وی با بیان این‌که اکثر کارخانجات با 10 تا 20 درصد کاهش ظرفیت نسبت به سال گذشته کار می‌کنند، تصریح کرد: بزرگترین دلیل این موضوع مشکلات نقدینگی و سرمایه در گردش کارخانه‌هاست چرا که در چرخه تولید کاغذ مواد اولیه به شکل نقدی خریداری می‌شود. اما فروش کاغذ در ایران معمولا با یک وعده سه تا چهار ماه است.
رییس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا همچنین با انتقاد از نحوه دریافت مالیات بر ارزش افزوده از کارخانه‌های کاغذ و مقوا گفت: وزارت اقتصاد معمولا قبل از فروش کاغذ مالیات را از ما دریافت می کند چراکه دوره‌های آن‌ها سه ماهه است اما معمولا فروش کاغذ و دریافت هزینه آن معمولا بین چهار تا پنج ماه طول می‌کشد.
ابراهیمی با بیان این‌که بزرگترین معضل صنعت کاغذ، هزینه انرژی است، اظهار کرد: در حال حاضر انرژی گران شده و کارخانه‌های بزرگ بین 400 تا 500 میلیون تومان در ماه هزینه انرژی می دهند و کارخانه‌های کوچک نیز معمولا تا 150 میلیون تومان این هزینه را پرداخت می‌کنند اما به هر حال وضعیت بازار کاغذ در ایران به گونه‌ای است که خریدها به این شکل انجام می شود.
وی همچنین با بیان این‌که صادرات اصولا برای ایران توجیهی ندارد، تصریح کرد: در حال حاضر ایران تنها 60 درصد از کاغذ بسته بندی مورد نیاز خود را تولید می‌کند هر چند که برخی از شرکت‌ها کارهایی را در زمینه صادرات در عراق و ترکیه انجام داده‌اند اما هنوز به مرحله اجرا نرسیده است.
رییس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا همچنین با انتقاد از نحوه صدور موافقت‌های ایجاد صنایع کاغذ در گذشته گفت: در گذشته موافقت‌هایی داده شده که براساس نیازسنجی نبوده است؛ به طوری که اکنون بیشتر شرکت‌ها در صنعت بسته بندی کاغذهای لایه میانی کارتون‌ها را تولید می‌کنند و در زمینه تولید کاغذ کراپ لاینر یا همان لایه بیرونی کارتن تنها دو تا سه شرکت فعالیت می‌کنند.
