زیباترین بیابان‌های دنیا

صحرای اطراف وادی روم (Theeb)

تصاویر بیابان‌های وادی روم اردن مدت‌هاست که برای تبلیغ هرچه بیشتر صنعت گردشگری این کشور مورد استفاده قرار می‌گیرند. این منطقه 74 هزار هکتاری مملو از صحنه‌های چشم‌نواز و زیبا است. امروزه قسمت‌های با دسترسی آسان به راحتی توسط گردشگران مختلف مورد بازدید قرار می‌گیرند اما همچنان با کمک یک بادیه نشین می‌توان به نقاطی کمتر دیده شده نیز سرک کشید.

صحرای بزرگ، شمال آفریقا

بزرگ‌ترین صحرای داغ جهان در 10 کشور شمال آفریقا گسترده شده است و مساحتی به وسعت نه میلیون و چهارصد هزار کیلومتر مربع دارد که تقریبا به اندازه کشوری مانند چین است. این بیابان از تپه‌های شنی، فلات‌های سنگی و دره‌های خشک تشکیل شده است. راه‌های آبی آن نیز متناوبا جاری می‌شوند و به رود نیل در مصر می‌پیوندند.

مردم ساکن در این بیابان شامل بربرها در مراکش و مناطقی مانند موریتانی هستند. بسیاری از قسمت‌های این بیابان در لیبی، الجزایر و مصر در حال حاضر برای بازدید گردشگران ممنوع بوده اما کاروان‌ها با استفاده از شترها این گردشگران را به تپه‌هایی مانند Merzouga و Zagora می‌برند تا شب‌ها در زیر آسمان صاف اوقات خود را در نهایت آرامش سپری کنند.

صحرای Namib

در طول سفر به این صحرا می‌توانید شاهد تپه‌های شنی از رنگ زرد تا نارنجی و قرمز باشید. در قسمت‌هایی از نامیب شاهد سنگ‌هایی با رنگ‌های عجیب از بنفش تا زرد براق خواهید بود. این صحرا مساحتی به وسعت 81 هزار کیلومتر مربع دارد و در جنوب غربی آفریقا واقع شده است. این بیابان در قسمت‌های بیشتر آن فاقد سکنه می‌باشد اما در آن می‌توانید شاهد کرگدن سیاه، چیتا و گوره‌خر باشید.

صحرای Atacama

به طور کلی به مناطقی صحرا گفته می‌شود که میزان بارندگی در آن‌ها در طول یک سال کمتر از 250 میلی متر است اما صحرای آتاکاما که در سه کشور شیلی، پرو بولیوی و آرژانتین گسترده شده سالیانه کمتر از یک میلی‌متر باران دریافت می‌کند. در این بیابان با توجه به دمای بسیار بالا در طول روز و دمای زیر صفر در شب شاهد یکی از سخت‌ترین اوضاع جوی خواهید بود. تنها گونه‌های کمی از گیاهان و جاندارانی مانند کاکتوس و یا روباه خاکستری آمریکای جنوبی توانایی زنده‌ماندن در این منطقه را دارند. در این بیابان می‌توانید دریاچه‌های نمک و یا آسمان پر ستاره و روشن را نظاره‌گر باشید.

ربع‌الخالی شبه جزیره عربستان

عنوان ربع‌الخالی یا همان محله خالی از سکنه به خوبی گویای همه‌چیز در خصوص این بیابان است. با وسعت 650 هزار متر مربع، این بیابان در کشورهای عربستان صعودی، عمان، امارات متحده عربی و یمن گسترده شده است. شاید این بیابان را بتوان کلیشه‌ای ترین صحرای جهان به حساب آورد که از خطوط مارپیچ تپه‌های شنی تشکیل شده است. این بیابان توسط کاوشگر آن Wilfred Thesiger که در سال 1946 پیمایش آن را آغاز کرد و توسط بادیه‌نشینان راهنمایی می‌شد شهرتی جهانی پیداکرد و در حال حاضر آرشیوی از تصاویر آن در موزه آکسفورد قرارگرفته است. امروزه این بیابان به راحتی توسط گردشگران جدید مورد بازدید قرار می‌گیرد.

بیابان Sonoran در آمریکا و مکزیک

این صحرا که قسمت‌هایی از آریزونا، کالیفرنیا و مکزیک را پوشش می‌دهد شامل نواحی حفاظت‌زده بی‌شماری مانند دره Coachella، پناهگاه حیات وحش ملی و پارک ملی درختان Joshua است. علی‌رغم ظاهر خشن محیطی، گیاهان و حیوانات زیادی در این منطقه رشد می‌کنند. این بیابان تنها منطقه در جهان است که کاکتوس saguaro  در یک منطقه وحشی در آن رشد می‌کند. از سوی دیگر حیواناتی مانند شغال‌ها و مرغ مگس خوار و 1000 گونه متفاوت دیگر نیز در این منطقه زیست می‌کنند.

دره مرگ، آمریکا

سونوران هرچه که باشد از نقطه‌نظر وضعیت جغرافیایی و آب و هوایی در مقابل دره مرگ کم می‌آورد. گرم‌ترین، سردترین و البته خشک‌ترین منطقه آمریکای شمالی که بومیان منطقه از آن با عنوان tümpisa  یاد می‌کنند همان دره مرگ است که در منطقه شرقی کالیفرنیا قراردارد. در دوران کشف طلا هنگامی که 13 جوینده طلا در اولین کاوش جان خود را از دست دادند این نام به این منطقه نسبت داده شد. این منطقه یکی از گرم‌ترین مناطق روی زمین به شمار می‌آید که به علت ارتفاع کم (86 متر پایین‌تر از سطح دریا) و کوه‌هایی که در اطراف آن گرما را به تله می‌اندازند دمای هوا غالبا در آن بیش از 49 درجه سانتی‌گراد است.

صحرای Gobi

صحرای گبی قسمت‌هایی از نواحی جنوبی مغولستان و نواحی شمال غربی چین را در قالب مناطق بدون پوشش و نیمه‌بیابانی تحت سیطره خود درآورده است. دمای هوا در طول شب بسیار پایین بوده و در طول روز نیز شاهد آب و هوایی خشن و سوزان هستیم. با این اوصاف این بیابان‌ها محل زندگی گونه‌های متعدد جانوری مانند شترهای بلخی است. از سوی دیگر اینگونه اعلام شده که اولین تخم‌های دایناسورها در این منطقه یافت شده‌اند.

Antarctica

اگرچه دمای هوا در این منطقه به 89- درجه سانتی‌گراد هم می‌رسد اما عدم بارش بدان‌معناست که این قاره جنوبی را می‌توان به عنوان یک صحرا به شمار آورد. با وسعتی که حرکت وال‌های عظیم‌الجثه در آب‌های سرد را یادآور می‌شود و یا تداعی کننده تکه‌های بزرگ یخ است شاهد شکل‌هایی زیبا از این یخ‌های غول‌پیکر هستیم که به علت وزش باد و برخورد آب شکلی خاص به خود گرفته‌اند.

صحرای Taklamakan

صحرای Taklamakan توسط نواحی Tien Shan، Pamiras و رشته‌کوه‌های Kunlun احاطه شده و شامل تحته‌های سنگی و شنی با ارتفاع هزار فوت است. پوشش گیاهی محدودی در این منطقه مشاهده می‌شود اما خبری از جمعیت دائمی در این منطقه نیست و تنها شکارچیان اندک و جمعیت‌های پراکنده مشاهده می‌شوند.

دشت کویر ایران

بزرگ‌ترین صحرای نمک در قسمت شمال شرقی ناحیه میانی ایران، 390 کیلومتر گستردگی دارد و از کریستال‌های نمکی که به علت عدم بارش باران به وجود آمده‌اند تشکیل شده است. جوامع بشری به نواحی حاشیه‌ای آن محدود می‌شوند و یکی از آخرین محل‌های زندگی گربه‌سانان بزرگ مانند چیتا بوده است. دمای هوا در تابستان از 50 درجه سانتی گراد فراتر می‌رود و مکان‌های زیادی برای اقامت وجود ندارند.

دشت لوت، ایران

دشت لوت نیز در کشور عزیزمان ایران قراردارد تا به نوعی شاهد بیابان خالی از سکنه در این قسمت باشیم. این مکان یکی از گرم‌ترین و خشک‌ترین نواحی جهان است و گرم‌ترین منطقه آن گندم بریان نامیده می‌شود که در واقع ناحیه‌ای عظیم پوشیده شده از گدازه‌های تیره رنگ است.

صحرای Thar

با پوشش قسمت‌هایی از راجستان در هند و پنجاب و سند در پاکستان، صحرای بزرگ هند را باید قسمتی از مسیر اصلی کاروان‌ها از دهلی به شمار آورد. این صحرا از نواحی شنی و بدون آب و علف پوشیده شده و درختانی مانند اقاقیا در آن یافت می‌شود. این ناحیه کاملا با آنچه از قصرهای راجستان در بروشورهای تبلیغاتی مشاهده می‌کنید تفاوت دارد اما اسب‌سواری همچنان در آن به عنوان یک سرگرمی به شمار می‌آید.

جمعیت مسلمان و هندو به زبان‌های مختلفی مانند Sindhi,Lahnda و Mawari  در این منطقه صحبت می‌کنند.