دیپلماسی ایرانی: امسال دیپلماسی ایرانی دهمین سال از یادداشت های متوالی سرکیس نعوم را متفاوت از سال های گذشته منتشر می کند، چرا که امسال آگاهی بیشتری از او و دیدگاه هایش دارد. در دیداری که در تهران با او داشتم متوجه شدم که او ایران را دوست دارد، طرفدار انقلاب اسلامی است "چرا که با ظلم مخالف است" و می گوید حکومت سابق ایران را که حکومت شاهنشاهی بوده، حکومت ظالمی می دانسته که اراده ای از خود نداشته است. با سیاست های امریکا مخالف است و آن را در جهت استثمار کشورهای دیگر و تصاحب اختیار و توانایی هایشان می داند اما واقعگراست و اعتقاد دارد نمی توان امریکا را نادیده گرفت. می گوید در طول بیست سال سفر مداومی که به امریکا داشته و با مقام های مختلف فعلی و سابق امریکایی در ارتباط بوده و گفت وگو داشته است، امریکا را خوب می شناسد. امریکا را به خاطر مردمان خوبش، دنیای پیشرفته اش و زندگی مدرنش دوست دارد، اما همواره به سیاست های سلطه جویانه امریکا انتقاد داشته است. او همچنین می گوید که ارزش قلمش را بالاتر از هر چیز می داند و هرگز حاضر نیست آن را بفروشد. نعوم همچنین گفت با وجود این که می توانسته از سال ها قبل شناسنامه امریکایی بگیرد اما این کار را برای خود خفت می داند و هرگز حاضر به انجام این کار نشده است و هر دفعه مانند هر شهروند لبنانی به سفارت امریکا می رود و برای سفر به این کشور ویزا می گیرد.
سرکیس نعوم حدود دو ماه قبل از این که به امریکا برود و یادداشت های هر ساله اش را تهیه کند، در ایران بود. برای همین توانستیم امسال با او هماهنگ کنیم که بر خلاف دو سال اخیر، یادداشت هایش را به طور کامل در اختیار ما قرار دهد تا شامل محدودیت هایی که روزنامه النهار برای خوانندگانش ایجاد کرده است، نشویم. در این جا دیپلماسی ایرانی بیست و نهمین بخش از سلسله یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند:
به یکی از افراد رسانه ای معروف امریکایی که جهان عرب را خیلی خوب می شناسد و در آنجا کار کرده است و همچنان به آن اهمیت می دهد، بعد از این که صحبتمان به امارات متحده عربی و عمان رسید، گفتم: «به نظر من، در دیدارهای متعددم در واشنگتن با مسئولین و پژوهشگران هم گفته ام، امارات متحده عربی باید همان نقشی را که عمان سالهاست ایفا می کند، ایفا کند. اما این کشور نقش دیگری را برگزیده، ابوظبی به واسطه ثروت نفت، و بازرگانی در سطح شرکت های چند ملیتی خیلی خوبِ دبی، از آن یک مرکز مهم جهانی ایجاد کرده، اما به لحاظ جغرافیایی کوچک است و از لحاظ دموگرافی قابل مقایسه با کشورهای بزرگ موجود در منطقه اش نیست برای همین نمی تواند در سطح آنها جاه طلبی داشته باشد و به دنبال نقش منطقه ای و بین المللی مهمی باشد. اما انتخاب سخت دوم را برگزید. عمان کشور کوچکی است، موقعیت جغرافیایی حساسی دارد و دموگرافی اش بزرگ نیست و ثروتش حداقل تا الآن زیاد نبوده است. حاکمش، سلطان قابوس توانست با حکمت و وزنی که داشت و هوشیاری اش نقش آفرینی های متعددی انجام دهد و از سلطنتش محافظت کند. بعد از انقلاب چند دهه پیش چپ ها، ملتش به دور او جمع شدند و اکنون دنیا و کشورهای بزرگ و به ویژه ابرقدرت ها احساس می کنند وجودش برای آنها و منطقه لازم است.»
بعد به دونالد ترامپ پرداخت و گفت: «یک بار به یکی گفتم آیا اشتباه (گناه) مرگباری (به لحاظ دیانت مسیحی) مرتکب شدی اگر بخواهی که رئیس جمهور ترامپ کرونا بگیرد؟»
بعد بلافاصله گفت: «ترامپ برای امریکا مشکل بزرگی است، به ویژه اگر در دوم رئیس جمهور شود. نگرانی بزرگی وجود دارد از این که او بخواهد یا تلاش جدی کند که حکومت امریکا را تغییر دهد. چنین تلاشی چه موفق شود چه شکست بخورد مشکلات بسیاری را موجب می شود: نژادپرستی احیا می شود، دموکراسی مورد تهدید قرار می گیرد، ثبات امنیتی متزلزل می شود، و دروازه ها به روی آشوب هایی که هیچ کس از آن خبر ندارد و نمی داند چه خواهد شد، باز خواهند شد.»
سپس گفت: «او دوست دارد پوتین امریکا شود. اما در این باره اشتباه کرده است. روسیه روزی نظام دموکراتیک نخواهد شد، هیچ گاه دموکراسی را نشناخته یا تزاری بوده است یا کمونیستی. چین و کره شمالی هم که ترامپ به حاکمانشان حسودی می کند، یک روز هم با دموکراسی آشنا نبوده اند. امریکا کره جنوبی را بعد از "تجزیه" شناخت برای این که در آن بوده و هنوز هم برای حمایت از آن در برابر بردار شمالی اش در آنجا حضور دارد. اما ایالات متحده از مدت ها پیش بلکه از زمان تاسیسش دموکراتیک بوده است.»
ادامه دارد...
