سفارت انگلیس و داستان دلواپس ها

«روباه پیر» عنوانی است که بعضی ها دوست دارند آن را برای «انگلیس» به کار ببرند؛ بخصوص در هفته اخیر که بحث بازگشایی سفارت انگلیس در تهران مطرح بود و این اتفاق به وقوع پیوست، این عبارت از طرف همان بعضی ها خیلی زیاد به کار رفت ... اما واقعا چرا روباه پیر؟ و چرا بازگشایی سفارت یا همان لانه روباه پیر این همه باعث دلواپسی است؟ در این خصوص دو نظریه مختلف
می توان ارائه کرد:
1- اولین چیزی که با شنیدن عنوان «روباه » به برکت کتابهای درسی دبستان یاد همه
می آید شعر معروف «روباه و زاغ» است ؛ همان که زاغکی قالب پنیری دید و برداشت و رفت سر درختی نشست. روباهی آمد و گفت عجب پرو بالی داری و... . حالا طبیعی است که بعد از چهل پنجاه سال، روباه جوان پیر شده باشد. این روباه همچنان دنبال پنیر است چون بعد از چهل – پنجاه سال ربودن پنیر زاغ بیچاره معلوم است که به این کار معتاد شده و نمی‌تواند ترک عادت کند. به این ترتیب، بازگشایی لانه روباه پیر می تواند باعث کمیاب شدن پنیر و در مجموع گرانی لبنیات شود. اتفاقا گرانی لبنیات از سوی بعضی کارخانه جات در همین روزها می تواند شاهدی بر صحت این ماجرا باشد، ضمن اینکه جورج سوروس هم بعدا در این خصوص به روزنامه کیهان خواهد گفت که این طرح اصلاح طلبان به رهبری اسمشو نبر است که با آوردن روباه پیر، لبنیات کم شود و کلسیم مردم همیشه در صحنه کم شود تا استکبار بتواند به اهداف خود در ایران برسد! واقعا آفرین به بصیرت برادرانی که تا اینجای کار را خوانده اند!
2- اگر بخواهیم کمی علمی تر به موضوع نگاه کنیم باید روباه را تبیین علمی کنیم : «روباه جانوری از تیره‌ی سگسانان است که تقریباً در همه جای دنیا زندگی می‌کند. روباه در نواحی قطبی در جلگه‌های بی‌درخت شمال و دور نیز به سر می‌برد. در سراسر دنیا روباه‌ها به رنگ‌های مختلف دیده می‌شوند. در بیابان‌های آفریقا و در خاورمیانه در کویرها و در دشت‌های خشک نیز روباه زندگی می‌کند. روباه‌های سرخ در اروپا، آفریقا، ودر آسیا و آمریکای شمالی به سر می‌برند»؛ با این توصیف روباه بودن انگلیس یعنی همین که این کشور در همه کشورهای دنیا سفارتخانه یا لانه دارد! این روباه، پیر هم هست ؛ پیر هم در تبیین علمی یعنی « فرایند زوال و کاهش نیروی موجود زنده در گذر زمان». در مجموع یعنی انگلیس مثل یک روباه زوار در رفته آمده در ایران لانه بسازد. خوب؛ این روباه فردا هزار جور گرفتاری دارد؛ مریض می شود هزینه درمانش با ماست و لابد
می خواهد از داروهای ما که با تکنولوژی
هسته ای ساخته شده استفاده کند و ... . خوب مگر ما مرض داریم که این طور انرژی
هسته ای حق مسلممان را در اختیار روباه پیر قرار دهیم؟! آیا این کار خیانت نیست؟!
شما هر کدام از این نظریه را بپذیرید، نتیجه می گیرید که باید از دیوار لانه این روباه پیر بالا رفت. پایه هستید بسم الله!