خبر تلخ خودکشی 84 تهرانی در یک روز ( از 26 فروردین تا 27 فروردین ماه )تاکید بر دقت بیشتر بر بهداشت روانی جامعه دارد
جامعه جهانی در دوره کرونا در کنار آسیب های جانی، صدمات روحی بسیاری دیده است. آمار خودکشی نه تنها در تهران و ایران بلکه در جهان افزایش یافته است. نیاز امداد فوری روانشناسان در کنار کمک های کادردرمان پزشکی در این روزها تاکید می شود.
وقوع خودکشی های متعدد در کشور از کودک تا مسن در این دوره کرونایی ، تاکید دارد که شرایط سلامت روحی جامعه ، زخم دیده است و امداد فوری نیاز دارد.
84 شهروند تهرانی ، بین ساعت 7 و 30 دقیقه صبح پنجشنبه 26 فروردین ماه سال 1400 تا ساعت 7 و 30 دقیقه روز جمعه 27 فروردین ماه در سطح شهر تهران اقدام به خودکشی کردند.
گفتنی است از این تعداد 8 خودزنی ،3 دارزدگی،مسمومیت جنرال15 مورد، مسمومیت دارویی 11 مورد وجود داشته است.
در این 84 اقدام به خودکشی ، انواع مختلف خودکشی از دارزدگی، خودزنی ، مسمومیت دارویی رخ داده است که 58 مورد از این اقدام به خودکشی ها برای نجات ، نیاز به انتقال به بیمارستان داشتند البته 14 مورد حاضر به رفتن به بیمارستان نشدند یک مورد نیز ،در محل اقدام به خودکشی، فوت کرده بود. مابقی موارد نیازی به انتقال به بیمارستان نداشتند.
گفتنی است بعد از انتقال خودکش های تهرانی به بیمارستان ها حدود 10 تا 12 تهرانی فوت کردند که آمار قابل تاملی برای یک روز تهران به حساب می آید و خوشبختانه 74 مورد از خودکش ها از مرگ نجات یافتند که خانواده هایشان باید با اقدامات روانکاوانه آنان را در مسیر سالمی قرار دهند.
بنابه این گزارش؛ در یکسال گذشته نحوه خودکشی ها خشن تر شده است و مسمومیت دارویی کمتر و اقدام با سلاح گرم و سقوط از ارتفاع بیشتر شده است.
در یک سال گذشته پس از سیطره کرونا بر جهان! آمار خودکشی در جهان افزایش یافته است و این تنها مختص ایران و تهران نیست. این افزایش آماری با هشدارهای سازمان های مختلف نیز با آغاز گسترش کرونا و اثرات آن بر روان و اقتصاد جوامع مواجه شده است.
گفتنی است آمار خودکشی در چند ماه گذشته در خبرهای حوادث ایران جایگاه قابل تاملی پیدا کرده است. از خودکشی روزنامه نگار و سلبریتی گرفته تا کودک در میان اخبار جای دارد و حال با رخ دادن 10خودکشی مرگبار همزمان در یک روز در پایتخت ایران به نظر آژیر قرمز این آسیب به صدا در آمده است و نیاز به کمک رسانی جامعه روانشناسی دارد. وزارت کار به عنوان مدیریت بخش بهزیستی کشور باید به این مبحث ورود کند و روان جامعه را که در شرایط بحران تا حد خودکشی رسیده است مورد مراقبت قرار دهد و از تمامی امکانات دستگاه های مختلف برای بهبود شرایط روحی و عواملی که باعث بروز خودکشی می شود کمک بگیرد. ادامه این روند و آمار خودکشی می تواند خطرات جبران ناپذیری برای جامعه زخمی از اقتصاد نابسامان و سلامت تحت تهدید کرونا در بر داشته باشد.
احمدرضا اصغرپور، جامعه شناس، استادیار دانشگاه فردوسی در آسیب شناسی خودکشی و اقدام به خودکشی در جامعه اظهار داشت: همبستگی اجتماعی مهم ترین عامل در خودکشی از نظر جامعه شناسی است. همبستگی اجتماعی به معنای فداکاری زیاد افراد نیست، بلکه به این معناست که افراد به یکدیگر وصل باشند و پیوند داشته باشند. اکنون والدین و همسر و... برای ما مهم هستند، زمانی که این ها را در کنار یکدیگر داشته باشیم، خود به خود به زندگی امیدوار می شویم، این موضوعات به ما امید می دهد و باعث می شوند تا به زندگی تعهد داشته باشیم.
این موارد موجب می شوند تا حتی به یاد کرونا و سایر آسیب های دیگر در اجتماع نیافتیم. وقتی این پیوندها را قطع کنیم، آدم ها معلق تر می شوند. وقتی کسی نه صاحب شغلی باشد، نه همسر و فرزند و خانواده ای داشته باشد و این پیوندها از بین برود، فرد به جایی تعهد ندارد و امید خود را به ادامه زندگی از دست می دهد. یکی از معانی اجتماعی بودن انسان این است که افراد خود را در روابط و پیوند با دیگران تعریف می کنند. اگر پیوند اجتماعی از افراد گرفته شود، هویتی برای آن ها نمی ماند و افراد به سمت خودکشی کشیده می شوند. بنابراین یکی از مهمترین متغیر های موثر بر نرخ خودکشی همبستگی اجتماعی است.
گردآوری: گروه خبر سیمرغ
seemorgh.com/news
منبع: rokna.ir