عزت الله یوسفیان ملا
نماینده مردم آمل در مجلس
پافشاری، اصرار و تلاش دلسوزانه اروپاییها برای فرجام برجام و ادامه همکاریهای اقتصادی با ایران را میتوان از دو زاویه متفاوت بررسی کرد. در نگاه اول آنچه از این موضوع استنباط میشود، این است که اروپاییها واقعاً از سر حسن نیت و صداقت در تلاش هستند که به ایران نزدیک شده و همکاریهای فیمابین اقتصادی را توسعه دهند. در این نوع نگاه خوشبینانه، دستیابی به بازار بزرگ ایران از فرصت به وجود آمده ناشی از خروج آمریکا از برجام اولویت اول اروپاییهاست. اما از زاویه دیگر قصه تلاش اروپا برای تداوم برجام با رایزنیهای گسترده اما ناکافی و بدون تضمین لازم نشان از نوعی خریدن زمان و تردید در اروپاییها دارد که خود از حاوی چند نکته هست؛ اول آنکه آنها دارای یک اقتصاد کاملاً وابسته به آمریکا بوده و منافعشان به سیاستهای آمریکا گرهزده شده است. دوم؛ آنکه احتمال تبانی در این موضوع وجود دارد که اروپاییها با بازی نمایشی درصدد هستند که زمان را خریده و ایران را در موضعی قرار داده که بهناچار پای میز مذاکره بنشیند؛ چراکه همه توافقات صورت گرفته تنها روی کاغذ بوده و هیچ نشانی از عملگرایی ندارد. البته اگر نگاه دوم را در نظر بگیریم نشان میدهد که هم اروپاییها و هم آمریکا نتوانستند به اهدافشان دستیافته و تیرشان به سنگ خورده است؛ پیشدستی سازمان انرژی اتمی بهصورت آمادهباش برای تداوم برنامههای مسالمتآمیز هستهای نشان دوراندیشی مسئولان دارد که بهمحض اینکه اروپاییها تضمین لازم را ندادند؛ آنها شروع به کارنمایند. بههرحال اروپاییها تاکنون فقط وعده داده و البته ایران نیز توانسته با پافشاری روی اصول به دنبال تحقق برنامههایش هست. همه این موضوع در کنار اجماع جهانی علیه خروج آمریکا از برجام و محکومیت آن نشان میدهد که ایران در معادلات جهانی در این زمینه از موقعیت مناسبی برخوردار بوده؛ بهطوریکه اروپاییها حتی اگر تبانی یا برنامههای دیگری در سر داشتند نتوانند اهدافشان را اجرایی کنند. ازاینرو باوجودآنکه کشورهای اروپایی تاکنون وعدههای خود را اجرایی نکردهاند؛ اما همچنان در موضع ضعف قرار دارند و بهشدت به بازار نفت و گاز ایران نیازمند هستند. بنابراین باوجود همه کارشکنیها همچنان اتحادیه اروپا بر ادامه مذاکرات اصرار دارد ونمی خود برچسب نابودی برجام بهپای آن نوشته شود.بههرحال ایران در این برهه توانسته کاملاً منطقی حرکت کند و اهداف خود پیاده سازد؛ به همین خاطر است که هم اروپا وهم آمریکا نتوانستند آنچه را که در سر داشتند پیاده کنند. ازاینرو این اروپاست که باید تکلیف خود را هر چه سریعتر گرفته و از تردیدهایش دست برداشته و بهصورت مستقل تصمیم بگیرد.