مسعود یوسفی
روزنامه نگار
آنهایی که اخبار را جدی تر از بقیه دنبال می کنند لابد خوانده اند یا شنیده اند که یک نفر از رجال این مملکت که در لابی گری خیلی باهنر و استاد است، چه نقش موثری، اولا در شهردار شدن احمدی نژاد در پایتخت و ثانیا رییس جمهور شدن او داشته است. همین شخص می گوید : « آقاي يونسي وزير اطلاعات – در دولت اصلاحات- به ما پيغام داد دنبال شهردار شدن احمدي نژاد نباشيد. من پيش آقاي يونسي رفتم و به او گفتم به خودت و دوستانت و رييس جمهور بگو، اگر مي خواهيد غصه شهرداري احمدي نژاد را بخوريد، نخوريد. شهرداري دست گرمي است، احمدي نژاد رييس جمهور ماست. شايد بنده اولين نفر در خلقت بودم كه رييس جمهوري احمدي نژاد را پيش بيني كردم.» ظاهرا آقای یونسی در پاسخ همان شخص دلائلی را مبنی بر اتهامات احمدی نژاد در ارومیه و به هنگام صدارت در استان اردبیل بر می شمارد اما بی فایده است چرا که مدتی بعد او شهردار تهران و بعد از آن هم رییس جمهور می شود. از قضا آن آقای باهنر و مستعد، سالیان بسیار در جایگاه نماینده و نایب رییس مجلس به امر تدوین قانون و نظارت بر اجرای صحیح آن در کشور اشتغال داشته و به تعبیری متولی قانون بوده است. حکایت لابیگری این آقا برای شهردار و رییس جمهور شدن فردی که وزیر وقت اطلاعات صلاحیت او را تایید نمی کند، ما را به این نتیجه ترسناک می رساند که بعضی مسؤلان هر طور که بخواهند و از هر راهی که بخواهند برای مردم و کشور تصمیم می گیرند و حتی فردی را برای رسیدن به ریاست جمهوری در نظر می گیرند، حتی اگر آن فرد تخلفاتی هم داشته باشد. مردم هم روی اعتمادی که به مسؤلان دارند به فرد مورد نظر رای می دهند و او را به ریاست جمهوری یا نمایندگی مجلس و شورای شهر بر می گزینند اما پس از مدتی می بینند که طرف تو زرد از آب در آمده و رودست خورده اند. اتفاقی که در اینجا افتاده این است که لابی کنندگان، یا همان دست های پشت پرده در صدد بوده اند از اعتماد مردم سوء استفاده کرده و در حقیقت اعتماد آن ها را دزدیده اند؛ درست همان اتفاقی که در داستان شهردار شدن و به ریاست جمهوری رسیدن محمود احمدی نژاد رخ داده است. همین معنا را حجت الاسلام سید مهدی طباطبایی عضو جامعه روحانیت مبارز در گفتگویی که اخیرا با خبرگزاری خبرآنلاین داشته است این طور توضیح می دهد: « همان‌هایی که به دفتر احمدی‌نژاد رفت و آمد داشتند کمک کردند رئیس جمهور شود و همان‌ها هم در قدرت رفت و آمد داشتند. آنها به احمدی نژاد پروبال دادند تا از او برای منافع شان استفاده کنند». ظهور احمدی نژاد در سپهر سیاسی ایران از همان بدو حضور آکنده از تشنج و تنش بود، به طوری که حتی ذکر فهرست وار این تنش ها و مناقشات آزاردهنده و ملال آور می نماید. به رغم بسیاری از تحلیل ها و تفسیرها، حضور دردسر آفرین این فرد بیش از آنکه به حوزه اقتصاد آسیب رسانده باشد، در حوزه فرهنگ مشکل زا بوده است. احمدی نژاد چه پیش از آن که به رده های بالای مدیریتی برسد و چه پس از آن که در جایگاه ریاست دولت های نهم و دهم استقرار پیدا کرد، یک تنه مرزهای بسیاری را در فرهنگ زدایی و حرمت شکنی و بدعهدی پشت سر گذاشت. با این همه این فرد، در حالی که هم اکنون از او به عنوان رییس جمهور سابق یاد می شود و علی القاعده بایستی از وقار و منش یک رهبر سیاسی بازنشسته برخوردار باشد، هنوز هم مشغول ایجاد تنش و درد سر است. همین چند روز پیش و در حالی که کشور از شوک اعتراضات و اغتشاشات اخیر خارج نشده است، خبر رسید که احمدی نژادی ها تقاضای برگزاری راهپیمایی اعتراض آمیز کرده اند. ظاهرا هیچ حد یَقِفی برای اعتراضات و تظاهرات و تنش آفرینی های این فرد و نزدیکانش وجود ندارد و هیچ مرجعی هم نمی خواهد به این موضوع پایان بدهد، تو گویی هنوز هم به وجود او احتیاج دارند.
روزنامه نگار
آنهایی که اخبار را جدی تر از بقیه دنبال می کنند لابد خوانده اند یا شنیده اند که یک نفر از رجال این مملکت که در لابی گری خیلی باهنر و استاد است، چه نقش موثری، اولا در شهردار شدن احمدی نژاد در پایتخت و ثانیا رییس جمهور شدن او داشته است. همین شخص می گوید : « آقاي يونسي وزير اطلاعات – در دولت اصلاحات- به ما پيغام داد دنبال شهردار شدن احمدي نژاد نباشيد. من پيش آقاي يونسي رفتم و به او گفتم به خودت و دوستانت و رييس جمهور بگو، اگر مي خواهيد غصه شهرداري احمدي نژاد را بخوريد، نخوريد. شهرداري دست گرمي است، احمدي نژاد رييس جمهور ماست. شايد بنده اولين نفر در خلقت بودم كه رييس جمهوري احمدي نژاد را پيش بيني كردم.» ظاهرا آقای یونسی در پاسخ همان شخص دلائلی را مبنی بر اتهامات احمدی نژاد در ارومیه و به هنگام صدارت در استان اردبیل بر می شمارد اما بی فایده است چرا که مدتی بعد او شهردار تهران و بعد از آن هم رییس جمهور می شود. از قضا آن آقای باهنر و مستعد، سالیان بسیار در جایگاه نماینده و نایب رییس مجلس به امر تدوین قانون و نظارت بر اجرای صحیح آن در کشور اشتغال داشته و به تعبیری متولی قانون بوده است. حکایت لابیگری این آقا برای شهردار و رییس جمهور شدن فردی که وزیر وقت اطلاعات صلاحیت او را تایید نمی کند، ما را به این نتیجه ترسناک می رساند که بعضی مسؤلان هر طور که بخواهند و از هر راهی که بخواهند برای مردم و کشور تصمیم می گیرند و حتی فردی را برای رسیدن به ریاست جمهوری در نظر می گیرند، حتی اگر آن فرد تخلفاتی هم داشته باشد. مردم هم روی اعتمادی که به مسؤلان دارند به فرد مورد نظر رای می دهند و او را به ریاست جمهوری یا نمایندگی مجلس و شورای شهر بر می گزینند اما پس از مدتی می بینند که طرف تو زرد از آب در آمده و رودست خورده اند. اتفاقی که در اینجا افتاده این است که لابی کنندگان، یا همان دست های پشت پرده در صدد بوده اند از اعتماد مردم سوء استفاده کرده و در حقیقت اعتماد آن ها را دزدیده اند؛ درست همان اتفاقی که در داستان شهردار شدن و به ریاست جمهوری رسیدن محمود احمدی نژاد رخ داده است. همین معنا را حجت الاسلام سید مهدی طباطبایی عضو جامعه روحانیت مبارز در گفتگویی که اخیرا با خبرگزاری خبرآنلاین داشته است این طور توضیح می دهد: « همان‌هایی که به دفتر احمدی‌نژاد رفت و آمد داشتند کمک کردند رئیس جمهور شود و همان‌ها هم در قدرت رفت و آمد داشتند. آنها به احمدی نژاد پروبال دادند تا از او برای منافع شان استفاده کنند». ظهور احمدی نژاد در سپهر سیاسی ایران از همان بدو حضور آکنده از تشنج و تنش بود، به طوری که حتی ذکر فهرست وار این تنش ها و مناقشات آزاردهنده و ملال آور می نماید. به رغم بسیاری از تحلیل ها و تفسیرها، حضور دردسر آفرین این فرد بیش از آنکه به حوزه اقتصاد آسیب رسانده باشد، در حوزه فرهنگ مشکل زا بوده است. احمدی نژاد چه پیش از آن که به رده های بالای مدیریتی برسد و چه پس از آن که در جایگاه ریاست دولت های نهم و دهم استقرار پیدا کرد، یک تنه مرزهای بسیاری را در فرهنگ زدایی و حرمت شکنی و بدعهدی پشت سر گذاشت. با این همه این فرد، در حالی که هم اکنون از او به عنوان رییس جمهور سابق یاد می شود و علی القاعده بایستی از وقار و منش یک رهبر سیاسی بازنشسته برخوردار باشد، هنوز هم مشغول ایجاد تنش و درد سر است. همین چند روز پیش و در حالی که کشور از شوک اعتراضات و اغتشاشات اخیر خارج نشده است، خبر رسید که احمدی نژادی ها تقاضای برگزاری راهپیمایی اعتراض آمیز کرده اند. ظاهرا هیچ حد یَقِفی برای اعتراضات و تظاهرات و تنش آفرینی های این فرد و نزدیکانش وجود ندارد و هیچ مرجعی هم نمی خواهد به این موضوع پایان بدهد، تو گویی هنوز هم به وجود او احتیاج دارند.
آخرین اخبار
پرطرفدارترین عناوین