کد خبر: ۱۶۰۶۹۲
تاریخ انتشار: ۲۳ فروردين ۱۴۰۰ - ۲۰:۵۸

سمیه رفیعی

رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس

شغل محیطبانی یکی از شغل های مقدسی است که در طی سال های اخیر کمتر به آن توجه شده است. قشر محیطبان مظلوم و زحمتکش هستند و با جان و دل خود خدمت می کنند. این عزیزان هیچگاه در کارشان کم نمیگذارند و در واقع نیروهای گارد حفاظت از محیط زیست هستند. متأسفانه به محیط بانان توجه نمیشود در حالی که پیش قراولان حفاظت از محیط زیست هستندسازمان حفاظت از محیط زیست نتوانسته جایگاه شغلی این عزیزان را در کشور جا بیندازد. قریب به ۵۰ سال از تأسیس سازمان حفاظت از محیط زیست می گذرد و این اقشار با مسائلی دست و پنجه نرم می کنند که ۵۰ سال پیش با آن مواجه بودند.

متاسفانه حوزه مدیریت محیطبانی همان مدیریت ۴۰ سال پیش است. محیطبانها مانند گذشته باید بدن خودشان را سپر گلولههای غیرمجاز شکارچیانی قرار دهند که با حداکثر تجهیزات عمل غیرقانونی انجام می دهند. بسیاری از محیطبانها در گردشها و پایشهایشان دچار حوادث دلخراشی میشوند و علت این حوادث کمبود کیفی و کمی تجهیزات است. محیطبانها و جنگلبانها در ایران از کمترین تکنولوژیها استفاده میکنند. تکنولوژیهایی که نه تنها نسبت به کشورهای پیشرفته بلکه از حد استاندارد کشورهای معمولی و در حال توسعه نیز کمتر است.

بیش از ۱۱ درصد از کشور ما جزو اراضی ملی و حفاظت شده است. تعداد محیطبانهای ما برای این مناطق بسیار کم بوده و پاسخ سازمان حفاظت از محیط زیست به این مسئله همواره این بوده که به فلان تعداد نیرو احتیاج داریم.

امروزه محیطبانها در بسیاری از کشورهای دنیا از ابزار و فناوری کاملا نوین استفاده میکنند. در ایران اما اساسا چیزی به نام پایش آنلاین وجود ندارد. از این بدتر، این است که ما حتی آمار و ارقام مشخصی از میزان و روند تغییرات در حفاظت از محیط زیست در دست نداریم. همه این مسائل مواجهه علمی و نوین محیطبانها با محیط زیست را مختل می کند.در حال حاضر تنها چیز در دست محیطبانها سلاحی است که بعضا نمیتوانند از آن استفاده کنند. از طرف دیگر مشکلات زیادی در مسائل آموزشی محیطبانها وجود دارد. به عبارت دیگر آموزشهای لازم به محیطبان به عنوان یک ضابط قضایی ارائه نشده است. کمبود مسئله آموزشی فقط به ماجرای حقوقی محدود نمیشود و آموزشهای رزمی و دفاعی را نیز دربرمیگیرد. قرار بر این بود که مرکز آموزش محیطبانها از سوی سازمان محیط زیست دایر شود که این اتفاق نیفتاد. این عزیزان حتما باید در مسئله آموزش رزمی، استفاده از سلاح و جایگاه قانونی خود آبدیده شوند.

عمده ضعفی که در مسئله محیطبانی وجود دارد این است که این شغل در سطح کلان جا نیفتاده است، در واقع مسئولان ما از چگونگی کار این اقشار اطلاعی ندارند و سختی کار آنها را درک نمیکنند. آنچه ناراحت کننده است این است که وقتی یک حادثهای پیش میآید و کار به محاکم قضایی کشیده میشود این محیطبانها هستند که معمولا در دادگاه شکست میخورند و پیروز نمیشوند.

بنابراین محیطبانها از یک طرف با مقام بالادستی مواجه هستند که از آن ها حسن تکلیف می خواهند و از طرف دیگر با شکارچی هایی مواجه هستند که با آخرین تجهیزات وارد مناطق می شوند در حالی که محیطبانها از کمترین حد امکانات و تجهیزات برخوردار بوده و علاوه بر حقوق و مزایای کم، دستاویزی برای حمایت قانونی در محاکم قضایی ندارند. اگر محیطبانی از خودش دفاع کند و اتفاقی بیفتد حتما در محاکم قضایی محکوم میشود و اگر دفاع نکند یا کشته میشود یا جانباز.

نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار