مسعود یوسفی
روزنامه نگار
نگرانی ناشی از ویروس کرونا این فرصت را به عده ای سودجو داده است تا با چند برابر کردن قیمت ماسک و اقلام بهداشتی و لوازم ضد عفونی کننده سود هنگفتی به جیب بزنند و از این آب گل آلود ماهی درشت صید کنند. این عده با این اقدام زشت و زننده شان، به قول معروف نان شان را در خون می زنند و در دهان می گذارند. تعبیراتی مثل خفاش خون آشام ...و زالوی خونخوار و گرگ خونریز را در مورد این قبیل افراد به کار بردن، ظلم است به خفاش و زالو و گرگ. این حیوانات یا هر حیوان دیگری بر اساس غریزه اش عمل می کند که خون می خورد اما خون خواری انسان بر خلاف غریزه و عقل و فطرت اوست، با این حال می بینیم که اگر پا بدهد همین انسان از این اقدام هم رویگردان نیست. حتی شواهد زیادی در دست است که حیوانات از سر رافت و مهربانی از شکار خود صرف نظر می کنند و می گذارند که برود. در ویدئویی که یک دوست برای نگارنده فرستاده است تعدادی شیر بر سر پیکر یک گاو وحشی حاضر می شوند تا او را بدرند و دلی از عزا در بیاورند اما شیرهای ماده گروه، وقتی که می فهمند گاو وحشی باردار است با هم یک دعوای ساختگی به راه می اندازند و شیرهای نر را هم درگیر ماجرا می کنند، از آن طرف گاو وحشی باردار بر می خیزد و از محل فرار می کند تا به یمن اقدام جوانمردانه شیرها فرصت حیات پیدا کند و چند وقت بعد گوساله اش را به دنیا بیاورد. حالا همین حکایت را قیاس کنید با حکایت کسی که از رنج و بیماری همنوعش سودجویی می کند و به وقت گرفتاری و نیاز کالای مورد نیاز او را به چند برابر قیمت به او می فروشد. این سودجویی ها منحصر به شیوع ویروس کرونا نبوده و نیست. در جریان زلزله ها و سیل ها و خشکسالی و تحریم و آنفولانزا و بسیاری بیماری های بعضا صعب العلاج دیگر که دامنگیر مردم همیشه گرفتار این سرزمین شده و می شود همین محتکران و خون مردم خورها همیشه حضور داشته و دارند و حاکمیت و ستاد بحران کشور مثل اغلب موارد که غافلگیر می شوند در مقابل این عده هم همیشه غافلگیر و بازنده و خلع سلاح هستند. یک دوره ای انبارهای محتکران شناسایی و اموال آن ها به نفع مردم ضبط می شد اما بعدا معلوم شد که این کار به قدری بی برنامه بوده که بعضا به سراغ انبار کاسب ها و تاجران خوش حساب و خوش نام رفته و برای آن ها دردسر درست کرده اند، ظاهرا به همین دلیل هم آن طرح نیمه تمام ماند و خیال محتکران باید از این بابت راحت شده باشد. حالا گیرم که مسئولان و دست اندرکاران واقعا نتوانند از پس این جماعت ناجوانمرد و بی مرام بر بیایند، خدایی که آن بالا - و البته در همه جا - هست و همه چیز را می بیند و به عدالت حکم خواهد کرد و ستمکاران را در همین دنیا به سزای رفتارشان می رساند. اصلا دنیا را دار مکافات گفته اند. ملای رومی می گوید: « این جهان کوه است و فعل ما ندا/ سوی ما آید نداها را صدا». در طول تاریخ چه بسیار افرادی بوده اند که چند صباحی از راه به رنج انداختن مردم و در شیشه کردن خون آن ها ارتزاق کرده اند اما بعد از مدتی ورق برگشته و روزگارشان تیره و تار شده است و تاوان ستمکاری و کژرفتاری شان با خلق خدا را با خواری و نکبت پس داده اند
