دیپلماسی ایرانی: شبه جزیره کره شاهد یک وضعیت بی‌سابقه است. وضعیتی که ترکیبی از تهدید به حمله، مانورهای نظامی و آزمایش‌های موشکی و تهدید به استفاده از سلاح‌های اتمی است تا جایی که به نظر می‌رسد جنگ نزدیک است.
به نظر می‌رسد هیچ کس به دنبال کنترل اوضاع یا آرام کردن و کاهش تنش نیست. همه درگیر این کشمکش هستند؛ گویی به علت جنگ اوکراین و تشدید تنش میان چین و آمریکا، رویارویی اجتناب ناپذیر شده است.
ایالات متحده آمریکا از طریق اتحادهای نظامی، نشست‌های دوجانبه و سه جانبه و مانورهای نظامی با کره جنوبی با مشارکت بمب افکن‌های راهبردی «بی یک بی»، استقرار زیردریایی های هسته ای در بخش جنوبی این شبه جزیره و شریک کردن سئول در برنامه ریزی برای مقابله با تهدیدات اتمی همسایه شمالی به فعالیت برای تشکیل کمربند سیاسی و نظامی علیه چین و کره شمالی در منطقه ادامه می‌دهد. در حالی که پیونگ یانگ به آزمایش‌های موشکی بالستیک خود ادامه می‌دهد و برای حمله اتمی تاکتیکی تمرین می‌کند که شبیه سازی اشغال کره جنوبی است و شامل مراکز فرماندهی اصلی و فرودگاه های عملیاتی تحت نظارت رهبر کره شمالی، کیم جونگ اون است. او نیز اعلام کرد که نیروی دریایی ارتش خلق کره به بخش جدایی ناپذیر نیروی بازدارنده اتمی تبدیل خواهد شد. سئول به این سخنان پاسخ و نسبت به پاسخ‌های کوبنده به اقدامات تحریک آمیز نظامی پیونگ یانگ هشدار داد. این در حالی است که روسیه اعلام کرد آمریکا صلح در آسیا را تهدید می‌کند و کره شمالی را به این اقدام متهم می‌کند.
این صحنه شبیه رقصی در لبه پرتگاه در منطقه‌ای است که شاهد یکی از خشونت‌بارترین جنگ‌ها، جنگ کره (1953 – 1950) بوده است؛ یعنی جنگی که طی آن بخش شمالی توانست جنوب را اشغال کند؛ اما با اعلام آتش بس میان آنها و تعیین مدار 38 درجه به عنوان مرز میان دو کره پایان یافت، بعد از آن‌که این جنگ صدها هزار کشته و زخمی برجا گذاشت.
اما از آن زمان به بعد آتش بس شکننده باقی ماند و مدار 38 خطی روی کاغذ بود و تمام تلاش‌ها برای از میان بردن شکاف میان دو «برادر سرسخت» با شکست مواجه شد مانند تمام نشست‌های سرانی که میان دو کشور برگزار شد و آخرین آنها سال 2018 میان کیم جونگ اون و همتای او در کره جنوبی مون جه این بود. نشست سران کیم جونگ اون و رئیس جمهوری سابق ایالات متحده آمریکا یعنی دونالد ترامپ نیز همین سرنوشت را داشت.
مقدمات جنگ دوم کره در افق دیده می‌شود. با برکشیدن شمشیر اتمی و تهدید به استفاده از آن، نبود فضا برای مذاکره و آماده بودن تمام طرف‌ها برای روز بعد، گویی جنگ اجتناب‌ناپذیر است.
در صورت وقوع جنگ، آیا آمریکا مداخله خواهد کرد؟ محاسبات واشنگتن با توجه به در اختیار داشتن تسلیحات اتمی از سوی پیونگ یانگ و توانایی رسیدن به خاک آمریکا دقیق است. مانورهای نظامی و صحبت در مورد تضمین‌های امنیتی آمریکا به کره جنوبی کافی نیست و هیچ طرفی نمی‌تواند بداند در سر رهبر کره شمالی چه می‌گذرد. اما در نهایت باید پای میز مذاکره نشست و برای نجات منطقه و جهان از خطر بی‌پروایی و اشتباه محاسباتی امتیازات متقابل ارائه داد.
منبع: الخلیج / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11
