مايکل هولمن
فايننشال تايمز
ترجمه : فاطمه مهتدي
برکناري رابرت موگابه از قدرت درابتدا فرصتي براي جبران صدمات وارده توسط وي به اقتصاد آفريقا را ايجاد کرده است . درطول 37 سال اخير موگابه مخالفان خود را در خارج و داخل سرکوب کرده است. بازتاب رويدادهاي هراره در جنوب و مرکز آفريقا احساس خواهد شد. در کشورهاي همسايه چون آفريقاي جنوبي که حزب حاکم با چالشهاي سياسي خود روبروست يا کشور موزامبيک در شرق آفريقا که دوران دموکراسي اش روبه افول رفته است تا افراد ثروتمند حاکم در آنگولا که با آقاي موگابه رابرته خوبي داشتند.آيا آفريقا به راه حلي براي دستيابي به شروعي تازه خواهد رسيد؟ اما عدم موفقيت در قراردادن کشور در مسير دموکراسي پس از سالها مبارزه استقلال طلبانه بسيار زشت خواهد بود .اين امر به طور اجتناب ناپذيري منجر به سقوط اقتصادي خواهند شد و باعث مهاجرت شهروندان زيمبابوه به مرزهاي جنوبي و آفريقاي جنوبي خواهد شد که خود درگير مشکلات اقتصادي است. ممکن است اميد به همکاري منطقه اي از بين خواهد رفت واقتصاد ضعيف زيمبابوه به يک غده سرطاني در جنوب آفريقا تبديل خواهد شد. جامعه توسعه جنوب آفريقا که شامل 16 کشور ميشود با دقت رويدادهاي زيمبابوه را زيرنظر دارد.درحاليکه رهبران اين کشورها با موگابه رابطه نزديکي داشتند همچنين متوجه اين امر هستند که زيمبابوه در صورت بازگشت به اقتصاد جهاني براي آنها نيز پرسود خواهد بود. براي تمامياعضاي اين گروه ، زيمبابوه در مرکز سيستم حمل و نقل منطقه قراردارد و نقش مهميدر بهبود تجارت دارد.پس از چندين دهه نا اميدي در زيمبابوه درنهايت چيزي براي جشن گرفتن وجود دارد و آن اميد است. از بين بردن بدبيني در ميان ژنرالها مشکل است اما احساس اميد را از بين نخواهد برد.