تجارت آنلاین - گروه اقتصاد: یکی از اساسی ترین مشکلاتی که در چند دهه اینده گریبان ایران و به تبع ان حاکمیت و دولتها را خواهد گرفت، تغییر شرایط اقلیمی ایران است که در فصول مختلف با یخ زدگی میوه ها، گاه خوشکسالی، کاهش محصولاتی همچون برنج و جو گندم، گاه با تغییر مواد شیمیایی خاک و در نتیجه کاهش کیفیت محصولات کشاورزی خود را نشان می دهد. این مسائل اما چندان جدی گرفته نمی شود چرا که در حال حاضر با مشکلات عدیده ای مواجه هستیم که فضایی برای حل بحرانهای آینده را به دست نمی دهد. اما واقعیت این است که زندگی ما با بخش کشاورزی عجین شده و در حال حاضر حداقل نیازهای جامعه ایران را مرتفع می کند. امان از روزی بحران اب و خاک کشور را فرابگیرد و جوامع بین المللی در مورد مناقشات مختلف، ما را از واردات مواد غذایی محروم کند، آنگاه دیگر مشکلاتی فراتر از حالا که تنها نمی توانیم نفت صادر کنیم و دارو و تکنولوژی وارد کنیم بر سرمان فرود می آید. به همین جهت بسیار اهمیت دارد که متولیان و مسوولان از کنار اخباری همچون کاهش 60 سانتی متری آب دریاچه ارومیه عبور نکنند، به شدت باید به اخبار مربوط به خشکسالی در فلات ایران حساس شده و مساله آب را جدی بگیرند.
به گزارش تجارت آنلاین؛ یکی از معتبرترین مطالعاتی که در باره تغییر اقلیم بر کشاورزی ایران انجام شده حاکی از آن است که در سال ۱۴۳۰ میانگین دمای سالانه مناطق مختلف کشور تا سال هدف بین ۵/۳ تا ۵/۴ درجه سانتی گراد افزایش می یابد، در حالی که میانگین بارش سالانه بین ۷ تا ۱۴ درصد کاهش خواهد یافت. به علاوه این تغییرات از غرب به شرق و از شمال به جنوب کشور شدیدتر خواهد بود. افزایش دما باعث طولانی تر شدن فصل رشد به دلیل افزایش تعداد روزهای بدون یخبندان می شود. البته کاهش بارش طول فصل خشک را از حدود ۲۰ روز در مناطق غربی تا بیش از ۳۰ روز در جنوب کشور افزایش خواهد داد که این امر به ویژه در مناطق کشت دیم از اهمیت بیشتری برخوردار است. افزایش دما همچنین میزان تبخیر و تعرق بالقوه سالانه را در سال هدف بین ۱۸ تا ۳۰ درصد افزایش می دهد. نتایج این تحقیق نشان می دهد بیشترین اثرات منفی به ترتیب در جنوب، شرق و مرکز کشور بروز کرده و کمترین اثرات در شمال و شرق کشور ظاهر خواهد شد.
در این میان کارشناسان معتقدند دولت سیزدهم چاره ای ندارد جز آنکه با این واقعیت روبه رو شده و از امروز مشکلات زیست محیطی آینده را ریشه یابی کرده و راه حل ارائه کند. به باور کارشناسان حوزه آب و خاک مسوولان وزارت کشاورزی و سازمان محیط ریست و حتی وزارت نیرو باید برای بحران آینده ایران چاره جویی کنند؛ اما این عبور از بحران با سدسازی وطرح های انتقال آب محقق نمی شود و بیشتر با اصلاح الگوی کشت، آبخیزداری، نحوه درست برخورد با قناتهای غیرمجاز و ... حل می شود، به اعتقاد آنها دولت باید عرضه و تقاضا در این حوزه را مدیریت کند، جایگاه ان جی او ها و سازمانهای مردم نهاد فعال در این حوزه را جدی بگیرد و فضایی ایجاد کند تا مردمان دغدغه مند که عمدتا شغل آبا و اجدادیشان کشاورزی است به این مسائل ورود کنند؛ و اینگونه نباشد که راه حل مسائل اینچنینی از تهران و توسط کسانی که تجربه کافی ندارند دیکته شود.
