خبرگزاری مهر- گروه استان‌ها- مهسا حشمتی: زمان وداع فرا رسید، فرشتگان درگاه الهی مأمور می‌شوند کم‌کم خوان گسترده رحمت خداوند را جمع کنند، بساط بهشت بی‌چون و چرای بندگی برچیده می‌شود و باز ما می‌مانیم و دوندگی‌های دنیوی، خور وخواب‌هایی که وقتمان را می‌گیرند و شروع اشتراکات حیوانی است و یک ماه پربرکت تمام شد و ماهی که حتی نفس کشیدن در آن ذکر بود و خوابیدن عبادت و فضیلت خواندن یک آیه از قرآن کریم برابر با یک ختم کاملش تمام شد و هر سال روزهای آخر ماه مبارک که می‌رسد این حدیث از پیامبر اکرم (ص) را با خود مرور می‌کنم که می‌فرمایند اگر بندگان از برکات و حقایق ماه رمضان آگاهی می‌یافتند آرزو می‌کردند که رمضان یک سال باشد.
یک ماه شیطان غل و زنجیر بود و فرصت داشتیم تمرین کنیم برای بستن افسار نفس اماره و تقویت نفس لوامه خود و اگر موفق نشده باشیم خسران زندگیمان را فرا می‌گیرد عده‌ای روزه گرفتند تا سالم بمانند، عده‌ای از بیم جهنم اطاعت امر کردند و عده‌ای خود را میان رحمت خداوند غرق دیدند و از دلشان اطاعت برآمد و لبیک گویان به حق اثبات کردند بندگی خود را.
ترس از آمرزیده نشدن بلایی است که دل آدمی را به درد می‌آورد و بیم دست خالی بلند شدن از سر سفره عطوفت خداوند را به جان آدمی می‌اندازد اما رسول مهربانی‌ها چه زیبا دل عبدهای گنه‌کار خداوند را گرم می‌کند با این روایت که می‌فرمایند رمضان ماهی که ابتدایش رحمت است و میانه‌اش مغفرت و پایانش آزادی از آتش جهنم است.
رهایی از آتش نفس و رسیدن به گلستان بندگی عبد را امیدوار می‌سازد تا پس از ماه مبارک رمضان نیز از این وادی معرفت دور نشود بارالها توبه شکستم و باز مرا در آغوش مغفرتت گرفتی، ناشکری کردم و از خوان نعمات بی حسابت مرا نراندی، عصیان کردم و راه توبه را روبه‌رویم گشودی، به کجا روم جز این درگاه سرتاسر رحمتت و امید به که برم جز تویی که این‌گونه بخشاینده و مهربانی است.
ستاد استهلال به دنبال رؤیت ماه است و این نشان از زمان وداع است و چه تلخ است برخواستن از خوانی که بی‌حساب نعمت دارد و انتهایش به عرش کبریایی می‌رسد و چه حسرتی بالاتر از غفلت که بنده در خواب بوده باشد و از فرصت‌های بیداری و رهایی از زندان گناه استفاده نکرده باشد.
چه خوش ایامی بود لیالی قدر که برتر از هزار ماه بود و شب‌هایی که تا به سحر استغاثه می‌کردیم و فریاد الغوث الغوث برای رهایی از آتش نفس سرکش و عصیانگر سر می‌دادیم پروردگارم من این بنده فراموش‌کار و گنه‌کار را بیامرز که جز درگاهت امان و پناهگاهی ندارم و مرا به کرامت و بخشایش‌گری خودت عفو کن که تو سزاوارتری بر غفور بودن.
یک ماه با عشق بندگی تو از نعمت‌های زمینی دست کشیدم تا از نعمات عرشی‌ات بهرمندم سازی و در دلم امید بستم به غافر بودنت و چه خوب امیدوار کننده‌ای هستی که خلف وعده نخواهی کرد و خداوندا از تو درخواست می‌کنم که پرونده اعمال مرا با کرامتت بنگری که چیزی برای حساب ندارم و تو بهترین حسابگری.
خداوندا دست مرا بگیر و از شر وسوسه‌های شیطان رجیم برهان که بشر فراموش می‌کند کید و حیله شیاطین را و تو عالم و حکیمی و مرا جز مامن تو پناهی نیست و ترس بیرون رفتن از ضیافت رحمتت چنان در دلم رعشه انداخته که در دریای متلاطم و امواج گناهان خود، راه نجاتی به جز چنگ زدن بر کشتی نجاتت ندارم.
پروردگارا تو را به خوبان درگاهت و بندگان مقربت قسم می‌دهم که شیرینی این عید بندگی را به حلاوت آمرزشت پیوند کن و فرصت چشیدن میوه اطاعت از اوامرت را به من بده که تو بسیار بخشنده و مهربانی و توفیق درک ماه مبارک رمضان را با سرور و مولایمان امام عصر (عج) به ما عطا کن.
