مهدی رضا خانی
روزنامه نگار
صحنه های دلخراش از یک ویدئو در فضای مجازی منتشر شده که در آن کودک خردسال چینی بعد از 7 شبانه روز دوری یرای دیدن مادر پرستارش به بیمارستان مراجعه می کند اما آنها از وحشت انتقال ویروس تنها می توانند از فاصله دور بر روی هم آغوش بگشایند و با هم صحبت کنند.در آخرین صحنه فیلم در حالی که دست های...کودک چینی در انتظار آغوش مادرباز می ماند مادر در حال رفتن قولمی دهد که هیولا را نابود می کند و به خانه باز می گردد. هیولای چینی تا به امروز بیش از 1000 نفر را کشته و هزاران نفر را بین مرگ و زندگی گرفتار کرده و جهانی را به وحشت انداخته است. بیماری های واگیر دار همواره کابوس بشر بوده اند. طاعون، وبا، سل، جزام در هر هجوم هزاران انسان را به کام مرگ برده اند. و روح جوامع را در هم پاشیده اند. یاد آوری صحنه های جگر سوز و دلخراش از انسان ها مستاصل در خرابه ها در انتظار مرگ، وحشت آفرین و ترسناک است.
اما هیولاها به مدد علم و دانش بشری سال ها بود که رفته بودند و واکسن ها آدمیان را در مقابل هیولاها مصون کرده بودند. اما شوربختانه دوبار بازگشته اند و با جهش های چندباره با مقاومتی دو چندان در مقابل ما و آنتی ویروس ها قد علم کرده اند.
هیولاها قبل از آنکه انسان را بکشند انسانیت را می کشند. احساسات را از بین می برند. دست دادن ، بغل کردن و بوسیدن عاطفی ترین رفتار انسانی با اولین هجوم ویروس ها تعطیل می شوند. ویروس ها بین مردمان فاصله ایجاد می کنند. انسان ها ناقل مرگ می شوند . از هم فرار می کنند. کسی بر پیشانی این بیماران دست محبت نمی کشد. هیچکس آغوش برایشان باز نمی کند و حتی عزیزترین کشتگان را بدون بوسه ای روانه قبرستان می کنند. اما آدمی به امید زنده است، خدا لطفی بکند و مادر چینی باز گردد کودکش را به آغوش بکشد، داستان ها برایش تعریف کند و صبح طلوع کند در حالی که هیولا رفته باشد
