اصغرنعمتی
مدیرمسئول
روز گذشته به‌دلیل پیگیری برخی امور اداری واحد تولیدی خود، ناگزیر به بخشداری مرکزی شهرستان نظرآباد مراجعه‌ای داشتم. طبق تجربه و پیش‌فرض‌های ذهنی طوری برنامه‌ریزی کردم که اول وقت اداری در آنجا حضور یابم و بر همین اساس ساعت هشت و نیم به بخشداری رسیدم. آغاز کار از دبیرخانه و معاون خوشروی بخشدار شروع شد و در نهایت باید برای طی مراحل اداری، بخشدار دستورات لازم را اعمال می‌داشت. لذا کارم خیلی سریع به دفتر بخشدار رسید، در تمام این مراحل برخلاف مفروضات ذهنی که داشتم، کارها خیلی سریع انجام و روزی خوب و لذت‌بخش را برایم رقم زد. در دفتر بخشدار نیز مواجه با تجربه‌ای نو در سیستم پاسخگویی و تکریم ارباب رجوع شدم که بازگو کردن آن را توسط خود که صاحب رسانه هستم بی‌انصافی دانستم، لذا این سطور را به همین انگیزه نوشتم.
رئیس دفتر بخشدار گفت امروز روز ملاقات عمومی است و بر همین اساس به بنده اجازه داد همراه با سایر مراجعین به ملاقات بخشدار بروم، افراد زیادی به دیدار ایشان می‌آمدند. منطقه نظرآباد به‌دلیل موقعیت جغرافیایی خود طیف‌های مختلفی از کسب و کارهای خرد و کلان را در خود جای داده است، از این‌رو از هر قشری در این دیدار آمد و شد داشته و ضمن طرح مشکلات، مطالباتی را مطرح می‌کردند، مطالباتی که بخشی از آن برآمده از شرایط سخت اقتصادی و معیشتی جامعه است.
سایه‌ی کرونا و چالش‌های ناشی از تحریم‌های ظالمانه شرایط را برای همه سخت کرده است و برای مدیرانی که مسئولیت سترگ اداره امور را دارند سخت‌تر.
بنده که ناظر گفت و شنودهای بخشدار و مردم بودم به نکته‌ای عمیق در این دیدار پی بردم و آن اینکه چقدر رفتار، بیان و مواجهه درست مدیران در احساس رضایت مراجعه‌کنندگان واجد نقش است. هر مراجعه‌‌کننده‌ای با توضیحات بخشدار محترم چه به اجابتی دلخواه دست یافته بود یا نه با لبی خندان و رضایت خاطر دفتر را ترک می‌کرد، در گفتگوی تعاملی وی تواضع و همدلی موج می‌زد، سعی می‌کرد خود را شریک در مشکلات مراجعه‌کنندگان ببیند و در عین حال محدودیت‌های قانونی را با اعمال حداکثر انعطاف و همراهی یادآور شود.
من نیز در میان مراجعه‌کنندگان متنوع روز گذشته بخشدار، تجربه جدید و متفاوت از مواجهه با مدیری بی‌تکلف، متواضع و نرمخو را درک کردم و با خود گفتم اگر چنانچه این فرهنگ و تفکر در میان همه مدیران فراگیر شود چقدر به سرمایه‌‌های اجتماعی جامعه که اعتماد به مسئولان است ارتقاء می‌یابد. مدیرانی از این دست نظیر بخشدار گفته شده که شاید راضی به این نوشتار هم نباشد، ضمن اینکه با اجرای روان کارها و حذف بوروکراسی زائد، فاصله میان مردم و خود را می‌کاهند، آبروافزا نیز هستند. اینان با مردمداری، گشاده‌رویی، ادب در برخورد، صبوری و روحیه بزرگمنشی اعتبار و اعتماد سازمانی را ارتقاء می‌دهند، بازخوردهای سازمان‌های که شانس داشتن چنین مدیرانی را دارند بسیار مثبت و امیدوارکننده است، جا دارد این‌گونه سبک مدیریتی، فراگیر و مدیران عامل به آن تشویق شوند، شاید این رفتار، کارکرد روزانه این مدیر در سازمان موصوف باشد، ولی باید اذعان کنم که رفتار وی در برخورد با مراجعه‌کنندگان از جمله بنده موجب تغییر نگاه کلیشه‌ای به نظام اداری و رقم زدن یک روز خوب به یادماندنی در کارنامه کاریم شد. امیدوارم این شیوه نگاه که مردم و مراجعه‌کنندگان را به معنای واقعی «ارباب رجوع» تلقی می‌کنند توسعه یافته و فراگیر شود، چراکه مدیریتی از این سبک و مدیرانی از این دست از الزامات جامعه امروز ماست. انشاءالله
