محمدعلی صادقی با اشاره به اینکه غفلت بزرگی در حوزه سیاستگذاری انرژی رخ داده است، گفت: متاسفانه شاهد هستیم که با وجود وابستگی بالای اقتصاد ایران به نفت، از این ثروت و امکان ژئوپلیتیک به درستی بهرهگیری نمیشود.
وی بیرون ماندن ایران از بازار جهانی نفت و تداوم تحریم‌ها را مورد اشاره قرار داد و گفت: ایران بازاری به بزرگی هشتاد و پنج میلیون نفر در اختیار دارد، این بدان معنی است که حتی در شرایط عادی نیز باید بر اساس استراتژی دقیقی حرکت می‌کردیم.
وی در توضیح این مطلب ادامه داد: بسیاری از کشورهای نفتی، سیاست‌های تجاری خود را بر مبنای نفت تدوین می‌کنند. به عنوان مثال پس از سال‌ها تولید و صادرات انرژی از کشورهایی کالا وارد می‌کنیم که مصرف‌کننده انرژی ما نیستند و درآمد نفتی خود را در جای دیگری هزینه می‌کنیم در حالی که این رویه باید تغییر کند.
صادقی اضافه کرد: همه کشورها تلاش دارند سیاست‌های تجاری خود را بر مبنای قابلیت‌های و پتانسیل‌های خود تدوین کنند اما در ایران این پتانسیل مهم و بزرگ، با غفلت سیاستگذار به درستی مورد استفاده قرار نگرفته است.
وی با اشاره به اینکه سیاستگذاری درست، حتی در مواردی مانعی بر سر راه تحریم ایجاد می‌کند، گفت: وقتی موقعیت استراتژیک ایران در بازار انرژی و حتی موقعیت جغرافیایی ایران با غفلت سیاستگذار مواجه می‌شود، مزیت‌های کشور در حاشیه قرار می‌گیرند.
وی با تاکید بر اینکه حتی در شرایط فعلی باید این رویه تغییر کند، ادامه داد: ایران به دلیل موقعیت استراتژیک خود و خلیج فارس می‌تواند بسیاری از کشورهای آسیایی را به اروپا و غرب وصل کند بنابراین باید این مساله را تقویت کرد.
وی گفت: تداوم شرایط کنونی می‌تواند منجر به این شود که نفت عراق و امارات جایگزین نفت ایران در بازارهای جهانی شود و اتفاقا این کشورها نیز تدابیری جدی در این حوزه اندیشیدهاند.
وی خاطر نشان کرد: دیپلماسی انرژی، راهبردی است که باید به آن توجه کرده و بر مبنای آن حرکت کنیم. تا زمانی که استراتژی دقیقی در این حوزه نداریم، بدان معناست که با چشم‌های بسته در حال حرکت هستیم.
وی درباره امکانات ایران در زمینه تولید گاز و امکان حفظ بازارهای خود و تامین نیازهای آنها در صورت رفع تحریم‌ها عنوان کرد: اگر درصدد تقویت دیپلماسی انرژی باشیم باید به توسعه صنعت GTLو LNG بیاندیشیم.
صادقی در توضیح این مطلب ادامه داد: اکنون قطر سعی می‌کند از طریق عراق و سوریه گاز خود را به ترکیه و اروپا صادر کند؛ چطور ایران که دارای این شبکه است، قادر نیست این کار را انجام دهد؟ دلیل اصلی این مساله غفلت است که ما در دیپلماسی انرژی هم متاسفانه نتواسته‌ایم خوب عمل کنیم.
