مسعود يوسفي
روزنامه نگار
یک سازمان و سیستم اداری درست مثل یک پیکر زنده است که اگر به سلامت و بهبود آن توجه شود بهره وری بهتر و بالاتری خواهد داشت. از سوی دیگر اگر فساد و بیماری در آن راه پیدا کند بهره وری و توانایی آن کاهش پیدا می کند. از این رو سلامت و بهبود سازمان ها و دستگا ها بایستی ...به طور مرتب مورد نظارت و بازرسی قرار گیرد. در جریان همین بازرسی ها و نظارت هاست که اگر اخلالی در کار واحدها و دوایر یک سازمان به وجود بیاید شناسایی می شود و برای از بین بردن آن اقدامات لازم و بایسته صورت می گیرد. اما اگر این اخلال دیده نشود و یا به آن اهمیت داده نشود به مرور به فساد و تباهی و در نهایت به بیماری مجموعه و سازمان منجر خواهد شد. در همه فسادها و تخلفاتی که این سال ها در کشور رخ داد، با یک بررسی ابتدایی می توان به این برداشت و استنباط رسید که نبود نظارت و بازرسی یا بی توجهی به این اهرم کارآمد زمینه و مقدمه این تخلفات را فراهم آورده است. این در حالی است که اگر به نقش نظارت و بازرسی توجه می شد فسادها و سوء استفاده های مورد نظر تا به این حد گسترده و دامنه دار نمی شد و بسیاری از آن ها در همان مراحل اولیه در نطفه خفه می شد و در نتیجه موجبات جریحه دارشدن غیرت عمومی فراهم نمی آمد. بر این اساس دستگاه هایی که نقش نظارتی دارند می بایستی با نظارت ها و بازرسی های ناگهانی و نوبه ای سیستماتیک زمینه پاکسازی هرگونه فساد و آْایندگی و در نهایت بهره وری بیشتر سازمان ها و دستگاه ها را باعث شوند.
