همانطور که بسیاری از رسانههای اروپایی گمانهزنی کرده بودند، جورجینیو به خاطر نقشی که در قهرمانی تیم ملی ایتالیا در یورو ۲۰۲۰ و پیش از آن تأثیرش در قهرمانی چلسی در لیگ قهرمانان فصل ۲۱-۲۰۲۰ داشت، موفق به کسب جایزه بازیکن سال اروپا شد. او به همراه امرسون پالمیری تنها بازیکنانی بودند که در فصل گذشته موفق به کسب مهمترین عناوین قهرمانی فوتبال اروپا در رده باشگاهی و ملی شدند اما تأثیری که هافبک سابق ناپولی در ثبت این افتخارات برای تیمهایش داشت به مراتب بیشتر بود.
جورجینیو پس از دریافت جایزهاش مصاحبهای انجام داده است که در ادامه میخوانید:
معرفی شدن به عنوان بازیکن سال یوفا چه حسی دارد؟
واقعاً افتخار بزرگی است، نیست؟ اوه، نمیدانم چه بگویم. واقعاً باورنکردنی است و قدردان خانواده و دوستانم هستم چون اگر آنها نبودند هیچ یک از این اتفاقات برایم رخ ندادند. نه فقط آنها بلکه همتیمیهای من در تیم باشگاهی و ملیام و هواداران. حتی آنهایی که مرا باور نداشتند و از من انتقاد کردند. باید از آنها هم تشکر کنم چون آنها هم به من انگیزه دادند. آنها باعث شدند که من سختتر تلاش کنم. میدانم که این جایزه فقط به خاطر تلاشهای خودم نبوده چون فوتبال یک کار گروهی است.
قهرمانی لیگ قهرمانان و یورو در یک فصل چه ارزشی دارد؟
با توجه به پیشینهای که من دارم و جایی که از آن آمدهام، این افتخارات واقعاً باور نکردنی است. این جامها و جوایز برای من بسیار ارزشمند هستند. همیشه وقتی با خانوادهام و دوستانم صحبت میکنم از واژه سورئال برای توصیف موفقیتهایم استفاده میکنم چون تجسم و باور آنها واقعاً سخت است. به همین دلیل هم من الان واقعاً دارم تحقق یک رؤیا را میبینم و از این بابت خوشحالم.
آیا قهرمانی در لیگ قهرمانان و یورو برایت فرق داشتند؟
بله. بردن هرکدامشان احساسی متفاوت داشت. در مورد یکی من مزد تلاشهای روزمرهام را برای دفاع از اعتبار باشگاهم در طول یک فصل گرفتم. قهرمانی در لیگ قهرمانان واقعاً حیرتانگیز بود و برای یک باشگاه دستاورد بزرگی است. من هنوز هم نمیتوانم باور کنم که ما قهرمان لیگ قهرمانان شدیم به خصوص که فینال مقابل منچسترسیتی بود. در مورد قهرمانی یورو هم باید بگویم این افتخاری بود که کشورمان و مردممان را به وجد آورد. آن هم واقعاً قدرتمند بود. من واکنش ایتالیاییها و تمام دنیا را دیدم.
به جز فینال، کدام بخش دیگر از یورو ۲۰۲۰ برایت خاص بود؟
یورو پر از لحظات خاص بود. کل مسابقات خاص بود اما باید بگویم که به جز فینال بازیهایمان برابر بلژیک و اسپانیا هم بسیار خاص بودند. بازی برابر بلژیک مصاف با تیم اول ردهبندی فیفا بود. همه میگفتند ایتالیا ۳۰ بازی است نباخته چون با حریفی سرسخت روبهرو نشده است. ما همه این حرفها را میشنیدیم اما فقط گوش کردیم و به یکدیگر میگفتیم بگذارید هر چه میخواهند بگویند و بعد در زمین بازی نشان دادیم که میتوانیم تیم اول دنیا را هم شکست دهیم و یک پیروزی سزاوارانه کسب کنیم. بازی مقابل اسپانیا هم بازی حس متفاوتی داشت چون واقعاً اذیت شدیم. راستش باید اعتراف کنم که آنها تنها تیمی بودند که اگر ما را شکست میدادند هیچ حرف و حدیثی نمیتوانستیم درباره شایستگیشان برای کسب آن پیروزی بسازیم. به نظرم این دو بازی و فینال بسیار خاص بودند.