کوچ تولیدکنندگان به گوشه ای تازه در آسیا

رابین هاردینگ
فایننشال تایمز
ترجمه: فاطمه مهتدی
موفقیت بنگلادش در بخش تولید نشانگر آن است که اقتصادهای دیگر نیز ممکن است موقعیت چین را به چالش خواهد کشید.بنگلادش در 20 سال گذشته یک معجزه اقتصادی را کسب کرده است. در دهه های گذشته بنگلادش فقیرترین کشورهای روی زمین بود که با قحطی و سیل ضربه خورده بود. اکنون بنگلادش کشوری دارای درآمد متوسط است. ویتنام نیز شبه آن و کامبوج نیز در پشت آنها قرار دارد. رشد قابل توجه اقتصادی آنها نشانگرآن است که شکل گیری نسل جدیدی از قدرت های تولید در قرن بیست و یکم می تواند جایگزین ترس از صنعتی شدن زودرس شود. آنچه بنگلادش به آن دستیافته بیشتر به دلیل نادیده گرفته شدن در جهان است. رشد اقتصادی به طور متداوم در حال افزایش به بیش از 6 درصد است که ناشی از نیروی کار ارزان در صنعت نساجی است. اکنون بنگلادش دومین صادرکننده البسه در جهان است. رشد این کشورهای جدید تولید کننده یکی از تغییرات هیجان انگیز در اقتصاد جهان است. آنها فرصتی بزرگ برای سرمایه گذاری به بازارهای جدید و کالاهای مصرفی هستند و میلیون ها نفر را از فقر خارج کردند.اگرچه هنوز تردید درباره دنباله روی دیگر کشورهای مشابه بنگلادش در بخش تولید وجود دارد.اما این امکان وجود دارد که بنگلادش شروع موجی تازه در صنعتی کردن کشورهای فقیر باشد. کشورهایی که در طول زمان حتی ممکن است به کشورهای آفریقایی نیز منتشر شود.تحقیقات سازمان ملل تایید کرده که مشاغل تولیدی در اقتصادهای درحال توسعه کاهش داشته اما برای اقتصادهای توسعه یافته سهم مشاغل تولیدیشان در سطح خوبی است.دلیل آن به خاطرآن است که تمامی تولید در چین متمرکز شده حال غازهای مهاجر سعی دارند از چین عبور کنند اما ممکن است در این رقابت در مسیر تیر قرارگیرند.