نوروزی گفت: «در سالهای اخیر پولهایی وارد صنعت سینما شده که صرفا به خاطر تفنن بوده و در این میان مخاطب، هیچ انگاشته میشود؛ به دنبال این مسئله مدتهاست اکران موضوعیت و اهمیت خود را از دست داده است.»
حرکت جریان سینمای ایران به وسیله پولهای بادآورده دولتی و خصوصی نتیجه انفعال حاکمیت و سپس به طور ویژه دولت در برابر سیاستگذاریهاست.