پدال نیوز: مصر اقداماتی را برای مقابله با ویروس کرونا در نظر گرفت که متناسب با شرایط اقتصادی و اجتماعی آن نبود.
به گزارش پدال نیوز؛ خط بازار و به نقل از سایت میدل اسیت آی، در حالیکه بسیاری از کشورهای جهان برنامه های بازگشایی فعالیت ها و کاهش اقدامات محدودیتی مقابله با کرونا ویروس را اعلام میکنند، مصر اخیرا شاهد افزایش مبتلایان به این ویروس بوده است. طبق آمار ارایه شده دیروز ، ۴۹۲۸۹ نفر در این کشور مبتلا به این ویروس هستند و ۱۶۷۲ نفر جان خود را از دست داده اند.
در اوایل ماه مه، دولت مصر از بازگشایی تدریجی اقتصاد خود بعنوان بخشی از یک برنامه سه مرحله ای خبر داده بود. اما جای تعجب وجود دارد که چرا اقدامات محدودیتی مصر در مقابله با ویروس کرونا نتوانستند مانع گسترش این ویروس در این کشور شوند.
کشورها در سراسر جهان استراتژی های مختلفی را برای مهار این بیماری همه گیر در نظر گرفته اند. برخی از این اقدامات موفق آمیز بودند مانند انجام آزمایشات گسترده، ردیابی مبتلایان به این ویروس و قرنطینه در کشورهایی مانند سنگاپور، تایوان و کره جنوبی. برخی دیگر از کشورها مانند امریکا، انگلیس، ایتالیا، سوئد و اسپانیا تحت سلطه استراتژی های اشتباه و سوء استفاده های دولت قرار گرفتند.
همچنین شاهد این بودیم که اقدامات محدودیتی مقابله با این ویروس در بسیاری از کشورهای در حال توسعه علیرغم میزان کمتر مبتلایان و عوامل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، بسیار مشابه با عملکرد کشورهای پیشرفته و صنعتی جهان بود. در دهه های اخیر، بسیاری از این کشورهای در حال توسعه، سعی در شبیه سازی مدل های غربی در پیوند ارزش های حقوقی، سیاسی و اقتصادی حتی در شرایط بحرانی، بدون در نظر گرفتن شرایط و اختلافات مالی و اقتصادی می کنند.
در مصر، جایی که حدود ۶۰ درصد از مردم فقیر و یا آسیب پذیر هستند و ۵۸ درصد از نیروی کار به طور غیر رسمی فعال هستند، اقتصاد به تولید نفت و گاز، گردشگری، حواله ها و درآمد کانال سوئز بستگی دارد.
در ماه مارس، دولت مصر اقداماتی از جمله تعطیلی مدارس و دانشگاه ها، توقف پرواز و تعطیلی رستوران ها، مراکز تفریحی و اماکن عمومی را اجرا کرد و با این اقدامات تنها ۴۵۶ پرونده مبتلا به ویروس با ۲۱ فوتی را گزارش کرده بود. این تمهیدات بر قشر آسیب پذیر مصر تاثیر گذاشت و ضربه ای به اقتصاد این کشور وارد کرد، مخصوصا در صنعت مهم گردشگری. از سوی دیگر بسیاری از کارگران مصری از مشاغل خود در کشورهای حاشیه خلیج فارس اخراج شدند.
به نظر می رسد که یکی از دلایل اصلی عدم موفقیت برنامه های دولت در مقابله با بیماری، عدم نظارت بر جمع آوری داده ها بود. ارقام ارایه شده توسط این دولت دامنه واقعی از شیوع این ویروس را منعکس نکرد. یک وزیر مصری اخیرا اعلام کرد که آمار واقعی مبتلایان پنج برابر بیشتر بوده و تعداد فوت شدگان، ۱۰ برابر بیشتر از گزارش های اولیه است.
عدم اطمینان و عدم شفافیت قطعا به شکست دولت مصر در اجرای برنامه های خود کمک کرده است. دولت مصر و رسانه ها به جای پرداختن به پیامدهای پزشکی، اجتماعی و اقتصادی این بیماری همه گیر، نظریه ای انکار و تئوری های توطئه را مطرح کردند. در اوایل شیوع این بیماری و مثبت اعلام شدن برخی از گردشگران در مصر، بسیاری از کشورها، ادعای مصر مبنی بر اینکه عاری از ویروس کرونا است را مورد انتقاد قرار دادند.
همچنین برخی از مناطق روستایی و زاغه نشین مصر به آب تمیز دسترسی ندارند و ۷.۳ میلیون مصری از دسترسی به آب سالم محروم هستند. علاوه بر این ۸.۴ میلیون مصری اکثرا در مناطق روستایی به فاضلاب دسترسی ندارند و حدود ۱۳ درصد از خانواده های روستایی از صابون یا مواد شوینده دیگر استفاده نمی کنند. در نتیجه عدم دسترسی به آب سالم و امکانات بهداشتی می تواند به گسترش این ویروس کمک کند.
سیستم مراقبت بهداشتی ضعیف
مشکل مهم دیگر مصر، سیستم بهداشتی و درمانی شکننده و ضعیف این کشور است. به ازای جمعیت صد میلیون نفری، تنها ۳تا۴ هزار دستگاه تهویه و ۱۱ هزار تختخواب مراقبت های ویژه وجود دارد.
سیستم بهداشتی و درمانی در مصر تنها ۵ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می دهد. با توجه به چنین سطح پایین سرمایه گذاری عمومی، سیستم بیمه شخصی باعث افزایش بی عدالتی های اجتماعی شده است.
سیاست های دولت نشان داده است که اقتصاد مصر دغدغه اصلی دولت است و صنایع بزرگ، با ارزش تر از مشاغل کوچک با شهروندان آسیب پذیر دیده می شوند. بسیاری از اقدامات دولت برای مقابله با این ویروس با تمرکز به تجارت های بزرگ در نظر گرفته شده است. به عنوان مثال اختصاص ۱.۲ میلیارد دلار در بازار بورس این کشور.
سیاست های حمایت از کارگران روزمره بسیار نا امید کننده بوده است به طوریکه به کارگران غیر رسمی تنها ۳۲ دلار در ماه کمک می کردند که حتی برای رفع نیاز های اساسی آنها نیز کافی نبود. دولت مصر به وضوح از نیاز فوری به یک شبکه تامین اجتماعی امن برای جلوگیری از فقر میلیون ها نفر چشم پوشی کرده است.
زمان نقش مهمی در بحران کرونا ایفا کرده است و به دولت ها این اجازه را می دهد که نتایج منفی و مثبت رویکردهای مختلف را بررسی کنند و احتمالا پاسخ های خود را متناسب با آنها تنظیم نمایند. از طرف دیگر مصر پاسخی را ارایه داد که متناسب با شرایط اقتصادی یا اجتماعی آن نبود. بنابراین شناخت اصلی ترین مشکلات اقتصادی و اجتماعی مصر می تواند نشان دهد که چرا این اقدامات در مصر شکست خورد و این نشان دهنده نیاز به سیاست های واقع بینانه ای است که می تواند اقدامات را با شرایط محلی، تطبیق دهد.
در اوایل ماه مه، دولت مصر از بازگشایی تدریجی اقتصاد خود بعنوان بخشی از یک برنامه سه مرحله ای خبر داده بود. اما جای تعجب وجود دارد که چرا اقدامات محدودیتی مصر در مقابله با ویروس کرونا نتوانستند مانع گسترش این ویروس در این کشور شوند.
کشورها در سراسر جهان استراتژی های مختلفی را برای مهار این بیماری همه گیر در نظر گرفته اند. برخی از این اقدامات موفق آمیز بودند مانند انجام آزمایشات گسترده، ردیابی مبتلایان به این ویروس و قرنطینه در کشورهایی مانند سنگاپور، تایوان و کره جنوبی. برخی دیگر از کشورها مانند امریکا، انگلیس، ایتالیا، سوئد و اسپانیا تحت سلطه استراتژی های اشتباه و سوء استفاده های دولت قرار گرفتند.
همچنین شاهد این بودیم که اقدامات محدودیتی مقابله با این ویروس در بسیاری از کشورهای در حال توسعه علیرغم میزان کمتر مبتلایان و عوامل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، بسیار مشابه با عملکرد کشورهای پیشرفته و صنعتی جهان بود. در دهه های اخیر، بسیاری از این کشورهای در حال توسعه، سعی در شبیه سازی مدل های غربی در پیوند ارزش های حقوقی، سیاسی و اقتصادی حتی در شرایط بحرانی، بدون در نظر گرفتن شرایط و اختلافات مالی و اقتصادی می کنند.
در مصر، جایی که حدود ۶۰ درصد از مردم فقیر و یا آسیب پذیر هستند و ۵۸ درصد از نیروی کار به طور غیر رسمی فعال هستند، اقتصاد به تولید نفت و گاز، گردشگری، حواله ها و درآمد کانال سوئز بستگی دارد.
در ماه مارس، دولت مصر اقداماتی از جمله تعطیلی مدارس و دانشگاه ها، توقف پرواز و تعطیلی رستوران ها، مراکز تفریحی و اماکن عمومی را اجرا کرد و با این اقدامات تنها ۴۵۶ پرونده مبتلا به ویروس با ۲۱ فوتی را گزارش کرده بود. این تمهیدات بر قشر آسیب پذیر مصر تاثیر گذاشت و ضربه ای به اقتصاد این کشور وارد کرد، مخصوصا در صنعت مهم گردشگری. از سوی دیگر بسیاری از کارگران مصری از مشاغل خود در کشورهای حاشیه خلیج فارس اخراج شدند.
به نظر می رسد که یکی از دلایل اصلی عدم موفقیت برنامه های دولت در مقابله با بیماری، عدم نظارت بر جمع آوری داده ها بود. ارقام ارایه شده توسط این دولت دامنه واقعی از شیوع این ویروس را منعکس نکرد. یک وزیر مصری اخیرا اعلام کرد که آمار واقعی مبتلایان پنج برابر بیشتر بوده و تعداد فوت شدگان، ۱۰ برابر بیشتر از گزارش های اولیه است.
عدم اطمینان و عدم شفافیت قطعا به شکست دولت مصر در اجرای برنامه های خود کمک کرده است. دولت مصر و رسانه ها به جای پرداختن به پیامدهای پزشکی، اجتماعی و اقتصادی این بیماری همه گیر، نظریه ای انکار و تئوری های توطئه را مطرح کردند. در اوایل شیوع این بیماری و مثبت اعلام شدن برخی از گردشگران در مصر، بسیاری از کشورها، ادعای مصر مبنی بر اینکه عاری از ویروس کرونا است را مورد انتقاد قرار دادند.
همچنین برخی از مناطق روستایی و زاغه نشین مصر به آب تمیز دسترسی ندارند و ۷.۳ میلیون مصری از دسترسی به آب سالم محروم هستند. علاوه بر این ۸.۴ میلیون مصری اکثرا در مناطق روستایی به فاضلاب دسترسی ندارند و حدود ۱۳ درصد از خانواده های روستایی از صابون یا مواد شوینده دیگر استفاده نمی کنند. در نتیجه عدم دسترسی به آب سالم و امکانات بهداشتی می تواند به گسترش این ویروس کمک کند.
سیستم مراقبت بهداشتی ضعیف
مشکل مهم دیگر مصر، سیستم بهداشتی و درمانی شکننده و ضعیف این کشور است. به ازای جمعیت صد میلیون نفری، تنها ۳تا۴ هزار دستگاه تهویه و ۱۱ هزار تختخواب مراقبت های ویژه وجود دارد.
سیستم بهداشتی و درمانی در مصر تنها ۵ درصد از تولید ناخالص داخلی کشور را تشکیل می دهد. با توجه به چنین سطح پایین سرمایه گذاری عمومی، سیستم بیمه شخصی باعث افزایش بی عدالتی های اجتماعی شده است.
سیاست های دولت نشان داده است که اقتصاد مصر دغدغه اصلی دولت است و صنایع بزرگ، با ارزش تر از مشاغل کوچک با شهروندان آسیب پذیر دیده می شوند. بسیاری از اقدامات دولت برای مقابله با این ویروس با تمرکز به تجارت های بزرگ در نظر گرفته شده است. به عنوان مثال اختصاص ۱.۲ میلیارد دلار در بازار بورس این کشور.
سیاست های حمایت از کارگران روزمره بسیار نا امید کننده بوده است به طوریکه به کارگران غیر رسمی تنها ۳۲ دلار در ماه کمک می کردند که حتی برای رفع نیاز های اساسی آنها نیز کافی نبود. دولت مصر به وضوح از نیاز فوری به یک شبکه تامین اجتماعی امن برای جلوگیری از فقر میلیون ها نفر چشم پوشی کرده است.
زمان نقش مهمی در بحران کرونا ایفا کرده است و به دولت ها این اجازه را می دهد که نتایج منفی و مثبت رویکردهای مختلف را بررسی کنند و احتمالا پاسخ های خود را متناسب با آنها تنظیم نمایند. از طرف دیگر مصر پاسخی را ارایه داد که متناسب با شرایط اقتصادی یا اجتماعی آن نبود. بنابراین شناخت اصلی ترین مشکلات اقتصادی و اجتماعی مصر می تواند نشان دهد که چرا این اقدامات در مصر شکست خورد و این نشان دهنده نیاز به سیاست های واقع بینانه ای است که می تواند اقدامات را با شرایط محلی، تطبیق دهد.
آخرین اخبار