عباس آرگون
عضو اتاق بازرگانی تهران
در حالی بحث تک نرخی شدن ارز مطرح می شود که با دیدگاههای موافق و مخالف بسیاری رو به رو است. بخش خصوصی در سه سال گذشته بارها اعلام کرده که سیاست ارز چند نرخی نه تنها به نفع اقتصاد ایران نیست که اثرات منفی گسترده‌ای بر بخش‌های مختلف می‌گذارد و از این رو اتاق بازرگانی مدافع تک‌نرخی شدن ارز است اما واقعیت این است که عبور از ارز چند نرخی بسادگی امکانپذیر نیست و نیاز به برنامه ریزی دقیق دارد. ارز ۴۲۰۰ تومانی در سال‌های گذشته برای تعدادی از کالاهای اساسی در نظر گرفته شده بود که متاسفانه تاثیر چندانی بر سفره مردم یا پایین نگه داشتن قیمت تمام شده کالاها نداشت. با این وجود اما حذف این ارز نیاز به برخی پیش‌نیازهای مهم دارد.
در شرایط کنونی نگاه دوجانبه در تغییر سیاست‌های ارزی اهمیت ویژه ای دارد و بسادگی نمی توان در مورد مقوله به این مهمی تصمیم گرفت. در کنار مصرف کننده نهایی تغییر در سیاست‌های ارزی می‌تواند بر اقدامات واحدهای تولیدی نیز تاثیر بگذارد. اگر حذف ارز ترجیحی موجب افزایش تورم شود این موضوع خود را در بالارفتن بهای تمام شده کالاهای تولیدی نیز نشان می‌دهد و همین امر هزینه تولید کنندگان را بالا می‌برد.
برای جلوگیری از فشار جدید بر تولیدکنندگان باید تلاش کرد راهی در جهت حمایت از فعالان اقتصادی پیش بینی شود. تولید کنندگان ایرانی در سال‌های گذشته با فشارهای مختلفی مواجه بوده‌اند و اگر بنا باشد که بار تغییر در سیاست‌های ارزی فشار جدیدی را به آنها وارد کند قطعا شرایط سخت‌تر خواهد شد.
باید توجه داشت که حمایت از آسیب‌های احتمالی تک‌نرخی شدن ارز اهمیت فراوانی دارد. از سویی حمایت مستقیم از اقشار کم درآمد برای تامین نیازهایشان به عدالت اقتصادی نزدیک‌تر است و از سویی دیگر باید تلاش شود که تولید کنندگان نیز در این مسیر آسیب نبینند. یکی از مشکلات اصلی ارز چند نرخی بالارفتن التهاب در صورت حذف آن خواهد بود که البته این اقدام درست باید با رعایت تمام جوانب پیگیری شود.
