درس های دو رویداد

 
همه انقلاب ها از یک نظم دوری تبعیت می کنند. این نظم، هم تابع یک سلسله تحولات قابل پیش بینی در حوزه توزیع قدرت است و هم مبین نوعی از جهت گیری نسبت به مسائل؛ انقلاب اسلامی ایران نیز از این نظم دوری تبعیت می کند.
انقلابی که جهت گیری های شفافی در حوزه مسائل بین المللی داشته است و توانسته با گذشت حدود 4 دهه از شکل گیری اش، مواضعی مستحکم در قبال جبهه های منحرف سیاسی، اعتقادی، فرهنگی و اجتماعی در عرصه بین المللی داشته باشد اما به واقع با نوعی از هیجان گرایی افراطی. در مدت 8 سال و به دور از همه تدابیر معظم له جایگاهی که در پرتو گفتمان سازنده گفت و گوی تمدن ها به آن رسیده بودیم از دست دادیم.فاجعه اخیر منا و رویداد دست دادن وزیر امور خارجه ایران با رئیس جمهوری آمریکا از منظر قطبیت خبری در یک عرض تحلیلی قرار گرفتند اما آن گونه که باید هیچکدام به درستی و با عمق دیده نشدند.به واقع تا قبل از مواضع قاطعانه مقام معظم رهبری در قبال رفتار گستاخانه دولت وهابی عربستان سعودی و بی تدبیری آنها در منا که قلب حضرت بقیه الله الاعظم(عج) از رفتار جسارت آمیزشان نسبت به حجاج و هتک حرمت خانه شریف مکه  به درد آمد و دیده ملت ایران را در بین الاعیاد بزرگ اسلامی پرخون ساخت رفتاری که بتواند سعودی ها را از مواضع غیر انسانی خود دور سازد از سوی مقام های ایرانی دیده نشد و سکوت و صبر کریمانه  ایران در موسم حج به اشتباه از سوی عربستان تعبیر به ضعف ایران شد.در کنار این حادثه اما رویداد مهم دیگری نیز اتفاق افتاد که از سوی برخی نمایندگان ملت با بدزبانی مواجه شد و کسانی که به نمایندگی از ملت ایران سخن گفتند و به وزیر امور خارجه هتاکی کردند یادشان رفته بود که این ملت بزرگ زمانی میراث دار ادب و متانت بوده اند اما برخی رفتارهای هیجانی و به دور از اخلاق اخیر سبب شد تا باز هم متر فرهنگی و سیاسی برخی از افراد و دور بودنشان از خط پیامبر و خاندانش مشخص شود.جای تعجب است که از حراست از میوه ایمان و راه شهدا سخن می گوییم و داعیه دار حرکت در خط ولایت هستیم اما شمشیر سخنمان را آن هم با الفاظی نادرست به سوی وزیری می گیریم که مورد تائید رهبر معظم انقلاب است و با رفتارهای خود فرهنگ و ادب ایرانی را به جهان نشان داده است.مشخص است وقتی دور قدرت به مدت 8 سال به افرادی برسد که ادب گفتمانی را رعایت نمی کنند و با رفتارهای ناپسند خود قلب ملت را از خود رنجورمی سازند نباید انتظار رفتار مناسب از سوی کشورهای دیگر نسبت به ایران و ایرانی داشته باشیم.عزتمندی با شعار به دست نمی آید بلکه در پرتو ادب و فرهنگ است که دشمن را سرجایش می نشانیم. جمله معروف مولا علی(ع) را یادآور می شوم که فرمود: دوست ندارم یارانم از یاوه گویان باشند ولو در جبهه مقابلمان معاویه و یاورانش باشند؛ پس به حرمت امام تقوا و عدل، زبان بر کام گیریم و برادران ایرانی خود را با الفاظ ناپسند مورد خطاب قرار ندهیم وگرنه با پاسخ قاطع ملت ایران مواجه خواهیم شد.