روزنامه نگار
متاسفانه باگسترش دلالی و واسطه گری در ارکان اقتصاد و اجتماع، از ارزش کار و فعالیت و دسترنجی که از زور بازو فراهم می آید کاسته شده است و در پاره ای از موارد، مردم و به ویژه جوان ها تن به کار نمی دهند و می خواهند یک شبه ره صد ساله بروند و بیشتر در پی کار آسان و درآمد..... خوب هستند و به اصطلاح کلفتی نان و باریکی کار را می خواهند. پیامد چنین طرز تفکری تنبلی و بعد از آن گسترش دامنه سوداگری و پس از آن هم بی ارزش شدن تولید و در نهایت وابستگی هرچه بیشتر به واردات خواهد بود. اقتصاد بیمار و نابسامان آسیب ها و خسارت های زیادی به جامعه و کشور وارد می کند که یکی هم همین راحت طلبی و زیاده خواهی است. در شرایطی که مملکت به کار و تولید و استقلال اقتصادی نیاز دارد و پیشوایان دینی و بزرگان علم و عقل و فلسفه بر کار و اشتغال و کارآفرینی تاکید می کنند و وجود آن را برای شکوفایی، پیشرفت، ثروت و آبادانی کشور لازم می دانند، تاخت و تاز دلالان در همه عرصه های اقتصادی، اجتماعی، علمی و حتی فرهنگی همچون آفت و موریانه به جان داشته ها و منابع کشور افتاده اند و مانع بهبود وضعیت و ساماندهی به اوضاع و احوال کشور می شوند. به نظرمی رسد پادزهر چنین وضعیت آشفته و سودازده ای ترویج فرهنگ کارآفرینی و تبلیغ اهمیت اشتغال و فراهم آوردن زیرساخت های اشتغال پایدار باشد. در این صورت است که می توان به آینده کشور امید داشت. یک نگاه گذرا به بعضی کشورها نشان می دهد که آن ها توانسته اند با نهادینه سازی فرهنگ کار به اوج قله اقتصاد و ثروت دست پیدا کنند و اشتغال پایدار ایجاد کنند و با رونق بخشیدن به تولید، شهروندان خود را از حضیض فقر و فلاکت نجات دهند و به رفاه مادی برسانند. ژاپن از جمله این کشورهاست که کار را به عنوان یک امر مقدس و حیاتی در روان و تن شهروندان خود نهادینه کرده است تا آنجا که بنا به پاره ای اخبار همه ساله تعدادی از مردم این کشور از فرط کارکردن سلامت و جان خود را از دست می دهند. در همین زمینه حاکی نتیجه یک گزارش از آن است که "در ژاپن مردم عاشق كار كردن هستند حتی این موضوع باعث شده است تا نرخ مرگ و میر برای كاركنان ادارات بالا برود البته مردم بیشتر به دلیل احساس مسئولیت بالایی كه دارند، دوست دارند زیاد كار كنند و اقتصاد ژاپن به دلیل اتكا به همین نیروی كار از بهره وری و رشد قابل ملاحظه ای برخوردار شده است".به گزارش ایرنا این گزارش می افزاید: " ایران مانند ژاپن دارای ویژگی هایی چون جمعیت و زبان واحد است و دارای نیروی كاری زیادی است كشورمان جوان است و می خواهد به مسیرهای تعالی دست یابد اما برخلاف ژاپن كشور ما دارای منابعی بسیار غنی و فراوان است در شرایطی كه ژاپنی ها فاقد چنین منابعی هستند و همین باعث شده است تا با اتكا به نیروی كار مسئولیت پذیر و جمعیت واحد مسیرهای رشد، صنعتی شدن، تجاری شدن و تبدیل شدن به قدرت بزرگ صنعتی و اقتصادی را بخوبی طی كنند". از این رو ضرورت دارد که مسئولان و برنامه ریزان،به خصوص در حیطه ها و عرصه های فرهنگی و آموزشی همچون وزارتخانه های علوم و فرهنگ و آموزش و پرورش ونیز موسسات فرهنگی بیش از پیش به ترویج و تبلیغ فرهنگ کار اهتمام بورزند و به عنوان یک سرمایه جاودانی به آن نگاه کنند؛ چنان که سعدی علیه الرحمه قرن ها پیش از این گفته است: " برو کار می کن مگو چیست کار/ که سرمایه جاودانی است کار
