به گزارش روابط عمومی صندوق توسعه ملی، علیرضا کنگرلو مدیر حوزه ریاست و روابط عمومی صندوق توسعه ملی در یادداشتی نوشت:
تصادفی نیکوست همزمانی بهار طبیعت با بهار صندوق توسعه ملی؛ تقویم خورشیدی حکایت می‌کند از گذران چهار فصل سال و جهان پیرامون هم خبر می‌دهد از آغاز بهار.
نوروز، نویدبخش بهار است، روزی نو که پایان زمستان است و عطر روح‌نوازش، سرشت آدمی را تازه و جهان را جوان می‌کند. صندوق توسعه ملی هم در چنین برهه‌ای ایستاده و نوروزش از راه رسیده.
صندوق، چهار فصل‌‌اش را سپری کرده و در آستانه‌ی بهار است، به نوروز رسیده و در تدارک مقدمات همان «روز نو» است. چهار فصل صندوق توسعه ملی طی سیزده سال سپری شد و زمستان‌اش، در دو سال گذشته بود؛ دو سالی که، برف و سرما و تنگنا را تاب آورد تا به روز نو برسد و بهاری شود؛ اما تلاش این است که بهار صندوق، بهاری ماندگار باشد که نه فقط اهالی امروز، بلکه فرزندان فردا را هم خرسند و مسرور کند؛ این ماموریت ذاتی صندوق توسعه ملی است که در قامت صندوقی بین‌نسلی، خلق ارزش کند و ثروت بیافریند تا هم جهان پیرامونش را بهاری و جوان کند و هم زمینی مساعد را مهیا سازد که بذرهای توسعه‌ی «ایرانی زیبا و مقتدرتر» بر آن بروید.
صندوق توسعه ملی طی چهار فصلی که از سرگذرانده، همه‌‌ی گزینه‌ها را آزموده است؛ از سپرده‌گذاری تا وام‌دهی چه ارزی و چه ریالی؛ لیک به تحقیق دریافته، نسخه‌ی عاجل، غیر از این‌هاست و امروز برای صندوق، مسیر هم به اندازه‌ی مقصد روشن شده است: مسیرِ محتوم و ناگزیر، سرمایه‌گذاری است و مقصد هم، ایفای نقش در کسوت صندوق بین‌نسلی و ثروت‌آفرین.
در عین حال صندوق، طی دو سال گذشته با واقعیت زمستان خود هم مواجه شد؛ تا این باور و مفاهمه‌ی همگانی را در ابعاد ملی ایجاد کند که برای رسیدن به نوروز، چاره‌ای جز تغییر در رویکردها و رویه‌ها وجود ندارد.
و امروز، صندوق در آستانه‌ی نوروز است؛ چراکه عُقلا و صاحبان اندیشه را با خود همراه کرده و همگان قطعا" بر این مهم، صحه می‌گذارند که حفظ سهم آیندگان از منابع ملی جز با هدایت و سرمایه‌گذاری این منابع ملی از طریق صندوق توسعه ملی در مسیر سرمایه‌گذاری، حضور در بالادست نفت و نیز در پدیده‌های «نوپدید» میسر نیست.
سال 1403، سال ورود اثربخش و ارزش‌آفرین صندوق توسعه ملی به «پدیده‌های نوپدید» است.
