کار فدراسیون بعدی بابت بدهیهای ناشی از قرارداد «مارک ویلموتس»، سرمربی سابق تیم ملی سخت است وقتی علی کفاشیان میگوید: «حل این مشکلات هم به زمان نیاز دارد و هم به حمایت دولت. اگر حق فوتبال داده شود، این بدهی و پولها چیزی نیست. فوتبال در کشور ما دارد به صداوسیما خدمت میکند. صداوسیما برنامههایش را با فوتبال پر میکند و باید حق فوتبال را بدهد. اگر حق پخش فوتبال داده شود، اینها پولی برای فوتبال نخواهد بود.»
بدهی ویلموتس، ننگینترین قرارداد فوتبال ایران اگرچه خم به ابروی مدیران سابق و خاطیان این پرونده نیاورد و دردسری برایشان نشد، اما بدون شک روزهای سختی را برای مدیران آینده فدراسیون فوتبال رقم خواهد زد. مدیرانی که اگر همین نفرات فعلی باشند، راه فرار از آن را خوب بلندند و اگر هم نفراتی جدید باشند و جدا از آنهایی که دندان تیز کردهاند برای ادامه حضور در فدراسیون فوتبال از همین حالا باید قبل از هر چیز خود را آماده چالشهای این پرونده تأسفبار و شرمآور کنند. پروندهای که بهزعم کفاشیان، رئیس سابق فدراسیون فوتبال بدهی آن پولی نیست، اگر صداوسیما حق فوتبال را پرداخت کند.
کوچکترین تردیدی وجود ندارد که در ایران حق پخش به فوتبال پرداخت نمیشود و این خواسته برحق فوتبال و باشگاههایی است که یا آه ندارند با ناله سودا کنند یا اگر هم پولی در بساط دارند به این دلیل است که دستشان تا آرنج در جیب مردم است، از اینرو این مسئله همواره مغفور باقی مانده است. حال آنکه اگر باشگاهها حقشان از پخش تلویزیونی را دریافت کنند، کمترین سودش اگر نخواهیم به پرداخت بدهیهای کلان آنها اشاره کنیم، کوتاه شدن دستشان از بیتالمال است و حیف و میلهایی که سالها به آن عادت کردهاند، بدون هیچ تردیدی تا حد زیادی کاهش خواهد یافت. پولی که البته هنوز پرداخت نشده و بعید است که قصدی برای پرداخت آن وجود داشته باشد، چالهاش توسط کفاشیان کنده شده و تأکید هم میشود که در صورت پرداخت حق فوتبالی که در حال خدمت به صداوسیماست، این پولها رقمی نیست!
حال بماند که این رقمی که خیلی هم به نظر رئیس سابق قابل توجه نمیآید، نه فقط جیب ویلموتس که قبل از او جیب دلالهای بسیاری را پر کرده و برخلاف ادعای مطرح شده، برای جامعه فوتبال و مردم رقمی درشت و قابل توجه است.
اما مطرح کردن این مهم از سوی رئیس سابق فدراسیون فوتبال جالب است. رئیس سابق که عادت به پاسخگویی نداشته و خندههای تمسخرآمیز تنها جواب همیشگی او به سؤالات و ابهامات پرتعداد مردم و رسانهها بوده، روزی که دستش میرسید کاری نکرد و درصدد گرفتن حق واقعی فوتبال برنیامد و قراردادی هم اگر در این راستا با صداوسیما بست، آنقدر از لحاظ مالی و پرداختی رسانه ملی به فوتبال مضحک بود که به صدقه میماند، نه پرداخت حق پخش. اما حالا که او هیچ مسئولیتی ندارد دور برداشته که اگر حق فوتبال داده میشد پرداخت قرارداد ویلموتس کاری نداشت و هیچ اشارهای نمیکند که در هشت سال حضورش در رأس فدراسیون هیچ اقدام مفیدی در این راستا انجام نداد برای گرفتن آن حقی که حالا نگرفته خرج پرداخت بدهی ویلموتس میکند! اما مگر قرار به پرداخت طلب ویلموتس از جیب باشگاههاست؟
ارتزاق از بیتالمال گویی کافی نبوده که حالا بعد از عمری دستدرازی بیحد و حصر به جیب مردم، برای حق باشگاههای فوتبال چاقو تیز کردهاند و رئیس سابق که هنوز هم داستانها و فجایع هشت سال مدیریت او بر فدراسیون فوتبال به دست فراموشی سپرده نشده، کار یاد رئیس جدید که اسفندماه قرار است مشخص شود، میدهد و راه پیش پایش میگذارد، آن هم نه راهی اصولی که اگر تبحری در آن داشت در طول هشت سال حضورش در فدراسیون فوتبال یا زمانی که کنار دست تاج بود در آن قدم برمیداشت برای باز کرده گرهای از مشکلات فوتبال ایران، نه افزودن گرهای کورتر از قبلیها به انبوه گرههایی که نتیجه مدیریت او و همفکرانش است.