اجاره خانه در مهرماه چقدر رشد کرد؟ / بی‌اعتنایی اجاره‌بها به کاهش قیمت مسکن

به گزارش تجارت‌نیوز، تورم بازار اجاره که در چند سال اخیر همراه با افزایش قیمت مسکن به‌ویژه در شهر تهران مستاجران را تحت فشار قرار داده بود با ورود به سال 1402 موج دیگری را تجربه کرد. برخی مستاجران در همان ماه‌های ابتدایی سال، هنگام تمدید قرارداد با افزایش قیمت دور از انتظاری مواجه شدند و از آنجا که نمی‌توانستند واحد جدیدی با بودجه مناسب بیایند، ماه‌های متوالی با مشکل اسکان مواجه شده بودند.

اکنون هم در مناطق جنوبی تهران یک خانوار سه تا چهار نفره باید حداقل 100 میلیون تومان برای رهن و پنج میلیون تومان اجاره ماهانه در نظر بگیرد و این در حالی‌ست که امسال حقوق وزارت حدود هشت میلیون تومان تعیین شده است.

تورم اجاره در مهرماه 1402

تخمین تورم اجاره‌بها از آذرماه سال پیش که دولت تصمیم گرفت آمارهای بخش مسکن را سانسور کند، صرفا از طریق مشاهدات و تحقیقات میدانی برآورد می‌شد، اما گزارشی که امروز بانک مرکزی از تحولات بازار مسکن تهران منتشر کرد مهر تاییدی بر همین مشاهدات است.

بررسی شاخص کرایه مسکن استیجاری شهر تهران در مهرماه 1402 حاکی از رشد یکسان و معادل 4/2 درصدی نسبت به ماه قبل است. رشد نقطه به نقطه اجاره مسکن در شهر تهران در بازه مورد بررسی54/7 درصد بوده است. در همین حال، تورم نقطه به نقطه اجاره مسکن در کل مناطق شهری نسبت به ماه مشابه سال قبل معادل 60/8 درصد بوده است.

همچنین نمودار تورم بازار اجاره نشان می‌دهد، اجاره‌بها در اردیبهشت‌ماه 1402 یکی از بالاترین مقادیر خود را تجربه می‌کند و در این نقطه قیمت مسکن و اجاره‌بها بهم نزدیک می‌شود، اما بر خلاف قیمت مسکن که از خردادماه وارد فاز کاهشی می‌شود، تورم اجاره مسیر رو به بالای خود را ادامه می‌هد و در نهایت با پایان فصل اجاره یعنی مهرماه امسال کمی کاهش می‌یابد.

نکته قابل توجه این است که رابطه سنتی بین قیمت خانه و اجاره‌بها به دلیل سیطره تورم بر معیشت مردم هر روز کمرنگ‌تر از روز گذشته شده است.

بنابراین می‌توان نتیجه گرفت اجاره‌بها حتی زمانی که قیمت مسکن با تاثیر از رکود، مسیری کاهشی را طی می‌کند با روندی افسارگسیخته به روند صعودی خود ادامه می‌دهد و هر روز مستاجران را با مشکلات جدیدی روبه‌رو می‌کند.

دولت علاوه بر سیاست‌های اصلاحی در بازار مسکن حالا باید به دنبال راهی باشد تا بتواند این انفجار قیمت در بازار اجاره را به سطحی قابل قبول نزدیک کند؛ در غیر این صورت در فصل بعدی اجاره، خانوارهای بیشتری به دلیل ناتوانی در تامین سرپناه مناسب، به بدمسکنی و سکونت در خانه‌هایی غیراستاندارد روی خواهند آورد.