ديويد آلن گرين
فايننشال تايمز
چه چيزي باعث مي‌شود که دولت انگليس برگزيت را مشکل کند؟ ما همه مي‌دانيم که موضع دولت "برگزيت يعني برگزيت" است و بريتانيا آنرا با موفقيت پشت سرخواهد گذاشت. ما همينطور مي‌دانيم که ماده 50 عهدنامه ليسبون به کار افتاده و انگليس در دو سال ديگر عضو اتحاديه اروپا نخواهد بود مگر اينکه دراين زمان اتفاقي رخ دهد که قابل پيش بيني نيست. بنابراين برگزيت چه موفق يا ناموفق صورت مي‌گيرد. سه راه براي برگزيت وجود دارد که به خطر بيافتد.موضوع کنجکاوبرانگيز اين است که چطور نخست وزير و دولت اين عملکرد را توصيف مي‌کنند. قصد اصلي دولت موفق آميز بودن برگزيت است. اما دلايلي براي نگراني از برگزيت وجود دارد. اولين راهي که يک برگزيت موفق به خطر مي‌افتد اتلاف وقت است. زمان به دليل ساختار ماده 50 بسيار حياتي است. مهلت دوسال بسيار سختگيرانه است و تاريخ خروج تنها زماني تغيير خواهد کرد که 28 عضو اتحاديه اروپا برآن توافق داشت باشند. دراين ميان دولت انگليس در اولين ماههاي اين مهلت دوساله تصميم گرفته تا انتخابات زودهنگام برگزار کند تا پس از آن مذاکرات مناسب را برگزارکنند. اين انتخابات احتمالا به نفع حزب محافظه کار خواهد بود اما تاثير آن براساس اين مهلت زماني منفي خواهد بود. فقدان هرگونه درک از مسائل و روند آنها دومين راهي است که نتيجه اش باعث برهم زدن برگزيت خواهد شد و دولت ايده خاصي درباره آن ندارد. در طرف اتحاديه اروپا موضع مذاکره درست پس از رفراندوم مشخص شد. به نظر اتحاديه اروپا آماده برگزيت بوده است و راهکارهاي مذاکرات به سرعت توسط شوراي اروپايي تطبيق يافت در مقابل در دولت انگليس براساس اطلاعات عمومي، انگليس ديدگاه خاصي را براي خواسته‌هايش نيافته است. بيانيه‌هاي اندکي که منتشر شد قابل توجه نبود و همانند يک نامه پرتمامطراق بود . کشور تنها قادر به اعتراض به رويکرد اتحاديه اروپا است. اين درحالي است که اتحاديه اروپا يک هفته پيش از بيانيه انگليس حتي روش و مراح خروج را نيز تعيين کرده بود. به نظر مي‌رسد انگليس نمي‌داند چطور مذاکره کند.کمبود گزينه‌ها سومين راه ناموفق بودن برگزيت محدود کردن گزينه‌ها است. رفراندوم اجازه خروج انگليس از اتحاديه اروپا را ايجاد کرد اما هيچ الگويي براي برگزيت وجود ندارد.راههاي زيادي وجود دارد که انگليس جزو اتحاديه اروپا نباشد ولي همانند نروژ و سوئيس رابطه اي نزديک با اين سازمان داشته باشد. اما تنها نتيجه همه پرسي خروج از اتحاديه اروپا بود. ترزا مي‌نخست وزير در سخنان خود هرگونه گزينه اي براي حضور انگليس در بازار يکپارچه يا ديوان عالي اتحاديه اروپا را بست.بنابراين انگليس نمي‌داند چه چيزي از برگزيت انتظار دارد.برگزيت مي‌تواند يک موفقيت باشد و انگليس با موفقيت از اتحاديه اروپا خارج شود ولي احتمالا چنين نخواهد شد و فشار زياد بر چگونگي عملکرد دولت در مذاکرات وارد خواهد شد.
ترجمه : فاطمه مهتدي
فايننشال تايمز
چه چيزي باعث مي‌شود که دولت انگليس برگزيت را مشکل کند؟ ما همه مي‌دانيم که موضع دولت "برگزيت يعني برگزيت" است و بريتانيا آنرا با موفقيت پشت سرخواهد گذاشت. ما همينطور مي‌دانيم که ماده 50 عهدنامه ليسبون به کار افتاده و انگليس در دو سال ديگر عضو اتحاديه اروپا نخواهد بود مگر اينکه دراين زمان اتفاقي رخ دهد که قابل پيش بيني نيست. بنابراين برگزيت چه موفق يا ناموفق صورت مي‌گيرد. سه راه براي برگزيت وجود دارد که به خطر بيافتد.موضوع کنجکاوبرانگيز اين است که چطور نخست وزير و دولت اين عملکرد را توصيف مي‌کنند. قصد اصلي دولت موفق آميز بودن برگزيت است. اما دلايلي براي نگراني از برگزيت وجود دارد. اولين راهي که يک برگزيت موفق به خطر مي‌افتد اتلاف وقت است. زمان به دليل ساختار ماده 50 بسيار حياتي است. مهلت دوسال بسيار سختگيرانه است و تاريخ خروج تنها زماني تغيير خواهد کرد که 28 عضو اتحاديه اروپا برآن توافق داشت باشند. دراين ميان دولت انگليس در اولين ماههاي اين مهلت دوساله تصميم گرفته تا انتخابات زودهنگام برگزار کند تا پس از آن مذاکرات مناسب را برگزارکنند. اين انتخابات احتمالا به نفع حزب محافظه کار خواهد بود اما تاثير آن براساس اين مهلت زماني منفي خواهد بود. فقدان هرگونه درک از مسائل و روند آنها دومين راهي است که نتيجه اش باعث برهم زدن برگزيت خواهد شد و دولت ايده خاصي درباره آن ندارد. در طرف اتحاديه اروپا موضع مذاکره درست پس از رفراندوم مشخص شد. به نظر اتحاديه اروپا آماده برگزيت بوده است و راهکارهاي مذاکرات به سرعت توسط شوراي اروپايي تطبيق يافت در مقابل در دولت انگليس براساس اطلاعات عمومي، انگليس ديدگاه خاصي را براي خواسته‌هايش نيافته است. بيانيه‌هاي اندکي که منتشر شد قابل توجه نبود و همانند يک نامه پرتمامطراق بود . کشور تنها قادر به اعتراض به رويکرد اتحاديه اروپا است. اين درحالي است که اتحاديه اروپا يک هفته پيش از بيانيه انگليس حتي روش و مراح خروج را نيز تعيين کرده بود. به نظر مي‌رسد انگليس نمي‌داند چطور مذاکره کند.کمبود گزينه‌ها سومين راه ناموفق بودن برگزيت محدود کردن گزينه‌ها است. رفراندوم اجازه خروج انگليس از اتحاديه اروپا را ايجاد کرد اما هيچ الگويي براي برگزيت وجود ندارد.راههاي زيادي وجود دارد که انگليس جزو اتحاديه اروپا نباشد ولي همانند نروژ و سوئيس رابطه اي نزديک با اين سازمان داشته باشد. اما تنها نتيجه همه پرسي خروج از اتحاديه اروپا بود. ترزا مي‌نخست وزير در سخنان خود هرگونه گزينه اي براي حضور انگليس در بازار يکپارچه يا ديوان عالي اتحاديه اروپا را بست.بنابراين انگليس نمي‌داند چه چيزي از برگزيت انتظار دارد.برگزيت مي‌تواند يک موفقيت باشد و انگليس با موفقيت از اتحاديه اروپا خارج شود ولي احتمالا چنين نخواهد شد و فشار زياد بر چگونگي عملکرد دولت در مذاکرات وارد خواهد شد.
ترجمه : فاطمه مهتدي
آخرین اخبار