نقش نیروی کار د ر بهبود  تولید 

مصطفی شریف
استاد  اقتصاد 

اگر ما تفکر تولید ی د اشته باشیم برای نیروی کار ارزش والایی د ر نظر می‌گیریم. اگر بخواهیم تولید  رونق بگیرد  و ارزش افزود ه بالا برود  و د رآمد  ملی ما از ناحیه‌ی تولید  افزایش پید ا کند  باید  برای نیروی کار ارزش بالایی قائل شویم. شورایعالی کار باید  بر اساس نرخ تورم حد اقل د ستمزد  را تعیین کنند  و اگر تعیین حد اقل د ستمزد بد ون ارتباط با نرخ تورم باشد  ما برای سال آیند ه همچنان شاهد  فقیرتر شد نِ کارگران و کوچکتر شد نِ سفره‌ی آن‌ها خواهیم بود . چنانچه د ستمزد  امسال عاد لانه تعیین نشود  همچون سالهای قبل کارگران مورد  ظلم قرار خواهند  گرفت. نرخ سبد  معیشت نیز حتما باید  برای تعیین حد اقل مزد  کارگران د ر نظر گرفته شود . این سبد  جنبه‌های ماد ی زند گی کارگران را د ربرمی‌گیرد  و بد ون د ر نظر گرفتنِ آن نمی‌توانیم اد عا کنیم که د ستمزد  د رستی تعیین کرد ه‌ایم. تورم علل مختلفی د ارد . ساختار اقتصاد  کلان د ر نرخ تورم تاثیر د ارد ، همچنین مسائلی مثل سیاست خارجه نیز بر نرخ تورم تاثیر می‌گذارد . مسیر برای تولید  کنند ه‌ی واقعی باید  باز باشد  و او بتواند  خیلی سریع مراحل گرفتنِ مجوزها را سپری کند  و بتواند  مواد  اولیه خود  را به راحتی تأمین کند . اگر تولید کنند ه د ر وارد ات مواد  اولیه و صاد رات کالاهای خود  مشکل ند اشته باشد  د ر نتیجه هم تولید  او رونق می‌گیرد  و هم می‌تواند  تعد اد  بیشتری از نیروها را به کار بگیرد ، همچنین این تولید کنند ه د یگر بهانه‌ای د ر پرد اخت د ستمزد  واقعیِ کارگران خود  نخواهد  د اشت. هرچه هزینه‌های غیر د ستمزد ی را پایین بیاوریم، به سمت برد اشتنِ موانع تولید  بیشتر حرکت کرد ه‌ایم و این راه حلِ مناسبتری برای کاهش نرخ تورم است نه کاهش د ستمزد  کارگران. پایین آورد ن هزینه‌های تولید  به د ولت و ساختار کلان برمی‌گرد د  و این بخش کلان است که باید  مشکل کارفرمایان را حل کند  و هزینه‌های تولید  را کاهش د هد . د ر واقع د ستمزد  کارگران سهم زیاد ی از هزینه‌های تولید  را به خود  اختصاص نمی‌د هد  اما خیلی‌ها برای کاهش هزینه از د ستمزد  کارگران مایه می‌گذارند . ساد ه‌ترین راه کم کرد نِ د ستمزد  کارگران است د ر حالیکه نقش د ستمزد  کارگر د ر مجموعه‌ی تولید  ناچیز است. سرکوب مزد ی سبب شد ه کارگران از بسیاری از نیازهای خود  بزنند . اگر قبلا آن‌ها می‌توانستند  به همراه خانواد ه خود  یک بار د ر سال به مسافرت بروند  د یگر به سختی می‌توانند  این کار را انجام د هند . از طرفی کاهش د ستمزد  بر کاهش تقاضای برخی از کالاها اثر می‌گذارد . یعنی اگر د ر مورد  خرید های ضروری و اجتناب ناپذیر، سرکوب مزد ی باعث کوچک شد نِ سفره‌ی کارگران از کالاهای اساسی می‌شود  اما د ر مورد  یک سری از کالاهای غیراساسی ولی لازم زند گی، وقتی کارگر توان خرید  خود  را از د ست می‌د هد  د یگر نمی‌تواند  از تولید ات د اخلی استفاد ه کند  و این باعث رکود  اقتصاد ی می‌شود . اگر بخواهیم هزینه‌ی د ستمزد  نسبت به سایر هزینه‌های تولید  را با هم مقایسه کنیم و این نسبت را با کشورهای د یگر - منظورم کشورهایی که مانند  ما هستند - مقایسه کنیم متوجه می‌شویم که هزینه‌ی د ستمزد  د ر ایران به شد ت پایین است. سرکوب د ستمزد  باعث می‌شود  که نیروی کار متخصص به جای اینکه د ر کار تولید ی بماند  به سمت کارهای خد ماتی برود  تا د ستمزد  بیشتری به د ست بیاورد . البته کار خد ماتی نیز کار تولید ی است اما خب گرایش از سمت کار فنی با تولید  فیزیکی به سمت کار خد ماتی بیشتر است. کسانی که نتوانند  د ر د اخل به سمت کارهای با د رآمد  بیشتر بروند  برای کار به کشورهای د یگر می‌روند . بنابراین د ستمزد  پایین باعث خروج نیروی کار از ایران می‌شود ، د ر حال حاضر تمایل به مهاجرت بالا رفته است؛ چون نیروی کار متخصص می‌بیند  د ر کشورهای د یگر با د رآمد  بیشتری می‌تواند  کار کند  بنابراین از کشور خارج می‌شود .