سهراب عبدالله‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در ارومیه، با اشاره به برخی مشکلات تولید عسل توسط زنبورداران اظهار داشت: متاسفانه سطح آموزش و آگاهی زنبورداران نسبت به توقعی که از این صنعت وجود دارد در حد صفر است و متولیان امر بحث آموزش را رها کرده‌اند.
وی تصریح کرد: در این راستا هزینه‌های آموزشی زنبورداران جزو نخستین هزینه‌هایی است که حذف می‌شود چون اعتقادی به آن ندارند و فرآوری‌کننده با دستورالعمل‌های تولیدی آشنا نیست و متاسفانه خطرناکتر اینکه، آموزش‌های همگانی وجود نداشته و متولیان امر یعنی رسانه‌ها، دنیای مجازی و صدا و سیما حرکت و تلاش ناچیزی در این زمینه انجام داده‌اند و می‌توان گفت که مخاطب خود را به خوبی نشناخته و آموزش‌ها کافی نیست.
دبیر اجرایی رویداد شتابی عسل در دانشگاه علمی کاربردی آذربایجان غربی در ادامه گفت: هم اکنون در بازار مصرف، هم عسل مطلوب و هم عسل بی‌کیفیت وجود دارد و عسل‌های تقلبی در کارگاه‌های زیرزمینی و غیرمجاز و دور از چشم ماموران بهداشتی و نظارتی تولید شده و متاسفانه توزیع آنها در کنار خیابان‌ها و داخل وانت‌بارها در ایام ماه رمضان انجام می‌شود.
وی افزود: همچنین موضوع HMF که در اثر فرآوری یا نگهداری بد عسل تولید شده و خاصیت مفید بودن و سلامت‌بخش بودن عسل را از بین می‌برد چون در اثر حرارت‌دهی بالا در برخی واحدهای فرآوری تولید می‌شود و این نیز به فرهنگ و باور غلط برخی افراد که گمان می‌کنند اگر عسل شکرک بزند یعنی از شکر درست شده در حالی که برعکس است و عسل باکیفیت باید شکرک بزند.
این تولیدکننده نمونه ارومیه‌ای بیان کرد: بنابراین کارخانه‌ها به این دلیل که این فرهنگ غلط در بین مردم رواج دارد که اگر عسلشان به مرور زمان شکرک بزند ممکن است برگشت داده شود، عسل را در دمای بالاتر از 60 تا 70 حرارت می‌دهند تا هیچ وقت شکرک نزند.
عسل‌های تولیدی آذربایجان غربی استاندارد است
وی گفت: خوشبختانه براساس تحقیقی که اخیرا در شهرک صنعتی ارومیه از زنبورستان‌ها و تمامی کارخانه‌های برنددار استان انجام شده، هیچ یک از عسل‌ها، HMF بالای 40 که استاندار ملی ایران است را ندارند و حتی از این عدد نیز پایین‌تر هستند و در نتیجه مصرف کننده به راحتی می‌تواند عسل‌های شناسنامه‌دار و تحت نظر سازمان صنعت، معدن و تجارت، سازمان جهاد کشاورزی و اداره بهداشت را مصرف کنند.
عبدالله‌زاده تاکید کرد: عسل خوب همواره خریدار داشته و عسلی که استانداردش رعایت شده و ساکاروز آن زیر پنج باشد و باقی مانده سموم نداشته باشد همواره به قیمت بسیار بالایی به فروش می‌رسد بنابراین بی‌شک عسل‌هایی که در دست زنبورداران و یا اتحادیه و یا تولیدکنندگان باقی می‌ماند، عسل‌هایی است که یکی از این پارامترها را رعایت نکرده باشد.
وی با اشاره به اینکه برای خروج از رکود حاکم بر بازار عسل باید به صادرات اندیشید بیان کرد: موضوع صادرات کیفیت بالایی می‌طلبد در حالی که متاسفانه عمده عسل تولیدی زنبورستان‌ها این شاخصه‌ها را ندارند اما این بدین معنا نیست که عسلی که ساکاروز بالایی دارد قابل مصرف نیست اما بازارهای هدف صادراتی عسل‌هایی با کیفیت بالا را می‌طلبد و اگر تولیدکننده مقداری از تولید خود صرف‌نظر کرده و به کیفیت فکر کند بی شک عسل دست تولیدکننده باقی نمی‌ماند.
دبیر اجرایی رویداد شتابی عسل در دانشگاه علمی کاربردی آذربایجان غربی با تاکید بر اینکه داروی بی‌کیفیت و تقلبی در عسل تاثیر دارد گفت: در طول پروژه توسعه خوشه عسل، چندین کارگاه با حضور تولیدکنندگان مطرح داروهای ارگانیک برگزار شد و متاسفانه بسیاری از زنبورداران رغبتی به استفاده از داروهای ارگانیک یا مبارزه‌های بیولوژیک نداشته و سعی می‌کنند که راه سریع‌تر و زودبازه را انتخاب کنند.
زنبورعسل در مظلومیت قرار گرفته است
وی با اشاره به موضوع اصلاح نژاد زنبورهای عسل افزود: در این رابطه نیز متاسفانه آن طور که در چهار سال گذشته بررسی شده، مکانیزم مناسبی از سوی سازمان جهاد کشاورزی در این امر وجود ندارد و واقعیتی که امروز در بخش دام و طیور کشاورزی وجود دارد به گونه‌ای سازماندهی شده که زنبور عسل در مظلومیت قرار گرفته است.
عبدالله‌زاده اظهار داشت: البته اقداماتی در این راستا که زنبور عسل حالت مستقل داشته و از زیرمجموع بودن در واحد دام و طیور در سطح ملی و استانی خارج شود انجام شده اما تاکنون توجه و حمایت خاصی از آن نشده و حتی توجه آن چنانی از خرید تضمینی یا تامین نهاده‌ها از این صنعت عظیم و تاثیرگزار نشده است.
این تولیدکننده برتر کشوری با اشاره به اینکه هم اکنون زنبورداران، در تامین شکرمشکلاتی داشته و مجبور هستند که آن را از بازار آزاد تهیه کنند بیان کرد: بی‌شک قیمت محصولات به خاطر قیمت تمام شده افزایش می‌یابد و همچنین نوسانات شدید ارزی که در نهاده‌ها تاثیر می‌گذارد، تولیدکننده را اذیت کرده و حتی زنبورداران با توان اندک خود، اقدام به نوسازی و بهسازی کندوها می‌کنند و از سوی دیگر در مورد اصلاح نژاد یا تامین داروهایشان نیز هیچ اقدام مثبتی انجام نشده و به راحتی می‌توان گفت که زنبور عسل و صنعت عسل در بخش جهاد کشاورزی استان رها شده است.
شکر یارانه‌ای به دست زنبوردار واقعی نمی‌رسد
وی گفت: متاسفانه با وجود اینکه عسل در ماهیت خود نیاز به تامین شکر دارد اما هیچ حمایتی از تولید داخل و کارخانه‌جات قند استان یا کشور انجام نشده و البته آمارهایی که از خرید و توزیع یارانه‌ای توسط سازمان جهاد کشاورزی داده می‌شود یا زنبوردار واقعی دریافت نکرده و یا اگر هم دریافت کرده باشد بسیار ناچیز بوده و کفاف مصرف را نمی‌دهد.
این کارآفرین برتر در تولید عسل افزود: بنابراین زنبورداران در فصولی از سال باید از شکر استفاده کنند اما متاسفانه در تامین شکر در حد نیازشان مشکل داشته و هم اکنون هم این مشکلشان حاد است.
وی در ادامه با اشاره به ضعف در بسته‌بندی و توسعه‌نیافتگی این محصول و عدم جذابیت آن برای طیف جوان و کودکان تصریح کرد: متاسفانه متولیان نظارتی و حمایتی همتی برای نوآوری در این زمینه ندارند در حالی که تولیدکنندگان کشورهای خارجی، عسل‌های خود را در بسته‌بندی‌ها بسیار متنوع انجام می‌دهند اما در ایران از 100 سال گذشته، بسته‌بندی در یک شیشه و درب فلزی ارائه می‌شود در حالی که دنیا، در شکل ظاهری و در محتوا تغییرات بسیار قابل توجهی انجام داده است.
انتهای پیام/7548/ح
