گروه اقتصادی – کورش شرفشاهی: گویا قرار نیست زیاده خواهی در بین مسوولان پایانی داشته باشد و هر خبر داغی بر دل محرومان است. بررسی خالص دریافتی برخی مدیران دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی نشان می‌دهد حداقل ۹ نفر از آنها بیش از رقم سقف حقوق در قانون بودجه سال ۱۴۰۰ دریافتی داشته‌اند و حتی دریافتی 3 نفر از افراد مذکور بالای 50 میلیون تومان در ماه است. به گزارش فارس سه نفر در دبیرخانه شامل، حمیدرضا مومنی دبیر شورای عالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی بیش از ۵۳ میلیون تومان، مرتضی شیخ زاده سرپرست روابط عمومی بیش از ۵۴ میلیون تومان و محمدرضا عباسی سرپرست مدیریت فناوری اطلاعات دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد حدود ۵۴ میلیون تومان در خرداد ماه امسال خالص دریافتی داشته‌اند.پس از آن شعبان شاهکوهی مدیر امور مجامع و حسین ناوی مدیر مالی و توسعه منابع انسانی دبیرخانه به ترتیب بیش از ۴۳ و ۴۸ میلیون تومان در خرداد ماه حقوق دریافت کردند.در حالی که حداکثر حقوق ناخالص مسئولان دستگاه‌های اجرایی و مشمولان ماده ۲۹ قانون برنامه ششم توسعه باید ۳۳.۷۰۰.۰۰۰ تومان باشد در دبیرخانه شورا و مدیران عامل مناطق بیش از این رقم به صورت خالص دریافتی پرداخت شده است.بررسی خالص دریافتی بیش از ۸۵ نفر از مدیران و کارمندان دبیرخانه شورای عالی مناطق ازاد نشان می‌دهد که در خرداد ماه سال جاری بیش از ۱ میلیارد و ۵۵۴ میلیون تومان حقوق خالص واریز شد.
ریشخند شکاف طبقاتی
در کشوری که تورم لحظه ای افزایش می یابد و قیمت ها را گران می کند تا سفره های مردم روز به روز خالی تر شود، حاشیه نشینی رونق بگیرد، درآمد مردم لحظه به لحظه کاهش یابد، شاخص‌های فقر و فلاکت رشد سوال برانگیزی داشته باشد، کودکان کار به معضلی دردناک تبدیل شود و نرخ بالای بیکاری آه از نهاد جامعه برآورد، افشای حقوق های نجومی لکه ننگی بر پیشانی مدیریت دولت مدعی تدبیر و امید است، دولتی که خودش را مدافع مردم و صدای محرومان می داند و بر عدالت تاکید دارد، نباید بدین اندازه تبعیض و بی عدالتی را دامن بزند و مشوق ایجاد فاصله طبقاتی شود. اکنون در آستانه عید غدیر قرار داریم و دولتمردان باید اعلام کنند منظورشان از پیروی امیرمومنان چیست؟ آیا افزایش فاصله طبقاتی و ایجاد بحران های اجتماعی است؟
دستمزد ناچیز در کنار دریافتی نجومی
امروزه دستمزد کارگران سه میلیون تومان در ماه است و یک خانواده کارگری باید به اندازه یک حسابدار خبره توانمند باشد تا بتواند با این حقوق ناچیز هزینه های روزانه زندگی را پاسخ دهد، اما همین کارگر افرادی را مشاهده می کند که با تلاشی کمتر در جایگاهی قرار دارد که آسایش بیشتری دارد و حقوق بیشتری نیز دریافت می کند، اتفاقی که به هیچ عنوان نمی‌توان آن را توجیه یا تفسیر کرد.
تاریخچه پرداخت های نجومی
از روزی که انقلاب اسلامی پیروز شد، قرار بر این بود که یک موی کوخ نشینان را به کاخ نشینان ندهیم، اما از همان اول چنین اتفاقی نیفتاد. همواره تفکر اشرافی‌گری همچون لکه ننگی بر پیشانی مدیریت کشور خودنمایی می کرد، اولین ردپای حقوق های نجومی را می‌توان در دولت سازندگی جستجو کرد. هنگامی که به مدیران صنعت نفت حقوق های غیر متعارف پرداخت شد تا از کوچ آنان یا به عبارت دیگر فرار مغزها جلوگیری شود. این اقدام سنگ بنایی بود که باعث شد مجوز پرداخت های نجومی به یک امر عادی تبدیل شود. مجوزی که نظام پرداخت هماهنگ وزارت خانه ها را به هم ریخت و عامل سواستفاده افرادی شد که خود را سهامدار انقلاب می دانستند. افرادی که نمونه آن را مشاهده کردیم و دختر یکی از همین آقایان با افتخار اعلام کرد که حقوق نجومی سهم فداکاریهای پدرش در عرصه های انقلاب بوده است.
بی تفاوتی دولت عامل حقوق های نجومی
یکی از مواردی که همواره مطرح می شود، کنار کشیدن دولت ها و بی تقصیر دانستن در پرداخت حقوق های نجومی است. تا امروز کدام مدیر نجوم بگیری پس از افشا شدن سواستفاده، از جایگاه و مقام خود برکنارشده، او را مجازات کرده و حقوق هایی را که دریافت کرده از او پس گرفته اند؟ البته در مواردی فرد نجومی بگیر با ژست از خودگذشتگی بخشی از مبالغ دریافتی را بازگردانده اما هرگز یک فرد نجومی بگیر از سوی دولت مورد بازخواست قرار نگرفته و برخورد دستگاه قضا را شاهد نبوده‌ایم! به راستی چه دلیلی دارد که یک مدیر هنگامی که در جایگاه مدیریت قرار می گیرد و باید نسبت به عملکرد خود را پاسخگو باشد، اولین تخلف آشکاری که مرتکب می شود، تعیین پاداش و حقوق های نجومی برای خود و مدیران نزدیک به خودش است؟
حقوق های نجومی افشا نشده
آنچه تا امروز شاهد آن بوده ایم، آن بخش از حقوق های نجومی بوده که در فضای مجازی منتشر می‌شود و سپس به دلیل فشار اذهان عمومی مورد برخورد قرار می گیرد، اما با نگاهی به وضعیت بسیاری از مدیران و حتی کارکنان دولتی، متوجه می شویم که حقوق دریافتی آنها با آنچه در زندگی دارند همخوانی ندارد. هنگامیکه یک مدیر دولتی ماشین چند میلیاردی سوار می شود، ویلای چند میلیاردی دارد، در اپارتمان ده میلیارد تومانی زندگی می کند و خلاصه آنکه یک اشراف به معنای واقعی است، باید پی ببریم که این فرد می تواند یکی از نجومی بگیران باشد که توانسته از نگاه اذهان عمومی بگریزد.
وجدان حلقه گمشده نجومی بگیران
اینکه یک مدیر در شرایط بحران اقتصادی و اجتماعی کشور حقوق های کلانی برای خود تصویب می کند و بدون آن که بابت این مصوبه نگرانی داشته باشد، آن را می گیرد تا به صورت اشرافی زندگی کند، انتقادی است که بایست به وجدان این فرد داشته باشیم. به راستی تا چه اندازه می توان نسبت به دهک‌های پایین جامعه و محرومان بی تفاوت بود؟ چگونه می توان در بهترین شرایط آرمانی زندگی کرد و از کنار طبقات محروم و نیازمندان بی تفاوت گذشت؟ این یک واقعیت تاسف آور است که نجومی بگیران محرومان جامعه را نمی بینند و باور ندارند که اگر درصدی از نجومی بگیران کم شود، شاید بتوان دست محبتی بر سر کارگران، زنان سرپرست خانوار، کودکان کار و دیگر محرومان جامعه کشید.
انتظار از دولت آینده
شاید یکی از دلایلی که آیت الله رئیسی توانست آرای قابل توجهی از مردم بگیرد، شعار مبارزه با فساد و مقابله با مفسدان است. اکنون جامعه چشم امید به مدیریت دولت سیزدهم دارد. جامعه به دنبال آن است که افرادی پست مدیریتی کشور را به دست بگیرند که دغدغه خدمت داشته باشند و به دنبال وسوسه کسب ثروت نباشند. این افراد می توانند با نجومی بگیری مقابله کنند و شکاف طبقاتی را کاهش دهند. البته نگرانی جامعه بابت این است که دولت سیزدهم پای خودش را در مسیر دولت دوازدهم قرار دهد و نجومی بگیران در دولت سیزدهم نیز در همین زمینه یکه تازی کنند. با امید به اینکه این معضل در دولت سیزدهم پایان داده شود و شاهد افشای فیش های نجومی از مدیران دولت سیزدهم در فضای مجازی نباشیم.
