فاطمه ذوالقدر
نماينده تهران در مجلس
آلودگي هوا از مهمترين مخاطرات زيستمحيطي کلانشهرهاست که شناخت عوامل مؤثر بر آن کمک شاياني در کاهش آن دارد و حل آن در ابتدا نيازمند انجام مطالعات آسيب شناسي و متغيرهاي ذيمدخل آن است. شناخت متغيرهايي که در کنار موقعيت جغرافيايي تهران و پايداري هوا و شرايط اقليم آن بايد مدنظر قرار گيرد و نبايد صرف اتخاذ سياستهاي کوتاه مدت و گذرا اين معضل را دامن زد. قياس شاخصهاي آلاينده در سالجاري با سال 95 در ميزان روزهاي ناسالم براي گروههاي حساس نشان دهنده افزايش 3 برابري آن است به طوري که در نيمه اول آبان 12 روز ناسالم ثبت شده که در مقايسه با سال قبل به يک دهم کاهش يافته است و راهکارهاي موقت نيز هزينههاي هنگفتي را بر بودجه عموميکشور وارد کرده به طوري که به روايت آمار تعطيلي ناشي از آلودگي خسارت روزانه يکصد ميليارد تومان ناشي از کاهش يا توقف فعاليتهاي آموزشي، اداري و توليدي در سطح ايران به همراه داشته است. کليديترين عامل آلايندگي هواي تهران را ميتوان در دو بعد اجتماعي و فيزيکي طبقه بندي نمود که در زيرگروه اجتماعي مهمترين شاخص فرهنگ به حساب ميآيد. فرهنگ بي ترديد به عنوان يکي از شاخصهاي اجتماعي نقش بي بديلي در موضوع آلايندگي شهري داراست. فرهنگ عدم استفاده از وسايل حمل و نقل عمومي، فرهنگ عدم سرويس بموقع خودرو، فرهنگ ممانعت از انجام ترددهاي بي دليل در سطح شهر، فرهنگ عدم يا محدوديت استفاده از اينترنت در فعاليتهاي روزانه و ... همگي بر اين مشکل دامن زده است که نيازمند تدارک سرفصلهاي لازم در برنامههاي آموزشي و فرهنگي از مقطع ابتدايي ميباشد و اين مهم بر عهده وزارت آموزش و پرورش و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلاميبه طور مشخص بوده و همکاري ساير نهادها ووزارتخانههاي ذيربط را براي تحقق آن ميطلبد. در بعد فيزيکي نگاه به موضوع آلودگي، گازهاي خروجي از وسايل حمل و نقل اعم از عموميو شخصي سهم قابل توجهي را در آلايندگي هواي شهر داراست که بهره گيري از سيستمهاي هيبريدي و تکنولوژي مدرن در اين بخش ضروري است، همچنين ارتقاء دسترسي به بنزين يورو 4 و حذف گوگرد از گازوئيل و معاينه فني خودروها و موتورسيکلتها و همچنين خروج صنايع آلاينده از تهران نيز سهم قابل توجهي در کاهش آلايندهها خواهد داشت. هواي تهران و سالم سازي آن نيازمند اهتمام مردم در کنار مسئولين است و نبايد براي تحقق آن صرفا چشم به آسمان و نزول باران رحمت الهي داشت.