سلامت نیوز:وزیر آموزش و پرورش صحبت از معلمی در دوران کرونا کرد: «در این دوران، هنرنمایی، مسوولیت‌پذیری، سخت‌کوشی و خلاقیت معلمان مثال‌زدنی شد و باوجود تمام مشکلات به همت معلمان،«ایران سراسر مدرسه شد». ما توانستیم با کمک صداوسیما و در پرتو تلاش همکاران فرهنگی، مدرسه تلویزیونی و شبکه شاد را تولید کنیم و همه اینها دست به دست هم دادند تا آموزش تعطیل نشود و هیچ دانش‌آموزی از مسیر آموزش باز نماند.»
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد ، این بخشی بود از صحبت‌های محسن حاجی‌میرزایی با حضور در ویژه‌برنامه «سپاس معلم» که به مناسبت گرامیداشت «هفته بزرگداشت مقام معلم» و در شبکه آموزش سیما برگزار شد. یک روز قبل‌تر هم رییس‌جمهور گفته بود:«این دولت افزایش بودجه آموزش و پرورش و توجه ویژه به حل مشکلات معلمان و ارتقای معیشت این قشر تاثیرگذار در فرهنگ جامعه را با جدیت دنبال کرده و در این راه از هیچ تلاش و اقدامی دریغ نکرده است.»
حمد و ثنای معلمان همزمان با رسیدن روز و هفته معلم خودش را در متن سخنرانی مسوولان کشورگنجانده است و صحبت از «مقام معلم» را می‌شود در جابه‌جای خبرها پیدا کرد. همزمان تریبون که به دست خود معلمان می‌رسد خستگی از آنچه شرایط کار و روزگار بر آنها تحمیل کرده را می‌توان در کلام‌شان دید؛ از معلمان غیررسمی آموزش و پرورش گرفته که دولت و وزارتخانه مسوولیت چندانی در قبال‌شان نمی‌پذیرد تا معلمان رسمی و نهادهای‌شان که در بیانیه‌ها حرف‌شان را می‌زنند:«مسوولان در رده‌های مختلف نه تنها سرشان بالا نیست و حرفی برای گفتن ندارند؛ بلکه باید سرافکنده‌تر از همیشه پاسخگوی این پرسش تکراری باشند که چه زمانی معلم در صدر می‌نشیند و قدر می‌بیند؟»
سازمان معلمان ایران به مناسبت روز معلم بیانیه‌ای داده که در آن مانند وزیر آموزش و پرورش به نقش پررنگ معلمان در تعطیل نشدن آموزش در دوران شیوع کرونا اشاره شده است با این تفاوت که از نظر آنها این نقش وقتی صحبت از شأن و جایگاه معلم باشد، نادیده گرفته می‌شود.
در بخشی از این بیانیه آمده است: «در سال تحصیلی کرونایی، معلمان آنقدر خوش درخشیدند که مسوولان مجبور به تسلیم در برابر خلاقیت‌های معلمان و مدارس شدند و معلم محوری و مدرسه محوری که سال‌ها توسط کارشناسان و منتقدان فریاد می‌شد، چشمه‌هایی از اعجاز خود را نمایان کرد. تعدادی از معلمان در آتش عشق معلمی سوختند و تا دقایق پایانی زندگی خود، روی تخت بیمارستان و در بستر بیماری هم گوشی و تبلت به دست از نشاندن بذر امید و دانش در دل و ذهن دانش‌آموزان خود غافل نبودند. در زیر غبار محرومیت‌ها و مظلومیت‌های دانش‌آموزان به دور از اینترنت و محروم از موبایل و تبلت، این معلمان عاشق و فداکار بودند که آموزش حضوری را به بهای جان خود برقرار کرده و اجازه ندادند تا کرونا فرصت دانستن و توانستن را از کودکان و نوجوانان این مرز و بوم بگیرد.
اما روز معلم فرا می‌رسد و باز هم مثل همه سال‌های گذشته و شاید بدتر، بیشتر مسوولان در رده‌های مختلف، نه تنها سرشان بالا نیست و حرفی برای گفتن ندارند؛ بلکه باید سرافکنده‌تر از همیشه پاسخگوی این پرسش تکراری باشند که چه زمانی معلم در صدر می‌نشیند و قدر می‌بیند؟ آری روز معلم فرا می‌رسد و روزگار معلمی همچنان غبارآلود بی‌تدبیری‌ها، اولویت ندادن‌ها، شعارها و وعده‌هاست؛ غبارهایی که بیش از همه بر چشم نسل امروز و فردا فرو می‌رود و راه ایرانی آباد و توسعه یافته را پرسنگلاخ می‌کند.»در 4 سال گذشته، مشکلاتی که بر انبان مشکلات معلمان غیررسمی آموزش و پرورش افزوده شدند صدها بار جای خود را میان تیترهای اجتماعی رسانه‌های مختلف باز کردند.
همین روز گذشته بود که ایلنا روایتی از سرباز معلمانی ارایه داد که از «حقوق ۴۰۰ تا ۹۰۰ هزار تومانی برای سرباز معلمان با مدرک فوق‌لیسانس» می‌گفت. منصور حمیدی، سربازمعلم منطقه باوی استان خوزستان که از اهواز، شهر محل سکونتش تا باوی 134 کیلومتر راه طی می‌کند، گفته است:«گاهی اوقات زنگ آخر که می‌شود، نگرانی این را داریم که با این کرایه‌های سنگین و حقوق‌های اندک، چطور با این مسافت‌های طولانی از مدرسه به خانه برگردیم. به تازگی اعلام کردند که حقوق همه معلمان افزایش یافته، ولی این افزایش حقوق هیچ تاثیری در میزان حقوق سرباز معلمان نداشته است.
من در حال حاضر دقیقا ۴۲۹ هزار تومان حقوق دریافت می‌کنم. در همین گزارش که وصف حقوق اندک و حتی نبود آموزش‌های کافی معلمی پیش از آغاز به کار سرباز معلمان رفته است، ناصر سیلمان‌زاده، رییس مرکز برنامه‌ریزی نیروی انسانی و امور اداری وزارت آموزش و پرورش در واکنش به مشکلات سرباز معلمان در خصوص میزان دریافتی‌ها گفته است:«میزان پرداختی سرباز معلمان بر اساس قانون مدیریت خدمات کشوری بوده و با کارکنان دولتی کاملا متفاوت است.
حقوق سرباز معلمان توسط ستاد مشترک نیروهای مسلح مشخص می‌شود و سال گذشته دو یا سه مرتبه افزایش حقوق داشتند، البته این افزایش به میزان کارکنان دولت نبوده است. میزان افزایش حقوق سرباز معلمان به ما هم اعلام نشده و به محض اینکه افزایش آن هم به ما اعلام شود، صدور احکام و پرداخت آن را آغاز خواهیم کرد.»
نزدیک به یک میلیون معلم و کادر فرهنگی رسما در مجموعه آموزش و پرورش هستند و هزاران نفر با نام‌های رنگ به رنگ از خرید خدمتی گرفته تا حق‌التدریسی و سرباز معلم و نیروهای قراردادی مربوط به هنرستان‌ها و آموزشکده‌های فنی و حرفه‌ای با قراردادهای ناقص و گاه قراردادهای سفید مشغول به کار هستند. رابطه آنها با آموزش و پرورش اغلب در قراردادی با یک پیمانکار و واسطه خلاصه شده و در عمل مسوولیت مستقیمی را متوجه آموزش و پرورش نمی‌کند.
کسانی که معمولا در نقاط دور از مرکز یا مناطق حاشیه‌ای شهرها مشغول به کار با شرایط سخت هستند و هنوز هم به سودای معلمی و به سودای اینکه روزی قرار است در صف استخدام آموزش و پرورش قرار بگیرند، به کارشان ادامه می‌دهد،کسانی که گاه حتی نام‌شان هم در فهرست معلمان مدارسی که در آن تدریس می‌کنند، ذکر نمی‌شود. کسانی که از سوخت‌بری تا رانندگی تاکسی را به فهرست کارهای روزانه‌شان می‌افزایند تا آن پولی که از معلمی درنمی‌آید از محل دیگری جبران کنند.
