پاركبان يا پاركومتر؟

چندي پيش در همين ستون درباره پاركبان ها نوشتيم و اينكه بهتر است به جاي استفاده از افرادي با عنوان پاركبان، تجهيزات جديد پاركومتر را در شهر توسعه دهيم تا شهروندان به جاي آنكه مجبور شوند پولهايي را به طور سليقه اي و بدون هيچ ضابطه مشخصي به پاركبان ها پرداخت كنند، هزينه اي كه در قالب كارت هاي الكترونيكي به پارك خودرو اختصاص مي يابد براي توسعه امكانات شهري هزينه شود تا هم مشخص باشد هر شهروند بابت توقف خودروي خود در هر مدت زماني دقيقا چه مبلغي پرداخت مي كند و هم اينكه مشخص شود چه مبالغي از اين طريق به حساب شهرداري و نهادهاي مرتبط واريز مي شود. اين مطلب برخي انتقادات را از سوي برخي مخاطبان ما در پي داشت. يكي از مخاطبان در نمابري كه براي ما فرستاده بود نوشته بود كه افرادي كه به عنوان پاركبان در شهر مشغول فعاليت هستند نيازمند شغل هستند و خيلي از رانندگان براي كمك به آنها مبالغي را به آنها پرداخت مي كنند و حذف پاركبان ها موجب بيكار شدن تعداد زيادي از جواناني مي شوند كه اين شغل محل كسب درآمد آنها شده است. به نظر نمي رسد اين توجيه مناسبي باشد. چرا كه اولا پاركبان، يك شغل ثابت و داراي آتيه تضمين شده نيست و خود افرادي كه به اين شغل موقت روي آورده اند اين را مي دانند و به آن به چشم يك شغل گذرا براي يافتن شغلي بهتر مي نگرند. ثانيا نمي توان به بهانه حفظ يك شغل غيرمفيد، چشم خود را به روي مشكلات اين طرح بست. از سوي ديگر يكي از مخاطبان ما طي تماسي تلفني گفته بود اصلا مشخص نيست مبالغي كه صرف خريد كارت پارك و شارژ آن به منظور استفاده از پاركومترها مي شود چگونه هزينه مي شود و مسوولان مربوطه در اين زمينه شفاف سازي نمي كنند. البته طبيعتا هر هزينه اي كه شهروندان بابت خريد كارت پارك و شارژ آن مي پردازند، از آنجا كه براي استفاده از اتوبوس و مترو هم كاربرد دارد صرف توسعه حمل و نقل عمومي مي شود اما با اين وجود به نظر مي رسد مسوولان مربوطه لازم است در مورد درآمدهاي مديريت شهري تهران از محل شارژ اين كارتها شفاف سازي كنند و چگونگي هزينه كرد آنها را هم تشريح نمايند. با همه اين احوالات، همچنان روي حرف خود هستيم كه استفاده از پاركومتر براي توقف خودروها به مراتب بهتر از پرداخت پول به صورت بي ضابطه به افرادي به عنوان پاركبان است.