گروه اقتصاد کلان: عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران معتقد است دولت به جای افزایش یکباره حقوق و دستمزدها میتواند با افزایش بهرهوری، تولید و ارتباطات بینالمللی فضای تولید را بهبود ببخشد تا هم به کارگران و هم به روند کار واحدهای تولیدی کمک شود.
صمد حسن زاده در گفت و گو با «تجارت آنلاین» عنوان کرد: تمام مدیران واحدهای تولیدی بنگاههای اقتصادی کارگران خودشان را مانند فرزندان و خانواده خودشان میدانند و شرایطی که در معیشت این قشر ایجاد شده، باید تامین شود تا آنها یک آرامش خاطر پیدا کنند و زندگی خودشان و خانوادهان تامین شود .
او افزود: وقتی دولت تصمیم افزایش دستمزدها را میگیرد، قبل از این که این هزینهها و بار مالی را برای واحدهای تولیدی فراهم کند، باید زیرساختها و زیربناها را آماده کند. وقتی این رقم برای سرمایه در گردش واحدهای تولیدی افزایش پیدا میکند تنها به افزایش حقوق و پرنسل محدود نمیماند بلکه در تمام زمینهها مثل انرژی و حمل و نقل و کلیه مواردی که با تولید ارتباط دارد را شامل میشود.. همین امسال و سال گذشته هزینههای تولید تا 60 درصد افزایش پیدا کرده است.
حسن زاده ادامه داد: بیشتر واحدها توان پرداخت این رقمها را ندارند، یعنی امکاناتشان اجازه نمیدهد. یک واحدی که با 50 میلیارد تومان میتوانست خودش را اداره کند الان باید 100 میلیارد تومان داشته باشد. از طرفی هم بانکها هیچ گونه امکاناتی برای توسعه منابع مالی فراهم نکردهاند. دولت اگر میخواهد یک معیشت نسبی برای مردم و کل جامعه فراهم کند باید به این سووال پاسخ دهد که این دستمزد از کجا باید تامین شود. واحدها باید بتوانند فعالیت کنند تا این حقوق و کلیه هزینههای تولید را پرداخت کنند.
عضو اتاق بازرگانی ایران تصریح کرد: روز به روز تولید کوچک تر و ضعیف تر میشود و به زودی با مشکلات زیادی روبرو خواهد شد. مسئولان دولت باید یک مقدار در تصمیمگیریها کار کارشناسی انجام دهند. همین رقمی که در حقوق کارگران اضافه شده است در سفره و معیشت آنها دیده نمیشود. چون همه این بارها به جامعه برمیگردد و واحدها مجبورند تمام هزینهها را روی قیمت تمام شدهشان بیاورند و در گام بعد تولیدشان را به بازار عرضه کنند. یعنی به نوعی این تورم به زندگی تمام آحاد مردم باز میگردد. .دولت به جای اینکه حقوق پرنسل را افزایش دهد، میتواند مهارتها، بهرهوری، تولید و ارتباطات بینالمللی را ارتقا دهد تا واحدهای تولیدی بتوانند خودشان را در بازارها معرفی کنند و تولید و صادرات بیشتری داشته باشند تا هم برای کشور ثروت ایجاد شود و هم واحد تولیدی بتواند خودش را در مقابل مشکلات اداره کند.
حسن زاده اضافه کرد: هیچ وقت مدیران بنگاههای تولیدی در مقابل تصمیمات دولت و تکلیفی که در مقابل پرسنلشان دارند نمیایستند. مخصوصات در حوزه کارگری باید شرایطی فراهم شود که این قشر تامین شود. ولی دولت باید کار کارشناسی انجام دهد. اگر واحدها توان ادامه نداشته باشند تولید آسیب میبینند. مدیران بنگاهها هم به دنبال این نیستند که به خاطر افزایش دستمزد به سمت قراردادهای موقتی و سفید بروند و پرسنل خودشان را اخراج کنند. آنها همیشه سعی میکنند که مفید باشند و کار تولیدی را پیش ببرند.