محمدرضا انصاری
نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران
اکنون انتخابات به پایان رسیده و همه در انتظار تاثیرات روی کار آمد رییسی بر اقتصاد هستند، اما هر دولتی نیاز به برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت دارد تا بتواند به همین مناسبت به مشکلات سامان دهد. یک دولت و دستگاه اجرایی برای دست یابی به اهداف و برنامه‌های خود از سویی نیاز به وحدت در تصمیم‌گیری، برنامه ریزی و اجرا دارد و در این مسیر باید گام‌هایی مهم بردارد. از سوی دیگر نیاز به نهایی شدن مقدماتی دارد که امکان اجرای سیاست‌هایش را فراهم کنند. به نظر می‌رسد با برخی تحولات بین المللی، می‌توان امیدوار بود که در دولت آینده شرایط بهتری برای پیگیری برنامه‌ها و اهداف اقتصادی فراهم باشد و بهبود وضعیت معیشت مردم و کاهش فشار بر اقشار کم درآمد به عنوان یک اولویت مهم با قدرت پیگیری شود. باید مراقب بود که اشتباهات گذشته تکرار نشود زیرا تمرکز بر نفت یا سرمایه‌های خارجی، اقتصاد ایران را از اهداف فعلی خود دور می‌کند. وقتی از رشد و جهش تولید صحبت می‌کنیم و امسال نیز سال مانع زدایی نامیده شده، قطعا باید به سمت فعال کردن ظرفیت‌های داخلی و بهبود جدی تولید حرکت کرد. ایران با بیش از ۸۰ میلیون نفر جمعیت، از سویی خود یک بازار اقتصادی بزرگ است و از سوی دیگر جمعیت جوان و فعالی دارد که ایجاد اشتغال و استفاده از ظرفیت آنها می‌تواند برای اقتصاد کشور اهمیت فراوانی داشته باشد. از سوی دیگر اگر ما به دنبال رشد جدی هستیم، باید به سمت صادرات حرکت کنیم. صادرات برای ما یک بازار بسیار گسترده فراهم می‌کند که در کنار افزایش درآمد، دروازه‌های توسعه اقتصادی را نیز خواهد گشود. از آنجا که مردم از بروکراسی اداری بسیار ازرده خاطر هستند، باید شرایط به نوعی اصلاح شود که مردم احساس کنند، قوانین و دستورالعمل‌ها برای آنها اجرایی می‌شود. این اطمینان دهی به جامعه که قوانین در راستای بهبود شرایط آنها وضع و اجرایی می‌شوند و تغییراتی محسوس در زندگی آنها قابل مشاهده است، برای بازسازی سرمایه اجتماعی کشور اهمیت فراوانی خواهد داشت.
