرد منصوب شده یک بانوی مومنه و از خوشنامان در میان شهرداران نواحی درطول دوران تصدی سمت بوده است.دوم یک زن است و مطالبه جامعه زنان هم برگزیدن بانوان توانمند برای مدریت شهری است.سوم پزشک است و با موضوع سلامت و ضرورت توجه آن با مدیریت شهری، آن هم در کلان شهری چون تهران کاملا آشناست.همه به درستی می دانیم شهرتهران ازهویت و سلامت روانی و بهداشتی تهی شده است.شهری که روزگاری مرکز اندیشگی، طراوت و شادابی بوده است، به برج های بی سامانی تبدیل شده که روح انسانیت درآن در حال فراموشی است. واقعا چه کسی گفته شهرداران باید مهندسان ساختمان باشند؟ این نگاه درطول 4 دهه گذشته چه برسرتهران آورده است.اکنون ضروری ترین نیازتهران مدیرانی است که هویت، مهربانی، سلامت جسم وروان را در ساخت و توسعه شهر بیش ازهمه چیز مد نظر قرار دهند.