روزنامه تجارت- اشكان خسرو پور؛ هركسي مداد و دفتر بفروشد، عضو صنف نوشت افزارفروشي‌ها نيست. اين يك قانون است، قانوني كه فقط در صنف نوشت افزارفروشي‌هاي تهران كاربرد دارد و زاده معضلي است به نام تداخل صنفي. اين‌روزها، ممكن است حتي يك بقالي هم مداد و خودكار بفروشد. از آن بدتر، مغازه‌هاي فتوكپي هستند كه جوازشان را از اتحاديه فتوكپي‌ها گرفته‌اند ولي از خودكار و مداد گرفته، تا دفترچه و كلاسور يا حتي پاك‌كن هم در بساط‌شان هست.
عباس هدايتيان شيرازي، رييس صنف لوازم‌التحرير و نوشت‌افزار تهران، از صنف‌شان مي‌گويد و اين‌كه بزرگترين مشكل آنها در حال حاضر مغازه‌هاي فتوكپي هستند.
وقتي مي‌گوييم فروشگاه لوازم‌التحرير، يعني آن مغازه چه چيزي بايد بفروشد؟
كار اصلي اعضاي ما فروش لوازم‌التحرير است. ممكن است يك بقالي هم مداد يا خودكار بفروشد ولي از اتحاديه ديگري مجوز مي‌گيرد و زير نظر ما نيست. ما اسم اين مشكل را مي‌گذاريم تداخل صنفي، يعني مغازه‌هايي كه عضو يك صنف نيستند، موارد مربوط به آنها را مي‌فروشند. البته اين مشكل فقط مربوط به صنف ما نيست ولي ما انگار بيشتر از بقيه با آن درگير هستيم.
چه كاري براي رفع اين مشكل كرده‌ايد؟
هر سال با اتاق اصناف در اين باره مكاتبه كرده‌ايم . مشكل ما عموما مغازه‌داران فتوكپي سطح شهر هستند چون مغازه‌هاي فتوكپي بازار به كار خودشان مي رسند و كارشان با ما تداخلي ندارد. اين تداخل صنفي هم معمولا در فصل‌هاي كار پيش مي‌آيد.
نامه‌نگاري‌ها چه تاثيري داشت؟
يك بار حدود سه سال و نيم كه تداخل صنفي خيلي زياد بود، جلسه‌اي گذاشتيم كه در آن، روساي هر دو اتحاديه و مجمع امور صنفي حضور داشتند. در آن‌جا توافق كرديم كه تا 30 درصد تداخل صنفي مانعي ندارد، به شرطي كه واحدهاي زير پوشش ما هم بتوانند تا حد 30 درصد دستگاه فتوكپي بگذارند. با وجود توافق ، فكر نمي‌كنم حتي نيم‌درصد از اعضاي صنف ما هم اين دستگاه فتوكپي را در مغازه‌شان داشته‌باشند. ولي برعكسش خيلي زياد است. يعني مغازه‌هايي كه از صنف فتوكپي‌ها پروانه دارند، بيشتر از حدشان نوشت‌افزار مي‌فروشند، حتي تا حدود 50 درصد بيشتر.
اين درصدها به چه معناست؟ يعني 30 درصد از حجم مغازه، فروش يا چه چيز ديگري؟
منظور نسبت كل اجناس مغازه به ميزان فتوكپي است. يعني اگر كل مغازه‌اش را فتوكپي بگيريم، مي‌تواند به اندازه 30 درصد اموال مغازه‌اش را نوشت‌افزار بگذارد اما چنين چيزي رعايت نشده است. مثلا ممكن است يك مغازه‌اي روي تابلويش عنوان نوشت‌افزارفروشي زده ولي پروانه‌اش را از صنف فتوكپي گرفته باشد.
دليل اين تداخل چه بوده؟ از قرار معلوم، كار نوشت‌افزاري سود زيادي دارد كه عده‌اي آن را به فتوكپي ترجيح داده‌اند.
بهرحال شغل بي‌سودي كه نيست ولي در كنارش،دليل اين است كه خود مردم مراجعه مي‌كنند و اين‌كار، مشتري دارد. مثلا فرض كنيد مي‌رويد در يك مغازه كه كپي بگيريد، مي‌بينيد خودكارتان تمام شده و يك خودكار مي‌خريد. وقتي مشتري طلب مي‌كند، مغازه‌دار هم سعي مي‌كند نيازش را فراهم كند. درست مثل يك سوپرماركتي كه در مغازه‌اش گوشت هم مي‌فروشد. كار اشتباهي است. تخلف است ولي دارند مي‌كنند چون مشتري دارد. اكثر صنف‌ها همين است. انگار سرنخ ماجرا از دست در رفته باشد.
دقيقا چه مغازه‌هايي عضو صنف شما هستند؟ بازاري‌ها هم عمده‌فروشی ها جزو شما هستند؟
تمام مغازه‌هاي عمده‌فروش، خرده‌فروش، واردكننده و بنكدار، همگي عضو اتحاديه ما هستند. در كل 1100 عضو داراي پروانه داريم و 300 عضو هم در انتظار پروانه هستند.
آيا قيمت نوشت‌افزار در سال گذشته افزايش داشته است؟
ما معمولا آمارها را در ماه‌هاي امرداد و شهريور مي‌گيريم ولي به طور كلي، نه تنها قيمت‌ها افزايش نداشت، بلكه در برخي اقلام مثل مدادرنگي، ماژيك و خودكار با كاهش قيمت روبه‌رو بوديم.
آيا تسهيلات يا امكانات ويژه‌اي براي رقابت با كالاهاي خارجي وجود دارد؟
از نظر صنفي وظيفه‌اي نداريم كه مردم را تشويق كنيم، كالاي ايراني بخرند يا خارجي‌ها را نخرند ولي بهرحال از زحمات اين افراد كه هموطن خودمان هستند حمايت مي‌كنيم.
يعني تسهيلاتي براي توليدكنندگان يا قشر خاصي كه نوشت‌افزار ايراني مي‌فروشند، پيش‌بيني شده است؟
تسهيلات كه نيست اما بهرحال توليدكننده داخلي دارد زحمت مي‌كشد و نيروهاي بيكار را به كار مي‌گيرد. اگر بحث عرق ملي هم باشد، آدم بايد از توليد كشور خودش حمايت كند.
درآمد يك صنف چقدر است؟
درآمد هر مغازه‌اي فرق دارد اما اگر دنبال دانستن سود باشيم، مي‌شود گفت كه سود بازاري‌ها، كم و حدود 2 تا سه درصد است اما حجم فروششان بيشتر است. در عوض مغازه‌هايي كه در خيابان هستند، حجم فروش كمتر و حدود 12 تا 13 درصد قيمت بيشتري دارند.
بيشتر در چه مواقعي از سال فروش داريد؟
فصل كاري براي مغازه‌هاي خياباني ماه‌هاي شهريور و مهر و براي بازاري‌ها مرداد و شهريور است. در فواصل ماه‌هاي ارديبهشت تا امرداد عملا كار ما خوابيده است و اگر فروشي هم باشد، جزيي و كم است. اين مشكلات كاملا طبيعي است. در زمينه پوشاك هم همين اشكال هست. شب عيد و مناسبت‌هاي خاص فروش بهتر است و بقيه وقت‌ها كسادي است.
تسهيلاتي هم براي اعضا هست كه در مواقع كسادي به زندگي‌شان رونق بدهند؟
نه. صنف كه كار اقتصادي ندارد.
عباس هدايتيان شيرازي، رييس صنف لوازم‌التحرير و نوشت‌افزار تهران، از صنف‌شان مي‌گويد و اين‌كه بزرگترين مشكل آنها در حال حاضر مغازه‌هاي فتوكپي هستند.
وقتي مي‌گوييم فروشگاه لوازم‌التحرير، يعني آن مغازه چه چيزي بايد بفروشد؟
كار اصلي اعضاي ما فروش لوازم‌التحرير است. ممكن است يك بقالي هم مداد يا خودكار بفروشد ولي از اتحاديه ديگري مجوز مي‌گيرد و زير نظر ما نيست. ما اسم اين مشكل را مي‌گذاريم تداخل صنفي، يعني مغازه‌هايي كه عضو يك صنف نيستند، موارد مربوط به آنها را مي‌فروشند. البته اين مشكل فقط مربوط به صنف ما نيست ولي ما انگار بيشتر از بقيه با آن درگير هستيم.
چه كاري براي رفع اين مشكل كرده‌ايد؟
هر سال با اتاق اصناف در اين باره مكاتبه كرده‌ايم . مشكل ما عموما مغازه‌داران فتوكپي سطح شهر هستند چون مغازه‌هاي فتوكپي بازار به كار خودشان مي رسند و كارشان با ما تداخلي ندارد. اين تداخل صنفي هم معمولا در فصل‌هاي كار پيش مي‌آيد.
نامه‌نگاري‌ها چه تاثيري داشت؟
يك بار حدود سه سال و نيم كه تداخل صنفي خيلي زياد بود، جلسه‌اي گذاشتيم كه در آن، روساي هر دو اتحاديه و مجمع امور صنفي حضور داشتند. در آن‌جا توافق كرديم كه تا 30 درصد تداخل صنفي مانعي ندارد، به شرطي كه واحدهاي زير پوشش ما هم بتوانند تا حد 30 درصد دستگاه فتوكپي بگذارند. با وجود توافق ، فكر نمي‌كنم حتي نيم‌درصد از اعضاي صنف ما هم اين دستگاه فتوكپي را در مغازه‌شان داشته‌باشند. ولي برعكسش خيلي زياد است. يعني مغازه‌هايي كه از صنف فتوكپي‌ها پروانه دارند، بيشتر از حدشان نوشت‌افزار مي‌فروشند، حتي تا حدود 50 درصد بيشتر.
اين درصدها به چه معناست؟ يعني 30 درصد از حجم مغازه، فروش يا چه چيز ديگري؟
منظور نسبت كل اجناس مغازه به ميزان فتوكپي است. يعني اگر كل مغازه‌اش را فتوكپي بگيريم، مي‌تواند به اندازه 30 درصد اموال مغازه‌اش را نوشت‌افزار بگذارد اما چنين چيزي رعايت نشده است. مثلا ممكن است يك مغازه‌اي روي تابلويش عنوان نوشت‌افزارفروشي زده ولي پروانه‌اش را از صنف فتوكپي گرفته باشد.
دليل اين تداخل چه بوده؟ از قرار معلوم، كار نوشت‌افزاري سود زيادي دارد كه عده‌اي آن را به فتوكپي ترجيح داده‌اند.
بهرحال شغل بي‌سودي كه نيست ولي در كنارش،دليل اين است كه خود مردم مراجعه مي‌كنند و اين‌كار، مشتري دارد. مثلا فرض كنيد مي‌رويد در يك مغازه كه كپي بگيريد، مي‌بينيد خودكارتان تمام شده و يك خودكار مي‌خريد. وقتي مشتري طلب مي‌كند، مغازه‌دار هم سعي مي‌كند نيازش را فراهم كند. درست مثل يك سوپرماركتي كه در مغازه‌اش گوشت هم مي‌فروشد. كار اشتباهي است. تخلف است ولي دارند مي‌كنند چون مشتري دارد. اكثر صنف‌ها همين است. انگار سرنخ ماجرا از دست در رفته باشد.
دقيقا چه مغازه‌هايي عضو صنف شما هستند؟ بازاري‌ها هم عمده‌فروشی ها جزو شما هستند؟
تمام مغازه‌هاي عمده‌فروش، خرده‌فروش، واردكننده و بنكدار، همگي عضو اتحاديه ما هستند. در كل 1100 عضو داراي پروانه داريم و 300 عضو هم در انتظار پروانه هستند.
آيا قيمت نوشت‌افزار در سال گذشته افزايش داشته است؟
ما معمولا آمارها را در ماه‌هاي امرداد و شهريور مي‌گيريم ولي به طور كلي، نه تنها قيمت‌ها افزايش نداشت، بلكه در برخي اقلام مثل مدادرنگي، ماژيك و خودكار با كاهش قيمت روبه‌رو بوديم.
آيا تسهيلات يا امكانات ويژه‌اي براي رقابت با كالاهاي خارجي وجود دارد؟
از نظر صنفي وظيفه‌اي نداريم كه مردم را تشويق كنيم، كالاي ايراني بخرند يا خارجي‌ها را نخرند ولي بهرحال از زحمات اين افراد كه هموطن خودمان هستند حمايت مي‌كنيم.
يعني تسهيلاتي براي توليدكنندگان يا قشر خاصي كه نوشت‌افزار ايراني مي‌فروشند، پيش‌بيني شده است؟
تسهيلات كه نيست اما بهرحال توليدكننده داخلي دارد زحمت مي‌كشد و نيروهاي بيكار را به كار مي‌گيرد. اگر بحث عرق ملي هم باشد، آدم بايد از توليد كشور خودش حمايت كند.
درآمد يك صنف چقدر است؟
درآمد هر مغازه‌اي فرق دارد اما اگر دنبال دانستن سود باشيم، مي‌شود گفت كه سود بازاري‌ها، كم و حدود 2 تا سه درصد است اما حجم فروششان بيشتر است. در عوض مغازه‌هايي كه در خيابان هستند، حجم فروش كمتر و حدود 12 تا 13 درصد قيمت بيشتري دارند.
بيشتر در چه مواقعي از سال فروش داريد؟
فصل كاري براي مغازه‌هاي خياباني ماه‌هاي شهريور و مهر و براي بازاري‌ها مرداد و شهريور است. در فواصل ماه‌هاي ارديبهشت تا امرداد عملا كار ما خوابيده است و اگر فروشي هم باشد، جزيي و كم است. اين مشكلات كاملا طبيعي است. در زمينه پوشاك هم همين اشكال هست. شب عيد و مناسبت‌هاي خاص فروش بهتر است و بقيه وقت‌ها كسادي است.
تسهيلاتي هم براي اعضا هست كه در مواقع كسادي به زندگي‌شان رونق بدهند؟
نه. صنف كه كار اقتصادي ندارد.
آخرین اخبار