از برزیل بگیر تا هلند و کرواسی، تیم‌هایی بودند که مسئولان فدراسیون به‌ویژه شخص مهدی تاج از توافق با آنها برای بازی دوستانه در مقاطع مختلف خبر داده، اما نه‌تنها این تیم‌ها بلکه هیچ تیم سطح بالایی در چند‌سال اخیر بازی دوستانه با ایران برگزار نکرده است.
لغو بازی برزیل به خاطر ٥٠٠هزار دلار
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، وقتی در برنامه فوتبال برتر از مهدی تاج درباره چرایی خالی‌بودن فیفادی ٢٨ آبان برای تیم‌ملی ایران سوال شد، رئیس فدراسیون فوتبال این‌طور پاسخ داد: «درحال هماهنگی بازی دوستانه در این تاریخ هستیم. به دنبال بازی‌های خوبی هم بودیم و حتی با برزیل همه چیز را نهایی کردیم، اما آنها یک‌میلیون و ٥٠٠هزار دلار می‌خواستند و ما ٥٠٠هزار دلار کم داشتیم. پیش‌بینی کردیم بتوانیم یک‌میلیون دلار درآمد از این بازی داشته باشیم. با این حال نشد و برزیلی‌ها هم اعلام کردند ما خیلی منتظر شما ماندیم، اما درنهایت آنها با کره‌جنوبی بازی خواهند کرد.»
بازی با تیم‌های بزرگ چقدر آب می‌خورد؟
رئیس فدراسیون فوتبال درست گفته که بازی با تیم‌های بزرگ دنیا نظیر برزیل هزینه بالایی دارد. یک‌میلیون و ٥٠٠هزار دلار که با قیمت فعلی ارز چیزی حدود ١٦,٥میلیارد تومان آب می‌خورد، مبلغی نیست که به راحتی بتوان آن را در ایران تأمین کرد. در فدراسیونی که حتی برای پرداخت دستمزد سرمربی تیم‌ملی مشکل وجود دارد، قطعا پرداخت چنین مبالغ سنگینی برای یک بازی دوستانه امکان‌پذیر نیست. با این حال، فراهم‌کردن شرایط چنین مسابقه‌هایی با استفاده از اسپانسرها امکان‌پذیر است؛ اتفاقی که قبلا باعث شده تیم‌ملی ایران با تیم‌هایی همچون برزیل و روسیه بازی کند.
ترابیان: ٩سال پیش مجانی با برزیل بازی کردیم
عباس ترابیان، مسئول سابق روابط امور بین‌الملل فدراسیون فوتبال درباره چگونگی مهیاکردن بازی دوستانه بزرگ برای تیم‌ملی می‌گوید: «قطعا تیم‌های بزرگ همان‌طور که رئیس فدراسیون فوتبال گفته، مبالغ نجومی برای بازی دوستانه دریافت می‌کنند، اما اسپانسر بازی‌های این‌چنینی اهمیت زیادی دارد. بازی قبلی با برزیل را در سال ٢٠١٠ خودم هماهنگ کردم و می‌دانم که شرایط برای بازی با تیم‌های بزرگ چگونه است. آن مقطع ما در شرایطی سراغ برزیل رفتیم که خبر رسید دیدار برزیل با انگلیس لغو شده و فیفادی برای این تیم خالی بود. آنها هم برای این‌که فیفادی را از دست ندهند، با ما راه آمدند. البته در ابتدا مبلغ بالایی را به ما پیشنهاد دادند که ما گفتیم از این پول‌ها نداریم. تنها راه این بود بازی در کشوری برگزار شود که می‌تواند اسپانسر برزیلی‌ها باشد. آن مسابقه هم در ابوظبی برگزار شد و ما یک ریال هم از جیب‌مان ندادیم؛ حتی اماراتی‌ها به بازیکنان ما پول توجیبی هم دادند.»
وی همچنین می‌افزاید: «برای بازی با تیم‌های بزرگ باید دنبال شرایط ویژه باشیم. با روسیه هم در چنین شرایطی بازی کردیم و ابوظبی میزبان و اسپانسر بود، البته برای چنین کاری باید در بازار باشیم و این‌طور نیست که در فدراسیون بنشینیم و یک‌نفر به ما زنگ بزند تا برویم بازی دوستانه برگزار کنیم! ایراد ما در سال‌های اخیر این بوده که سراغ سفارت‌ها رفتیم که هیچ گام مثبتی هم برای ما برنداشتند. وقتی ماجرا رنگ و بوی سیاست به خود می‌گیرد، یعنی انتهای آن به جایی نمی‌رسد. یک‌نفر که مسئول هماهنگی بازی‌های دوستانه است، باید با ایجنت‌ها ارتباط داشته باشد. باید در طول سال با آنها تماس بگیرد و ایمیل بزند. این ارتباطات نردبانی برای فراهم‌کردن بازی‌های دوستانه است، چون ایجنت‌ها منبع خبر هستند و می‌توانند شرایط ویژه‌ای را جلوی پای فدراسیون ایران بگذارند.»
