تحریریه فايننشال تايمز
ترجمه : فاطمه مهتدي
بسياري انتظار برگزاري گروه 20 در آلمان ميکشند اما براي دلايلي اشتباه. به جاي کمک به شکل دادن و برتري بر چالشهاي دوران ما، که در فهرست اولويتهاي نشست است. بزرگترين موضوع مورد علاقه چگونگي رفتار شخصيتهاي سياسي جهان با يکديگر است توجهي بيش ازحد که به جاي مشکلات جهان براين موضوع متمرکز شده است. با شدت يافتن موانع ساختاري گروه 20 نتيجه نشست احتمالا بيشتر از بيانيه پاياني درباره رفاه جهاني است.اگر پيشرفت واقعي وجود داشته باشد منجر به بحثهاي چندجانبه در حاشيه نشست باشد. در هفتم و هشت جولاي ،هامبورگ ميزبان دوازدهمين نشست گروه 20 است و سران کشورها و دولتهاي کشورهاي ثروتمند و صنعتي جهان و همچنين مقامات سازمانهاي بين المللي است. اين نشست درحالي برگزار ميشود که دولت آلمان ، انتخابات پارلماني را درسال 2017 در روبروي خود دارد همچنين تغييرات در تجارت جهاني ، تغييرات آب و هوايي از موضوعات مهم است.ثبات مالي ، ژئوپوليتيکي، مهاجرت، کره شمالي ، تروريسم از ديگر موضوعات نشست خواهد بود.اما رهبران آمريکا و تاحدي انگليس از اين موضوعات دور شدند و تمايل دارند تا نقش مهمتري درجهان داشته باشند. آمريکا با خروج از قرارداد آب و هوايي پاريس و همچنين قرارداد تجارت آزاد ترنس پاسيفيک همچنان به دنبال رسيدن به شعار "اول آمريکا" است.انگليس نيز که هميشه در صحنههاي جهاني و منطقه اي سايهانداخته اکنون درگير برگزيت است.آلمان که تمايل زيادي به نشان دادن خود به عنوان رهبر دنيا ندارد ، ژاپن نيز با چالش روبروست. چين دومين اقتصاد جهان هنوزبه خوبي ازپس مسئوليتهاي کوچک خود در جهان برنيامده است.فرانسه داراي رئيس جمهوري جوان و پرانرژي است اما نقش رهبري جهان براي وي همزمان با اجراي اصلاحات در فرانسه است که انجام هردو کار مشکل است.آنچه اين نشست نشان ميدهد هيچ کشوري قادر به رهبري تنهاي دستورات جهاني نيست و حل مشکلات نيازمند همکاري چندجانبه کشورهاست. تاثير فرصتهاي از دست رفته به طور اجتناب ناپذير در هريک از اين کشورها حس خواهد شد.تنها اميد ، داشتن قابليتي براي مسئوليت پذيري مشترک درحل مشکلات است.