یک حادثه تلخ سبب شد تا روزی با نام خبرنگار به تقویم رسمی کشور
اضافه شود. صدای پراسترس و نگران کننده شهید رضا صارمی در حالی روی آنتن
شبکه یک در اخبار ساعت 19 رفت که هر لحظه عمق حادثه تلخی که در حال رخ دادن
در کنسولگری ایران در قندهار بود برای مخاطب تلویزیون قابل لمس تر می شد.
صدای ملتمسانه صارمی که خبر از هجوم طالبان به کنسولگری ایران می داد و
درخواست کمک داشت لحظه ای متاثر کننده بود و تازه آن زمان خیلی از مردم
متوجه علت قرار گرفتن شغل خبرنگاری در لیست مشاغل پرخطر شدند.
طالبان
درحالی چند دیپلمات و خبرنگار ایرانی را به شهادت رساند که طبق تمامی
کنوانسیونهای بین المللی تعرض به خبرنگار در محدوده خط قرمزهای منشور حقوق
بشر قرار دارد.
از آن روزگار تا امروز نظام خبرنگاری دارای تحولاتی
شگرف شده است. در شرایط کنونی وویس رکوردر جای واکمنهای بزرگ را گرفته
است، ابزارهای ارتباطی مدرن مانند تبلت نیز به بازار آمده است و حتی
گوشیهای همراه نیز قابلیت ضبط با کیفیت مصاحبهها را دارند. به واقع
تکنولوژی اگرچه شغل خبرنگاری را به نسبت دهه 60 و 70 آسان تر کرده است اما
هنوز هم خطر بیخ گوش خبرنگاران است. البته جنس این خطر همچون روزگار حضور
در خاکریزها نیست و بیشتر بازتابی از فضای پراسترس این شغل است.به همین
دلیل ارزشهای فعالیت نسل متقدم خبرنگاران ایران در روزهای سخت خبرگیری و
اطلاع رسانی یا همان روزگار فراگیری استفاده از کاغذ و قلم، همچنان گیرایی و
جاذبه خود را به نسبت دوران کنونی - عصر فراگیری استفاده از تکنولوژی برای
پیشبرد فعالیت رسانه ای- حفظ کرده است. به بیان دیگر هنوز هم بخش وسیعی از
نظام خبرنگاری ایران به رسم سنتی در حال فعالیت است و 2 نماد روزهای سخت
(کاغذ و قلم در دهه 60 و 70) همچنان جذاب و پرکاربرد هستند. شاهد این مدعا
خیل نشستهای خبری است که بیشتر خبرنگاران حاضر در آن با وجود در دسترس
بودن ابزارهای پیشرفته این شغل باز هم از 2 یار دیرینشان (برگه و خودکار)
جدا نمی شوند. البته شرایط خبرنگاری در همه استانهای کشور روند مطلوبی
ندارد. به واقع اگر تجمیع امکانات رسانه ای، خیل نشریات در حال انتشار و
دارای مجوز نشر و نیز فضای مجازی پرترافیک را در استان تهران در نظر آوریم و
آن را فاکتور بگیریم به این نتیجه می رسیم که استانهای دیگر به لحاظ
تعداد نشریات در حال چاپ یا سایتها و خبرگزاریهای فعال شرایط چندان
نرمالی ندارند و به واقع بازار کار خبرنگاران در مجموع برآوردها چندان
رونقی ندارد. با توجه به همین نکته لزوم توجه مسئولان فرهنگی به خبرنگاران
به ویژه در موقعیت کنونی مهم جلوه می کند. زیرا باید تامین آتیه مناسبی را
برای همه خبرنگاران ایجاد کرد و با تسریع درتدوین نظامنامه جامع رتبه بندی
خبرنگاران، به این گروه متعهد برای انجام ماموریتهای ویژه خبری انگیزه
بیشتری بدهند.